Gałkowo: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Zobacz też)
 
(Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
 
 
{{Wieś infobox
 
{{Wieś infobox
|nazwa                = Gałkowo   
+
|nazwa                = Gałkowo   
 
  |herb wsi              =
 
  |herb wsi              =
 
  |flaga wsi            =
 
  |flaga wsi            =
 
  |herb artykuł          =
 
  |herb artykuł          =
 
  |dopełniacz wsi        = Gałkowa   
 
  |dopełniacz wsi        = Gałkowa   
  |zdjęcie              = Pole-obowiązkowe    
+
  |zdjęcie              = Galkowo.jpg    
  |opis zdjęcia          = Pole-obowiązkowe      
+
  |opis zdjęcia          = Fot. Mieczysław Kalski      
  |rodzaj miejscowości  =wieś sołecka
+
  |rodzaj miejscowości  = wieś sołecka
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  
 
  |powiat                = piski  
 
  |powiat                = piski  
Linia 30: Linia 28:
 
  |wikisłownik          =
 
  |wikisłownik          =
 
  |www                  =
 
  |www                  =
}}
+
}}<br/>
<big>''' Gałkowo''' (niem. ''Galkowen'', od 1938 r. ''Nickelshorst'') – wieś w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Ruciane-Nida.  
+
[[image:galkowo2.jpg|thumb|right|290px|Cmentarz starowierców (odłam kościoła prawosławnego) w Gałkowie.<br>Fot. Mieczysław Kalski]]
 
+
''' Gałkowo''' (niem. ''Galkowen'', od 1938 r. ''Nickelshorst'') – wieś sołecka położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie| województwie warmińsko–mazurskim]], w [[Powiat piski |powiecie piskim]], w [[Ruciane-Nida (gmina miejsko-wiejska)|gminie Ruciane–Nida]].  
Do 1972 roku wieś wchodziła w skład gminy (później gromady) Ukta w powiecie mrągowskim. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.
+
Do 1972 roku wieś wchodziła w skład gminy (później gromady) [[Gmina Ukta|Ukta]] w [[Powiat mrągowski|powiecie mrągowskim]]. W latach 1975–1998 miejscowość [[Podział administracyjny |administracyjnie]] należała do [[Województwo suwalskie|województwa suwalskiego]]. W 2010 roku wieś liczyła 161 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Jerzy Sawicki]]<ref> [http://bip.ruciane-nida.pl/index.php?k=113 Strona Gminy Ruciane-Nida]</ref>.
 +
<br/><br/>
  
 +
== Położenie ==
 +
Wieś położona jest we wschodniej części [[Równina Mazurska|Równiny Mazurskiej]], obejmującej częściowo południową część [[Kraina Wielkich Jezior Mazurskich|Krainy Wielkich Jezior Mazurskich]]. Miejscowość leży w odległości około 10 km na północny zachód od [[Ruciane-Nida|Rucianego–Nidy]], w pobliżu drogi wojewódzkiej nr 610 na odcinku Ruciane–Nida – [[Piecki]]. W okolicy Gałkowa przepływa [[Rzeka Krutynia |Krutynia]], zaś na północny zachód od wsi położone jest niewielkie (12 ha) jezioro [[Jezioro Klimunt|Klimunt]].
 
<br/>
 
<br/>
  
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
+
== Dzieje miejscowości ==
Wieś położona jest we wschodniej części Równiny Mazurskiej, obejmującą częściowo południową część Krainy Wielkich Jezior Mazurskich będących częścią Pojezierza Wschodniobałtyckiego. Miejscowość leży w odległości około 10 km na północny zachód od Rucianego-Nidy, w pobliżu drogi wojewódzkiej nr 610 na odcinku Ruciane-Nida – Piecki. W okolicy Gałkowa przepływa rzeka Krutynia, zaś na północny zachód od wsi położone jest niewielkie (12 ha) Jezioro Klimunt.
+
Wieś została założona na zakupionych w grudniu 1831 roku przez [[Staroobrzędowcy|starowierców]] gruntach na lewym brzegu Krutyni; urzędowo nazwana w 1835 roku (prawdopodobnie od nazwiska jednego z założycieli). Obok starowierców mieszkali tu katolicy, protestanci i prawosławni; w potocznej mowie ciągle funkcjonują formy pochodzące z trzech języków: niemieckiego, rosyjskiego i gwary mazurskiej.
<br/>
+
W 1874 roku gałkowo połączone z pobliską kolonią [[Mościska]], stanowiły gminę pod nazwą Gałkowo–Mościska (''Galkowen-Nikolaihorst''). Zabudowa tych obu wiosek przybrała charakter ulicówki.
  
