Rodnowo: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Dzieje miejscowości) |
|||
| (Nie pokazano 10 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
|herb artykuł = | |herb artykuł = | ||
|dopełniacz wsi = | |dopełniacz wsi = | ||
| − | |zdjęcie = | + | |zdjęcie = rodnowok.jpg |
| − | |opis zdjęcia = Kościół w Rodnowie | + | |opis zdjęcia = Kościół w Rodnowie.<br>Fot. Mieczysław Kalski |
|rodzaj miejscowości = | |rodzaj miejscowości = | ||
|województwo = warmińsko-mazurskie | |województwo = warmińsko-mazurskie | ||
| Linia 30: | Linia 30: | ||
}} | }} | ||
''' Rodnowo ''' (niem. ''Reddenau'') – wieś sołecka położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat bartoszycki|powiecie bartoszyckim]], w [[Bartoszyce (gmina wiejska)|gminie Bartoszyce]]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. W latach 1946–1961 wieś wchodziła w skład powiatu górowskiego. | ''' Rodnowo ''' (niem. ''Reddenau'') – wieś sołecka położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat bartoszycki|powiecie bartoszyckim]], w [[Bartoszyce (gmina wiejska)|gminie Bartoszyce]]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. W latach 1946–1961 wieś wchodziła w skład powiatu górowskiego. | ||
| + | Miejscowość w 2010 roku liczyła 223 mieszkańców. W skład sołectwa wchodzą wsie: Rodnowo, [[Burkarty]], [[Kicina]] i [[Wojtkowo]]. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Wojciech Ferdycz]]<ref>[http://gmina-bartoszyce.pl/wykaz-soltysow/ gmina-bartoszyce.pl] </ref>. | ||
| + | <br/><br/> | ||
| − | |||
| − | |||
== Położenie == | == Położenie == | ||
Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na [[Równina Sępopolska|Równinie Sępopolskiej]], 11 km na południowy zachód od [[Bartoszyce|Bartoszyc]], w pobliżu granicy z [[powiat lidzbarski|powiatem lidzbarskim]]. Na wschód od wsi znajduje się staw [[Świdnik (Porąbek)]] (13,5 ha), zaś na północ – [[Żmije Bagno (Smólne Bagno)]]. | Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na [[Równina Sępopolska|Równinie Sępopolskiej]], 11 km na południowy zachód od [[Bartoszyce|Bartoszyc]], w pobliżu granicy z [[powiat lidzbarski|powiatem lidzbarskim]]. Na wschód od wsi znajduje się staw [[Świdnik (Porąbek)]] (13,5 ha), zaś na północ – [[Żmije Bagno (Smólne Bagno)]]. | ||
| Linia 38: | Linia 38: | ||
== Dzieje miejscowości == | == Dzieje miejscowości == | ||
Wieś powstała w ramach kolonizacji północnych obszarów państwa [[Zakon krzyżacki|zakonu krzyżackiego]]. Została założona w 1376 roku jako majątek rycerski i wieś szlachecka. Wkrótce potem wzniesiono we wsi kościół. Poddano go przebudowie w 1619 roku, a obaloną przez orkan w 1818 roku wieżę odbudowano w 1819 roku. Przed 1945 rokiem kościół był siedzibą [[parafia ewangelicka w Rodnowie|parafii ewangelickiej]], a następnie – [[parafia pw. Matki Boskiej Szkaplerznej w Rodnowie|rzymskokatolickiej]]. | Wieś powstała w ramach kolonizacji północnych obszarów państwa [[Zakon krzyżacki|zakonu krzyżackiego]]. Została założona w 1376 roku jako majątek rycerski i wieś szlachecka. Wkrótce potem wzniesiono we wsi kościół. Poddano go przebudowie w 1619 roku, a obaloną przez orkan w 1818 roku wieżę odbudowano w 1819 roku. Przed 1945 rokiem kościół był siedzibą [[parafia ewangelicka w Rodnowie|parafii ewangelickiej]], a następnie – [[parafia pw. Matki Boskiej Szkaplerznej w Rodnowie|rzymskokatolickiej]]. | ||
| − | + | ||
