Łodygowo (gmina Kisielice): Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Dzieje miejscowości)
 
(Nie pokazano 17 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 5: Linia 5:
 
  |herb artykuł          =
 
  |herb artykuł          =
 
  |dopełniacz wsi        =     
 
  |dopełniacz wsi        =     
  |zdjęcie              = Pole-obowiązkowe 
+
  |zdjęcie              = Pałac w Łodygowie.jpg
  |opis zdjęcia          = Pole-obowiązkowe 
+
  |opis zdjęcia          = Pałac w Łodygowie. Fot. Miecia Postołowska, 2011 r. Źródło: [http://www.polskiezabytki.pl/m/obiekt/8849/Lodygowo/ www.polskiezabytki.pl]
 
  |rodzaj miejscowości  =
 
  |rodzaj miejscowości  =
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  
Linia 14: Linia 14:
 
  |sołectwo              =
 
  |sołectwo              =
 
  |wysokość              =
 
  |wysokość              =
  |liczba ludności      = 333<ref>Łącznie Łodygowo i [[Łodygowo Małe].</ref>
+
  |liczba ludności      = 333<ref>Łącznie: Łodygowo i Łodygowo Małe.</ref>
 
  |rok                  = 2010  
 
  |rok                  = 2010  
 
  |strefa numeracyjna    =
 
  |strefa numeracyjna    =
Linia 28: Linia 28:
 
  |wikisłownik          =
 
  |wikisłownik          =
 
  |www                  =
 
  |www                  =
}}<br/>
+
}}
''' Łodygowo ''' (niem. ''Gross Ludwigsdorf'', ''Ludwigsdorf in Westpreussen'') – [[wieś sołecka]] położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat iławski|powiecie iławskim]], w [[gmina Kisielice|gminie Kisielice]]. W latach 1975-1998 miejscowość należała [[podział administracyjny|administracyjnie]] do [[województwo elbląskie|województwa elbląskiego]].
+
''' Łodygowo ''' (niem. ''Gross Ludwigsdorf'', ''Ludwigsdorf in Westpreussen'') – wieś sołecka położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat iławski|powiecie iławskim]], w [[Kisielice (gmina miejsko-wiejska)|gminie Kisielice]]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.
 
+
Miejscowość w 2010 roku liczyła 333 mieszkańców (łącznie z osadą [[Łodygowo Małe]]). Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Maria Pokorska.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 333 mieszkańców (łącznie z osadą [[Łodygowo Małe]]). Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Grzegorz Janocha]]<ref>http://bip.warmia.mazury.pl/kisielice_gmina_miejsko_-_wiejska/117/349/Solectwa__Kadencja_2010_-_2014/ [data dostępu: 5.03.2014]</ref>.
+
<br/><br/>
 
 
<br/>
 
 
 
 
== Położenie ==
 
== Położenie ==
Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na [[Pojezierze Iławskie|Pojezierzu Iławskim]], nad [[Gardeja|Gardeją]], 26 km na zachód od [[Iława|Iławy]] i 6,5 km na zachód od [[Kisielice|Kisielic]]; przebiega przez nią droga wojewódzka nr 522.  
+
Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na [[Pojezierze Iławskie|Pojezierzu Iławskim]], nad rzeką [[Rzeka Gardeja|Gardeją]], 26 km na zachód od [[Iława|Iławy]] i 6,5 km na zachód od [[Kisielice|Kisielic]]; przebiega przez nią droga wojewódzka nr 522.  
 