=== Dzieje miejscowości ===
 
Wieś została założona na zakupionych w grudniu 1831 roku przez starowierców gruntach na lewym brzegu Krutyni; urzędowo nazwana w 1835 roku (prawdopodobnie od nazwiska jednego z założycieli). Obok starowierców mieszkali tu katolicy, protestanci i prawosławni; w potocznej mowie ciągle funkcjonują formy pochodzące z trzech języków: niemieckiego, rosyjskiego i gwary mazurskiej.
 
W 1874 roku połączona z pobliską kolonią Mościska, stanowiła gminę pod nazwą Gałkowo-Mościska (Galkowen-Nikolaihorst). Zabudowa tych obu wiosek przybrała charakter ulicówki.
 
 
Szkoła podstawowa w gminie powstała w roku 1882; w 1935 roku zatrudniony był w niej jeden nauczyciel, uczęszczało zaś 64 dzieci.
 
Szkoła podstawowa w gminie powstała w roku 1882; w 1935 roku zatrudniony był w niej jeden nauczyciel, uczęszczało zaś 64 dzieci.
Po II wojnie światowej (wieś nie uległa zniszczeniu) Gałkowo rozwijało się stosunkowo powoli. Pierwszym sołtysem został Julian Szczerbakowski, kolejnym mianowano Wilhelma Lisowskiego. W 1951 roku powstała spółdzielnia produkcyjna, w 1957 roku otwarto pierwszy sklep spożywczy. Gałkowo zostało zelektryfikowane w 1963 roku. W 1976 roku uruchomiono wodociągowe ujęcie wody. Pod koniec lat 70. działał we wsi punkt biblioteczny, przystanek PKS (połączenia autobusowe uruchomiono w 1968 roku), sklep spożywczy. Dzieci uczęszczały do szkoły w Ukcie.
 
Obecnie wieś znana jest z hodowli koni oraz pokazów koni i jazdy konnej Gałkowo Cup.
 
  
Do sołectwa Gałkowo należy przysiółek Iwanowo, również założony przez staroobrzędowców (około 1840 roku, Iwan Łarywanow). W 1987 roku osada ta liczyła 18 mieszkańców.
+
Po [[II wojna światowa na Warmii i Mazurach |II wojnie światowej]] (wieś nie uległa zniszczeniu) Gałkowo rozwijało się stosunkowo powoli. Pierwszym sołtysem został [[Julian Szczerbakowski]], kolejnym mianowano [[Wilhelm Lisowki|Wilhelma Lisowskiego]]. W 1951 roku powstała spółdzielnia produkcyjna, w 1957 roku otwarto pierwszy sklep spożywczy. Gałkowo zostało zelektryfikowane w 1963 roku. W 1976 roku uruchomiono wodociągowe ujęcie wody. Pod koniec lat 70. działał we wsi punkt biblioteczny, przystanek PKS (połączenia autobusowe uruchomiono w 1968 roku), sklep spożywczy. Dzieci uczęszczały do szkoły w [[Ukta|Ukcie]].
 +
 
 +
Obecnie wieś znana jest z hodowli koni oraz pokazów koni i jazdy konnej [[Gałkowo Cup]].
 +
 
 +
Do sołectwa Gałkowo należy przysiółek [[Iwanowo]], również założony przez staroobrzędowców (około 1840 roku, Iwan Łarywanow). W 1987 roku osada ta liczyła 18 mieszkańców.  
  
