Ireneusz Kluczek: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(Nie pokazano 57 wersji utworzonych przez 7 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | |||
{{Ludzie sportu infobox | {{Ludzie sportu infobox | ||
|nazwa = Ireneusz Kluczek | |nazwa = Ireneusz Kluczek | ||
− | |grafika = | + | |grafika = Kluczek_Ireneusz.jpeg |
− | |podpis grafiki = | + | |podpis grafiki = z archiwum Janusza Poryckiego |
|Imię i Nazwisko = Ireneusz Kluczek | |Imię i Nazwisko = Ireneusz Kluczek | ||
− | |Data i miejsce urodzenia = | + | |Data i miejsce urodzenia = 5 maja 1940 r., Krasnosielsk (Białoruś) |
− | |Dyscyplina = | + | |Data śmierci = |
− | |Największy sukces = | + | |Dyscyplina = lekkoatletyka |
+ | |Największy sukces = udział w Igrzyskach Olimpijskich w Tokio w 1964 r. | ||
}} | }} | ||
− | = | + | '''Ireneusz Kluczek''' (ur. 5 maja 1940 r. w Krasnosielsku na Białorusi - zm. 29 czerwca 2019 r.) – lekkoatleta, pierwszy w historii olimpijczyk z [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazur]], propagator idei odbudowy [[Stadion Leśny|Stadionu Leśnego]] w [[Olsztyn|Olsztynie]]. Trzykrotny medalista mistrzostw Polski w biegu indywidualnym na 400 m, dwukrotny rekordzista Polski w sztafecie 4x400 m. |
− | Ireneusz Kluczek | + | <br/><br/> |
+ | ==Przebieg kariery sportowej== | ||
+ | Karierę rozpoczął w 1957 r. w sekcji MKS Olsztyn. Od 1959 r. był zawodnikiem olsztyńskiej [[TS Gwardia Olsztyn|Gwardii Olsztyn]]. Już w 1960 r. należał do ścisłej czołówki polskich lekkoatletów specjalizujących się w biegu na 400 m, lecz na igrzyska olimpijskie w Rzymie nie pojechał. Uzyskał status zawodnika rezerwowego. Wystartował natomiast w Mistrzostwach Europy w Belgradzie w 1960 r. Sztafeta 4x400 m z jego udziałem odpadła w eliminacjach. | ||
+ | |||
+ | W 1964 r. wystąpił na XVIII Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Tokio. W biegu indywidualnym awansował do ćwierćfinału, w którym ostatecznie nie uczestniczył, skupiając wszystkie siły na sztafecie 4x400 m, w której to drużyna pokładała nadzieje na sukces. Zawodnicy awansowali do finału tej konkurencji, zajmując 6. miejsce. | ||
+ | |||
+ | Był trzykrotnym medalistą mistrzostw Polski w biegu indywidualnym na 400 m (srebro w 1961 i 1962, brąz w 1960 r.), dwukrotnym rekordzistą Polski w sztafecie 4x400 m, a także jedenastokrotnym reprezentantem Polski w prestiżowych meczach międzypaństwowych. Dzięki sukcesom krajowym i zagranicznym został trzykrotnym zwycięzcą [[Plebiscyt Gazety Olsztyńskiej|Plebiscytu na Najpopularniejszego Sportowca Warmii i Mazur]] (1960, 1961, 1964). | ||
+ | |||
+ | Po zakończeniu kariery sportowej podjął studia na Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu, które ukończył w 1974 r. Mieszkał w Warszawie, ale stale odwiedzał Olsztyn, uczestnicząc w spotkaniach popularyzujących lekkoatletykę. | ||
+ | |||
+ | Zmarł 29 czerwca 2019 r.<ref>http://gazetaolsztynska.pl/593450,Nie-zyje-Ireneusz-Kluczek-pierwszy-olimpijczyk-z-Warmii-i-Mazur.html</ref> | ||
+ | |||
==Osiągnięcia sportowe== | ==Osiągnięcia sportowe== | ||
− | + | * trzykrotny medalista mistrzostw Polski w biegu indywidualnym na 400 m | |
