Szczepankowo: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
| (Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 29: | Linia 29: | ||
|www = | |www = | ||
}}<br/> | }}<br/> | ||
| − | '''Szczepankowo''' (niem. ''Szepankowo'', w latach 1866–1945 miejscowość nosiła nazwę ''Stephansdorf'') – wieś sołecka położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko–mazurskim]], [[Powiat iławski|powiecie iławskim]], [[Lubawa (gmina wiejska)|gminie Lubawa]]. Wieś w latach 1975-1998 należała [[Podział administracyjny |administracyjnie]] do [[Województwo olsztyńskie|województwa olsztyńskiego]]. W 2010 roku wieś liczyła 309 mieszkańców. Obecnie sołtysem wsi jest [[ | + | '''Szczepankowo''' (niem. ''Szepankowo'', w latach 1866–1945 miejscowość nosiła nazwę ''Stephansdorf'') – wieś sołecka położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko–mazurskim]], [[Powiat iławski|powiecie iławskim]], [[Lubawa (gmina wiejska)|gminie Lubawa]]. Wieś w latach 1975-1998 należała [[Podział administracyjny |administracyjnie]] do [[Województwo olsztyńskie|województwa olsztyńskiego]]. W 2010 roku wieś liczyła 309 mieszkańców. Obecnie sołtysem wsi jest [[Danuta Wiśniewska]]<ref>[http://gminalubawa.pl/wykaz-solectw Strona Gminy Lubawa] </ref>. |
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
| Linia 39: | Linia 39: | ||
Biskup chełmiński Otto w latach 1324–1349 nadał na [[Prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] rycerzowi Stefanowi 20 łanów w Szczepankowie. 12 lutego 1404 roku dzierżawca wsi, którym został rycerz Sanderus, był świadkiem wystawienia dokumentu biskupiego, na mocy którego został ufundowany ołtarz trójcy w kościele grabowskim. W 1549 roku biskup [[Tiedemann Giese]] odnowił przywilej dla Szczepankowa. Obszar liczył w 1570 roku 40 łanów, z tego 22 łany były chłopskie, pozostałe natomiast tworzyły folwark biskupi. | Biskup chełmiński Otto w latach 1324–1349 nadał na [[Prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] rycerzowi Stefanowi 20 łanów w Szczepankowie. 12 lutego 1404 roku dzierżawca wsi, którym został rycerz Sanderus, był świadkiem wystawienia dokumentu biskupiego, na mocy którego został ufundowany ołtarz trójcy w kościele grabowskim. W 1549 roku biskup [[Tiedemann Giese]] odnowił przywilej dla Szczepankowa. Obszar liczył w 1570 roku 40 łanów, z tego 22 łany były chłopskie, pozostałe natomiast tworzyły folwark biskupi. | ||
| − | Szkoła w Szczepankowie istniała we wsi w | + | Szkoła w Szczepankowie istniała we wsi w XVIII wieku (co odnotowano w raporcie starosty szczycieńskiego von Gaudeckera z 1730 r.). Kierował nią [[Maciej Wereszczyński]]. Pod koniec listopada 1906 roku dzieci podniosły bunt przeciwko nauczaniu religii w języku niemieckim. |
Od 1773 roku wieś stała się własnością króla pruskiego. W 1789 roku było we wsi dwadzieścia sześć zagród. W 1885 roku mieszkało w Szczepankowie 414 ludzi. | Od 1773 roku wieś stała się własnością króla pruskiego. W 1789 roku było we wsi dwadzieścia sześć zagród. W 1885 roku mieszkało w Szczepankowie 414 ludzi. | ||
| Linia 54: | Linia 54: | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| + | Toeppen Max, ''Historia Mazur'', Olsztyn 1995 (przekład M. Szymańska-Jasińska)<br> | ||
Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, ''Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze'', Olsztyn 1969.<br/> | Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, ''Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze'', Olsztyn 1969.<br/> | ||
Panfil Jan, ''Pojezierze Mazurskie'', Warszawa 1968.<br/> | Panfil Jan, ''Pojezierze Mazurskie'', Warszawa 1968.<br/> | ||
Aktualna wersja na dzień 08:46, 27 maj 2016
| Szczepankowo | |
| | |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | iławski |
| Gmina | Lubawa |
| Liczba ludności (2010) | 309 |
| Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
| Tablice rejestracyjne | NIL |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Szczepankowo | |
| Położenie na mapie Polski  Szczepankowo | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Szczepankowo (niem. Szepankowo, w latach 1866–1945 miejscowość nosiła nazwę Stephansdorf) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, powiecie iławskim, gminie Lubawa. Wieś w latach 1975-1998 należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. W 2010 roku wieś liczyła 309 mieszkańców. Obecnie sołtysem wsi jest Danuta Wiśniewska[1].
Spis treści
Położenie
Miejscowość leży w odległości 8,5 km na południowy wschód od Lubawy.
Dzieje miejscowości
Biskup chełmiński Otto w latach 1324–1349 nadał na prawie chełmińskim rycerzowi Stefanowi 20 łanów w Szczepankowie. 12 lutego 1404 roku dzierżawca wsi, którym został rycerz Sanderus, był świadkiem wystawienia dokumentu biskupiego, na mocy którego został ufundowany ołtarz trójcy w kościele grabowskim. W 1549 roku biskup Tiedemann Giese odnowił przywilej dla Szczepankowa. Obszar liczył w 1570 roku 40 łanów, z tego 22 łany były chłopskie, pozostałe natomiast tworzyły folwark biskupi.
Szkoła w Szczepankowie istniała we wsi w XVIII wieku (co odnotowano w raporcie starosty szczycieńskiego von Gaudeckera z 1730 r.). Kierował nią Maciej Wereszczyński. Pod koniec listopada 1906 roku dzieci podniosły bunt przeciwko nauczaniu religii w języku niemieckim.
Od 1773 roku wieś stała się własnością króla pruskiego. W 1789 roku było we wsi dwadzieścia sześć zagród. W 1885 roku mieszkało w Szczepankowie 414 ludzi.
W roku 1978 była tu wieś sołecka, w której żyło 314 osób. W tym roku była we wsi szkoła podstawowa oraz punkt biblioteczny oraz klub Ruchu.
Religia
Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej w Prątnicy.
Ludzie związani z miejscowością
- Jerzy Olech (1757–1820) – urodzony w Szczepankowie ksiądz ewangelicki, pedagog, tłumacz, wydawca pism religijnych, zbieracz pieśni, jako pierwszy na terenie Mazur tworzył polską literaturę świecką dla ludu
Bibliografia
Toeppen Max, Historia Mazur, Olsztyn 1995 (przekład M. Szymańska-Jasińska)
Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze, Olsztyn 1969.
Panfil Jan, Pojezierze Mazurskie, Warszawa 1968.
Szczepankowo, w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 11, red. B. Chlebowski, Warszawa 1890.
Śliwiński Józef, Lubawa, z dziejów miasta i okolic, Olsztyn 1982.
Bank Danych Lokalnych GUS [12.11.2013]