<br/>
 
<br/>
 
 
== Dzieje miejscowości ==
 
== Dzieje miejscowości ==
Pierwsza wzmianka dotycząca miejscowości pochodzi z 1285 roku; kolejna informacja pojawiła się z dokumentach z 1293 roku. W tym czasie miejscowość stanowiła własność Theodoryka von Stange, który zmienił pierwotną nazwę wsi ''Scharno'' na ''Ludwigsdorf''. W 1433 roku Stangowie sprzedali Łodygowo polskiej szlachciance Elżbiecie Zajączkowskiej. W 1455 roku należało do Piotra Dzierżkowicza. Pod koniec XVII stulecia majątek zakupił [[Friedrich von der Groben]] - pruski pułkownik, pozostający w służbie polskiego króla. Pułkownik brał m.in. udział  w wojnach tureckich oraz w wyprawie wiedeńskiej pod dowództwem Jana III Sobieskiego. W 1699 w uznaniu żołnierskich zasług został awansowany na generała. W 1711 roku swoje dobra przekształcił w cztery majoraty z siedzibami w [[Łabędnik|Łabędniku]], [[Ponary|Ponarach]], [[Nowa Wioska|Nowej Wiosce]] oraz w Łodygowie. Groben osiadł na stałe w pierwszym z wymienionych majątków, w którym wzniósł okazały pałac. Po jego śmierci w 1712 roku majątek odziedziczył Henryk Wilhelm von der Groben - syn jego brata Georga Friedricha. W 1789 roku Łodygowo było wsią szlachecką z folwarkiem i młynem.
+
Pierwsza wzmianka dotycząca miejscowości pochodzi z 1285 roku; kolejna informacja pojawiła się z dokumentach z 1293 roku. W tym czasie miejscowość stanowiła własność Theodoryka von Stange, który zmienił pierwotną nazwę wsi z ''Scharno'' na ''Ludwigsdorf''. W 1433 roku Stangowie sprzedali Łodygowo polskiej szlachciance Elżbiecie Zajączkowskiej. W 1455 roku wieś należała do Piotra Dzierżkowicza. Pod koniec XVII stulecia majątek zakupił [[Friedrich von der Groeben]] pruski pułkownik pozostający w służbie polskiego króla. Brał on m.in. udział  w wojnach tureckich oraz w wyprawie wiedeńskiej pod dowództwem Jana III Sobieskiego. W 1699 w uznaniu żołnierskich zasług został awansowany na generała. W 1711 roku swoje dobra przekształcił w cztery majoraty z siedzibami w [[Łabędnik|Łabędniku]], [[Ponary|Ponarach]], [[Nowa Wioska|Nowej Wiosce]] oraz w Łodygowie. Von der Groeben osiadł na stałe w pierwszym z wymienionych majątków, w którym wzniósł okazały pałac. Po jego śmierci w 1712 roku majątek odziedziczył Henryk Wilhelm von der Groeben - syn jego brata Georga Friedricha. W 1789 roku Łodygowo było wsią szlachecką z folwarkiem i młynem.
 
 
W XIX stuleciu w Łodygowie powstała jednoklasowa szkoła podstawowa, do której uczęszczało około 50 dzieci. W 1817 roku wieś wchodziła w skład dóbr Łodygowo Małe. W 1925 roku budynek dworu przeszedł remont. W tym okresie w Łodygowie funkcjonowała wiatrak i gospoda, w której działał sklep z artykułami kolonialnymi oraz minicentrala telefoniczna. W 1939 roku wieś była zamieszkana przez 574 mieszkańców i składała się ze 122 gospodarstw. W tym czasie przeważająca większość mieszkańców była wyznania ewangelickiego.
 
 
 
 
 
Liczba mieszkańców i budynków mieszkalnych (łącznie wieś i folwark)
 
 
 
1864 - 194 osoby, 14 domów
 
 
 
1871 - 191 osób, 15 domów
 
 
 
1885 - 130 osób, 14 domów
 
 
 
1895 - 130 osób, 13 domów
 
 
 
1905 - 118 osób, 14 domów
 
 
 
1933 - 502 osoby
 
  
 +
W XIX stuleciu w Łodygowie powstała jednoklasowa szkoła podstawowa, do której uczęszczało około 50 dzieci. W 1817 roku wieś wchodziła w skład dóbr Łodygowo Małe. W 1925 roku budynek dworu przeszedł remont. W tym okresie w miejscowości funkcjonowały wiatrak i gospoda, w której działał sklep z artykułami kolonialnymi oraz mała centrala telefoniczna. W 1939 roku wieś była zamieszkana przez 574 mieszkańców i składała się ze 122 gospodarstw. W tym czasie przeważająca część mieszkańców Łodygowa była wyznania ewangelickiego.
  
<br/>
+
Obecnie najbardziej charakterystyczną cechą wsi jest ekologiczna farma wiatrowa, jedna z największych w Polsce.
  
 +
Liczba mieszkańców i budynków mieszkalnych (łącznie: wieś i folwark) kształtowała się następująco:
 +
*1864 – 194 osoby, 14 domów
 +
*1871 – 191 osób, 15 domów
 +
*1885 – 130 osób, 14 domów
 +
*1895 – 130 osób, 13 domów
 +
*1905 – 118 osób, 14 domów
 +
*1933 – 502 osoby
 