Liczba mieszkańców i gospodarstw rolnych
 
  
1839 – 66 osób, 8 gospodarstw
+
Liczba mieszkańców i gospodarstw w poszczególnych latach:
  
1939 297 osób
+
*1839 r. 66 osób, 8 gospodarstw
  
1946 około 150 osób
+
*1939 r. 297 osób
  
1949 35 gospodarstw
+
*1946 r. około 150 osób
  
1970 172 osób, 43 gospodarstwa
+
*1949 r. 35 gospodarstw
  
1977 30 gospodarstw
+
*1970 r. 172 osób, 43 gospodarstwa
  
1987 230 osób
+
*1977 r. 30 gospodarstw
  
<br/>
+
*1987 r. – 230 osób
  
=== Zabytki: ===
+
== Zabytki ==
*Zespół budynków szkolnych z początku XX wieku: szkoła i budynek gospodarczy
+
*zespół budynków szkolnych z początku XX wieku: szkoła i budynek gospodarczy
*Gospoda dworek łowczego ze Sztynortu, z początku XIX wieku
+
*gospoda [[Dwór Łowczego Aleksandra Potockiego w Gałkowie |Dwór Łowczego Aleksandra Potockiego]] z początku XIX wieku
*Cmentarz starowierców z pierwszej połowy XIX wieku, na północno-zachodnim krańcu wsi
+
*[[Cmentarz starowierców w Gałkowie| cmentarz starowierców]] z pierwszej połowy XIX wieku (zob. [[Cmentarze starowierskie na Mazurach]]), na północno–zachodnim krańcu wsi
*Cmentarz ewangelicki z początku XIX wieku, w centrum wsi
+
*cmentarz ewangelicki z początku XIX wieku, w centrum wsi
*Cmentarz ewangelicki z początku XIX wieku, w centrum wsi
+
*cmentarz ewangelicki z początku XIX wieku, w centrum wsi
*Kilka przykładów dawnego budownictwa z początku XX wieku (domy nr 6, 7, 11, 13, 16, 24, 37, 38)
+
*kilka przykładów dawnego budownictwa z początku XX wieku (domy nr 6, 7, 11, 13, 16, 24, 37, 38)
*Dawny cmentarz ewangelicki na zachód od przysiółka Iwanowo, ogrodzony, zadbany
+
*dawny cmentarz ewangelicki, na zachód od przysiółka Iwanowo, ogrodzony, zadbany
*Cmentarz starowierców w przysiółku Iwanowo, uporządkowany
 