Szkoła powstała przy kościele po 1525 roku, w 1737 roku oddano ją pod nadzór państwa. W 1935 roku uczęszczało do niej 93 uczniów, a zatrudnionych było dwóch nauczycieli. Po II wojnie światowej szkołę uruchomiono ponownie w 1946 roku głównie dzięki staraniom nauczycielki i kierowniczki placówki – [[Janina Pawłowska|Janiny Pawłowskiej]]. Duże zasługi dla rozwoju szkoły miał również jej późniejszy kierownik – [[Jan Hładysz]]. W 1968 roku szkoła otrzymała nowy budynek. | Szkoła powstała przy kościele po 1525 roku, w 1737 roku oddano ją pod nadzór państwa. W 1935 roku uczęszczało do niej 93 uczniów, a zatrudnionych było dwóch nauczycieli. Po II wojnie światowej szkołę uruchomiono ponownie w 1946 roku głównie dzięki staraniom nauczycielki i kierowniczki placówki – [[Janina Pawłowska|Janiny Pawłowskiej]]. Duże zasługi dla rozwoju szkoły miał również jej późniejszy kierownik – [[Jan Hładysz]]. W 1968 roku szkoła otrzymała nowy budynek. | ||
| − | W latach 1954–1972 Rodnowo było siedzibą gromady. Przy wsi funkcjonowały trzy [[Państwowe Gospodarstwa Rolne (PGR)|państwowe gospodarstwa rolne]]: PGR Kicina, PGR Wojtkowo i PGR Wyręba. W 1983 roku we wsi było 57 budynków mieszkalnych i 66 indywidualnych gospodarstw rolnych o łącznej powierzchni 623 ha. | + | W latach 1954–1972 Rodnowo było siedzibą gromady. Przy wsi funkcjonowały trzy [[Państwowe Gospodarstwa Rolne (PGR)|państwowe gospodarstwa rolne]]: PGR Kicina, PGR Wojtkowo i PGR Wyręba. W 1983 roku we wsi było 57 budynków mieszkalnych i 66 indywidualnych gospodarstw rolnych o łącznej powierzchni 623 ha. Oprócz szkoły funkcjonowały we wsi wówczas: dom kultury, urząd pocztowy, świetlica, filia biblioteczna, kino na 100 miejsc, boisko sportowe oraz sklep spożywczy. Wieś liczyła 282 mieszkańców. |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
== Edukacja == | == Edukacja == | ||
*[[Szkoła Podstawowa im. ks. Jerzego Popiełuszki w Rodnowie]] z oddziałem przedszkolnym | *[[Szkoła Podstawowa im. ks. Jerzego Popiełuszki w Rodnowie]] z oddziałem przedszkolnym | ||
| Linia 50: | Linia 47: | ||
*[[Wiejski Dom Kultury w Rodnowie]] | *[[Wiejski Dom Kultury w Rodnowie]] | ||
== Zabytki == | == Zabytki == | ||
| − | *[[kościół pw. Matki Boskiej Szkaplerznej w Rodnowie z końca XIV wieku, przebudowany na początku XVII wieku | + | *[[kościół pw. Matki Boskiej Szkaplerznej w Rodnowie]] z końca XIV wieku, przebudowany na początku XVII wieku |
*cmentarz przykościelny | *cmentarz przykościelny | ||
*przykłady budownictwa murowanego z drugiej połowy XIX wieku (m.in. domy nr 10/10a, 11, 12, 16, 22, 26, 28, 30/30a, 37, 42) oraz z początku XX wieku (domy i budynki gospodarcze) | *przykłady budownictwa murowanego z drugiej połowy XIX wieku (m.in. domy nr 10/10a, 11, 12, 16, 22, 26, 28, 30/30a, 37, 42) oraz z początku XX wieku (domy i budynki gospodarcze) | ||
| + | |||
| + | ==Galeria zdjęć== | ||
| + | <gallery mode=packed widths=300px heights=300px class="left"> | ||
| + | File:rodnowon.jpg|<center>Fot. Mieczysław Kalski | ||
| + | File:Rodnowo. Cmentarz przykościelny.jpg|<center>Rodnowo. Cmentarz przykościelny.<br>Fot. Mieczysław Kalski. | ||
| + | </gallery> | ||
{{Przypisy}} | {{Przypisy}} | ||
<references/> | <references/> | ||
| + | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
''Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic'', red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.<br/> | ''Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic'', red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.<br/> | ||
Aktualna wersja na dzień 11:22, 14 mar 2016
| Rodnowo | |
| | |
 Kościół w Rodnowie.