− | + | * dwukrotny rekordzista Polski w sztafecie 4x400 m | |
− | + | * uczestnik Mistrzostw Europy w Belgradzie (1960) | |
− | + | * uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Tokio (1964) | |
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
− | Bogdan | + | Tuszyński Bogdan, ''Polscy olimpijczycy XX wieku'', T. 1 (A-M), Wrocław 2004, s. 360–361.<br/> |
− | Bogdan | + | Kurzyński Henryk, Tuszyński Bogdan, ''Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2006'', Warszawa 2007, s. 441.<br/> |
− | [[Kategoria:Sport]][[Kategoria: | + | |
+ | ==Przypisy== | ||
+ | <references/> | ||
+ | |||
+ | [[Kategoria:Sport|Kluczek, Ireneusz]] [[Kategoria: Zawodnicy|Kluczek, Ireneusz]][[Kategoria: Mistrzowie sportu|Kluczek, Ireneusz]] [[Kategoria: Olimpijczycy|Kluczek, Ireneusz]][[Kategoria: Olsztyn|Kluczek, Ireneusz]] [[Kategoria:1945-1989|Kluczek, Ireneusz]] |
Aktualna wersja na dzień 07:04, 8 lip 2019
Ireneusz Kluczek (ur. 5 maja 1940 r. w Krasnosielsku na Białorusi - zm. 29 czerwca 2019 r.) – lekkoatleta, pierwszy w historii olimpijczyk z Warmii i Mazur, propagator idei odbudowy Stadionu Leśnego w Olsztynie. Trzykrotny medalista mistrzostw Polski w biegu indywidualnym na 400 m, dwukrotny rekordzista Polski w sztafecie 4x400 m.
Przebieg kariery sportowej
Karierę rozpoczął w 1957 r. w sekcji MKS Olsztyn. Od 1959 r. był zawodnikiem olsztyńskiej Gwardii Olsztyn. Już w 1960 r. należał do ścisłej czołówki polskich lekkoatletów specjalizujących się w biegu na 400 m, lecz na igrzyska olimpijskie w Rzymie nie pojechał. Uzyskał status zawodnika rezerwowego. Wystartował natomiast w Mistrzostwach Europy w Belgradzie w 1960 r. Sztafeta 4x400 m z jego udziałem odpadła w eliminacjach.
W 1964 r. wystąpił na XVIII Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Tokio. W biegu indywidualnym awansował do ćwierćfinału, w którym ostatecznie nie uczestniczył, skupiając wszystkie siły na sztafecie 4x400 m, w której to drużyna pokładała nadzieje na sukces. Zawodnicy awansowali do finału tej konkurencji, zajmując 6. miejsce.
Był trzykrotnym medalistą mistrzostw Polski w biegu indywidualnym na 400 m (srebro w 1961 i 1962, brąz w 1960 r.), dwukrotnym rekordzistą Polski w sztafecie 4x400 m, a także jedenastokrotnym reprezentantem Polski w prestiżowych meczach międzypaństwowych. Dzięki sukcesom krajowym i zagranicznym został trzykrotnym zwycięzcą Plebiscytu na Najpopularniejszego Sportowca Warmii i Mazur (1960, 1961, 1964).
Po zakończeniu kariery sportowej podjął studia na Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu, które ukończył w 1974 r. Mieszkał w Warszawie, ale stale odwiedzał Olsztyn, uczestnicząc w spotkaniach popularyzujących lekkoatletykę.
Zmarł 29 czerwca 2019 r.[1]
Osiągnięcia sportowe
- trzykrotny medalista mistrzostw Polski w biegu indywidualnym na 400 m
- dwukrotny rekordzista Polski w sztafecie 4x400 m
- uczestnik Mistrzostw Europy w Belgradzie (1960)
- uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Tokio (1964)
Bibliografia
Tuszyński Bogdan, Polscy olimpijczycy XX wieku, T. 1 (A-M), Wrocław 2004, s. 360–361.
Kurzyński Henryk, Tuszyński Bogdan, Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2006, Warszawa 2007, s. 441.