<br/>
 
  
=== Bibliografia: ===
+
== Bibliografia ==
#Achremczyk Stanisław, ''Historia Warmii i Mazur'', t. II, Olsztyn 2011.
+
Achremczyk Stanisław, ''Historia Warmii i Mazur'', t. II, Olsztyn 2011.<br/>
#Bielawny Krzysztof, ''Nekropolie w granicach parafii ewangelickich Nawiady, Piecki i Stara Ukta'', Znad Pisy, nr 15, 2006, s. 162-211.
+
Bielawny Krzysztof, ''Nekropolie w granicach parafii ewangelickich Nawiady, Piecki i Stara Ukta'', Znad Pisy, nr 15, 2006, ss. 162-211.<br/>
#Kossert Andreas, ''Mazury. Zapomniane Południe dawnych Prus Wschodnich'', przeł. Barbara Ostrowska, Warszawa 2004.  
+
Kossert Andreas, ''Mazury. Zapomniane Południe dawnych Prus Wschodnich'', przeł. Barbara Ostrowska, Warszawa 2004. <br/>
#''Mazury. Słownik stronniczy, ilustrowany'', red. Waldemar Mierzwa, Dąbrówno 2008.
+
''Mazury. Słownik stronniczy, ilustrowany'', red. Waldemar Mierzwa, Dąbrówno 2008.<br/>
#''Mrągowo. Z dziejów miasta i powiatu'', red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1975.
+
''Mrągowo. Z dziejów miasta i powiatu'', red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1975.<br/>
#Śliwiński Józef, ''Z dziejów Rucianego-Nidy i okolic'', Olsztyn 1993.
+
Śliwiński Józef, ''Z dziejów Rucianego-Nidy i okolic'', Olsztyn 1993.<br/>
#Żurkowska Tekla,  ''Mazurskie cmentarze. Symbole w krajobrazie'', Olsztyn 2008.
+
Żurkowska Tekla,  ''Mazurskie cmentarze. Symbole w krajobrazie'', Olsztyn 2008.<br/>
#Bank Danych Lokalnych GUS:http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims [data dostępu: 10.09.2013]
+
[[http://www.stat.gov.pl/ Bank Danych Lokalnych GUS:] [10.09.2013]<br/>
#Gminna Ewidencja Zabytków www.bip.ruciane-nida.pl/zalaczniki/prawo/130215093910.pdf [data dostępu: 10.09.2013]
+
[http://www.bip.ruciane-nida.pl/ Strona Urzędu Gminy Ruciane-Nida] [10.09.2013]<br/>
#Wojewódzka Ewidencja Zabytków http://www.wuoz.olsztyn.pl/ [data dostępu: 10.09.2013]
+
[http://www.wuoz.olsztyn.pl/ Wojewódzka Ewidencja Zabytków] [10.09.2013]<br/>
 +
[http://www.wikipedia.pl/ Wikipedia] [10.07.2014]  
  
 
{{Przypisy}}
 
{{Przypisy}}
 
+
<references/>
  
 
<br/>
 
<br/>
  
== Zobacz też ==
+
[[Kategoria: Powiat piski]]
 
+
[[Kategoria: Ruciane-Nida (gmina miejsko-wiejska)]]  
[[Użytkownik:Emes|Emes]] ([[Dyskusja użytkownika:Emes|dyskusja]]) 13:35, 23 wrz 2013 (CEST)
+
[[Kategoria: Wsie sołeckie]]  
[[Kategoria: Miejscowość]]
+
[[Kategoria: 1801-1918]]
[[Użytkownik:Emes|Emes]] ([[Dyskusja użytkownika:Emes|dyskusja]]) 13:19, 23 wrz 2013 (CEST)
 

Aktualna wersja na dzień 13:32, 29 cze 2016

Gałkowo

Fot. Mieczysław Kalski
Fot. Mieczysław Kalski
Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat piski
Gmina Ruciane-Nida
Liczba ludności (2010) 161
Strefa numeracyjna (+48) 87
Kod pocztowy 12-220
Tablice rejestracyjne NPI
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Gałkowo
Gałkowo
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Gałkowo
Gałkowo
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Cmentarz starowierców (odłam kościoła prawosławnego) w Gałkowie.
Fot. Mieczysław Kalski

Gałkowo (niem. Galkowen, od 1938 r. Nickelshorst) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Ruciane–Nida. Do 1972 roku wieś wchodziła w skład gminy (później gromady) Ukta w powiecie mrągowskim. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego. W 2010 roku wieś liczyła 161 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Jerzy Sawicki[1].

Położenie

Wieś położona jest we wschodniej części Równiny Mazurskiej, obejmującej częściowo południową część Krainy Wielkich Jezior Mazurskich. Miejscowość leży w odległości około 10 km na północny zachód od Rucianego–Nidy, w pobliżu drogi wojewódzkiej nr 610 na odcinku Ruciane–Nida – Piecki. W okolicy Gałkowa przepływa Krutynia, zaś na północny zachód od wsi położone jest niewielkie (12 ha) jezioro Klimunt.