Fot. Mieczysław Kalski | |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | bartoszycki |
| Gmina | Bartoszyce |
| Liczba ludności (2010) | 223 |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Rodnowo | |
| Położenie na mapie Polski  Rodnowo | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Rodnowo (niem. Reddenau) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Bartoszyce. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. W latach 1946–1961 wieś wchodziła w skład powiatu górowskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 223 mieszkańców. W skład sołectwa wchodzą wsie: Rodnowo, Burkarty, Kicina i Wojtkowo. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Wojciech Ferdycz[1].
Spis treści
Położenie
Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Równinie Sępopolskiej, 11 km na południowy zachód od Bartoszyc, w pobliżu granicy z powiatem lidzbarskim. Na wschód od wsi znajduje się staw Świdnik (Porąbek) (13,5 ha), zaś na północ – Żmije Bagno (Smólne Bagno).
Dzieje miejscowości
Wieś powstała w ramach kolonizacji północnych obszarów państwa zakonu krzyżackiego. Została założona w 1376 roku jako majątek rycerski i wieś szlachecka. Wkrótce potem wzniesiono we wsi kościół. Poddano go przebudowie w 1619 roku, a obaloną przez orkan w 1818 roku wieżę odbudowano w 1819 roku. Przed 1945 rokiem kościół był siedzibą parafii ewangelickiej, a następnie – rzymskokatolickiej.
Szkoła powstała przy kościele po 1525 roku, w 1737 roku oddano ją pod nadzór państwa. W 1935 roku uczęszczało do niej 93 uczniów, a zatrudnionych było dwóch nauczycieli. Po II wojnie światowej szkołę uruchomiono ponownie w 1946 roku głównie dzięki staraniom nauczycielki i kierowniczki placówki – Janiny Pawłowskiej. Duże zasługi dla rozwoju szkoły miał również jej późniejszy kierownik – Jan Hładysz. W 1968 roku szkoła otrzymała nowy budynek.
W latach 1954–1972 Rodnowo było siedzibą gromady. Przy wsi funkcjonowały trzy państwowe gospodarstwa rolne: PGR Kicina, PGR Wojtkowo i PGR Wyręba. W 1983 roku we wsi było 57 budynków mieszkalnych i 66 indywidualnych gospodarstw rolnych o łącznej powierzchni 623 ha. Oprócz szkoły funkcjonowały we wsi wówczas: dom kultury, urząd pocztowy, świetlica, filia biblioteczna, kino na 100 miejsc, boisko sportowe oraz sklep spożywczy. Wieś liczyła 282 mieszkańców.
Edukacja
- Szkoła Podstawowa im. ks. Jerzego Popiełuszki w Rodnowie z oddziałem przedszkolnym
Kultura
Zabytki
- kościół pw. Matki Boskiej Szkaplerznej w Rodnowie z końca XIV wieku, przebudowany na początku XVII wieku
- cmentarz przykościelny
- przykłady budownictwa murowanego z drugiej połowy XIX wieku (m.in. domy nr 10/10a, 11, 12, 16, 22, 26, 28, 30/30a, 37, 42) oraz z początku XX wieku (domy i budynki gospodarcze)
Galeria zdjęć
Fot. Mieczysław Kalski 
Rodnowo. Cmentarz przykościelny.
Fot. Mieczysław Kalski.
Przypisy
Bibliografia
Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
Wojewódzka ewidencja zabytków [05.03.2014]
Studium uwarunkowań i zagospodarowania przestrzennego gminy Bartoszyce [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]