Dzieje miejscowości

Wieś została założona na zakupionych w grudniu 1831 roku przez starowierców gruntach na lewym brzegu Krutyni; urzędowo nazwana w 1835 roku (prawdopodobnie od nazwiska jednego z założycieli). Obok starowierców mieszkali tu katolicy, protestanci i prawosławni; w potocznej mowie ciągle funkcjonują formy pochodzące z trzech języków: niemieckiego, rosyjskiego i gwary mazurskiej. W 1874 roku gałkowo połączone z pobliską kolonią Mościska, stanowiły gminę pod nazwą Gałkowo–Mościska (Galkowen-Nikolaihorst). Zabudowa tych obu wiosek przybrała charakter ulicówki.

Szkoła podstawowa w gminie powstała w roku 1882; w 1935 roku zatrudniony był w niej jeden nauczyciel, uczęszczało zaś 64 dzieci.

Po II wojnie światowej (wieś nie uległa zniszczeniu) Gałkowo rozwijało się stosunkowo powoli. Pierwszym sołtysem został Julian Szczerbakowski, kolejnym mianowano Wilhelma Lisowskiego. W 1951 roku powstała spółdzielnia produkcyjna, w 1957 roku otwarto pierwszy sklep spożywczy. Gałkowo zostało zelektryfikowane w 1963 roku. W 1976 roku uruchomiono wodociągowe ujęcie wody. Pod koniec lat 70. działał we wsi punkt biblioteczny, przystanek PKS (połączenia autobusowe uruchomiono w 1968 roku), sklep spożywczy. Dzieci uczęszczały do szkoły w Ukcie.

Obecnie wieś znana jest z hodowli koni oraz pokazów koni i jazdy konnej Gałkowo Cup.

Do sołectwa Gałkowo należy przysiółek Iwanowo, również założony przez staroobrzędowców (około 1840 roku, Iwan Łarywanow). W 1987 roku osada ta liczyła 18 mieszkańców.


Liczba mieszkańców i gospodarstw w poszczególnych latach:

  • 1839 r. – 66 osób, 8 gospodarstw
  • 1939 r. – 297 osób
  • 1946 r. – około 150 osób
  • 1949 r. – 35 gospodarstw
  • 1970 r. – 172 osób, 43 gospodarstwa
  • 1977 r. – 30 gospodarstw
  • 1987 r. – 230 osób

Zabytki

  • zespół budynków szkolnych z początku XX wieku: szkoła i budynek gospodarczy
  • gospoda – Dwór Łowczego Aleksandra Potockiego z początku XIX wieku
  • cmentarz starowierców z pierwszej połowy XIX wieku (zob. Cmentarze starowierskie na Mazurach), na północno–zachodnim krańcu wsi
  • cmentarz ewangelicki z początku XIX wieku, w centrum wsi
  • cmentarz ewangelicki z początku XIX wieku, w centrum wsi
  • kilka przykładów dawnego budownictwa z początku XX wieku (domy nr 6, 7, 11, 13, 16, 24, 37, 38)
  • dawny cmentarz ewangelicki, na zachód od przysiółka Iwanowo, ogrodzony, zadbany

Bibliografia

Achremczyk Stanisław, Historia Warmii i Mazur, t. II, Olsztyn 2011.
Bielawny Krzysztof, Nekropolie w granicach parafii ewangelickich Nawiady, Piecki i Stara Ukta, Znad Pisy, nr 15, 2006, ss. 162-211.
Kossert Andreas, Mazury. Zapomniane Południe dawnych Prus Wschodnich, przeł. Barbara Ostrowska, Warszawa 2004.
Mazury. Słownik stronniczy, ilustrowany, red. Waldemar Mierzwa, Dąbrówno 2008.
Mrągowo. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1975.
Śliwiński Józef, Z dziejów Rucianego-Nidy i okolic, Olsztyn 1993.
Żurkowska Tekla, Mazurskie cmentarze. Symbole w krajobrazie, Olsztyn 2008.
[Bank Danych Lokalnych GUS: [10.09.2013]
Strona Urzędu Gminy Ruciane-Nida [10.09.2013]
Wojewódzka Ewidencja Zabytków [10.09.2013]
Wikipedia [10.07.2014]

Przypisy