== Ludzie związani z miejscowością ==
 
== Ludzie związani z miejscowością ==
*[[Friedrich von der Groben]] (-1712) - pułkownik, a następnie generał w służbie króla polskiego, uczestnik wyprawy wiedeńskiej u boku króla Jana III Sobieskiego, właściciel Łodygowa
+
*[[Friedrich von der Groeben]] (?–1712) pułkownik, a następnie generał w służbie króla polskiego, uczestnik wyprawy wiedeńskiej u boku króla Jana III Sobieskiego, właściciel Łodygowa
* [[Wilhelm Ludwik von der Groben]] (1690-) - urodzony w majątku Łodygowo syn Friedricha von der Grobena, minister w rządzie króla Prus
+
* [[Wilhelm Ludwik von der Groeben]] (1690–?) - urodzony w majątku Łodygowo syn Friedricha von der Groebena, minister w rządzie króla Prus
<br/>
 
 
 
 
== Zabytki ==
 
== Zabytki ==
 
+
*[[Pałac w Łodygowie| pałac]] z XVIII wieku
<br/>
+
Od 1992 roku mieści się tu kaplica oraz lokale mieszkalne.  
 
+
*przedwojenny spichlerz z dużym zegarem
== Bibliografia ==
 
#''Iława. Z dziejów miasta i powiatu'', red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1972.
 
#Niesiobędzki Wiesław, ''Powiat iławski. Dzieje, zabytki, pejzaż i kultura. Szkice historyczne'', wydanie II, poprawione i poszerzone, Iława 2008.
 
#''Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Westpreussen, Commission bei Leon Saunier'', Danzig und Elbing 1858.
 
#[http://bip.warmia.mazury.pl/kisielice_gmina_miejsko_-_wiejska/126/55/Plan__Rozwoju_Lokalnego_Miasta_i_Gminy_Kisielice_na_lata_2007_-_2013/| Plan rozwoju lokalnego gminy i miasta Kisielice na lata 2007-2013], Kisielice styczeń 2007 [data dostępu: 5.03.2014]
 
#[http://bip.warmia.mazury.pl/kisielice_gmina_miejsko_-_wiejska/126/Plan_odnowy_miejscowosci/| Plan odnowy miejscowości Łodygowo] [data dostępu 5.03.2014]
 
#[http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims| Bank Danych Lokalnych GUS] [data dostępu: 5.03.2014]
 
#[http://www.verwaltungsgeschichte.de/rosenberg.html| Deutsche Verwaltungsgeschichte] [data dostępu: 5.03.2014]
 
<br/>
 
 
 
 
{{Przypisy}}
 
{{Przypisy}}
 
<references/>
 
<references/>
<br/>
+
== Zobacz też ==
 +
*[[Łodygowo (gmina Biała Piska)]]
 +
== Bibliografia ==
 +
''Iława. Z dziejów miasta i powiatu'', red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1972.<br/>
 +
Niesiobędzki Wiesław, ''Powiat iławski. Dzieje, zabytki, pejzaż i kultura. Szkice historyczne'', wydanie II, poprawione i poszerzone, Iława 2008.<br/>
 +
''Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Westpreussen, Commission bei Leon Saunier'', Danzig und Elbing 1858.<br/>
 +
Plan rozwoju lokalnego gminy i miasta Kisielice na lata 2007-2013, Kisielice 2007, [http://bip.warmia.mazury.pl/kisielice_gmina_miejsko_-_wiejska/126/55/Plan__Rozwoju_Lokalnego_Miasta_i_Gminy_Kisielice_na_lata_2007_-_2013/|  bip.warmia.mazury.pl][05.03.2014]<br/>
 +
Plan odnowy miejscowości Łodygowo, [http://bip.warmia.mazury.pl/kisielice_gmina_miejsko_-_wiejska/126/Plan_odnowy_miejscowosci/| bip.warmia.mazury.pl] [05.03.2014]<br/>
 +
[http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims| Bank Danych Lokalnych GUS] [05.03.2014]<br/>
 +
[http://www.verwaltungsgeschichte.de/rosenberg.html| verwaltungsgeschichte.de] [05.03.2014]<br/>
 +
[http://www.polskiezabytki.pl/m/obiekt/8849/Lodygowo/| polskiezabytki.pl] [05.03.2014]<br/>
  
== Zobacz też ==
 
*[[Łodygowo]] w gminie Biała Piska
 
<br/>
 
  
[[Kategoria: Miejscowość]]  [[Kategoria: Powiat iławski]] [[Kategoria: Gmina Kisielice]] [[Kategoria: Wieś sołecka]]
+
[[Kategoria: Miejscowość]]  [[Kategoria: Powiat iławski]] [[Kategoria: Kisielice (gmina miejsko-wiejska)]] [[Kategoria: Wsie sołeckie]] [[Kategoria: 1201-1300]]

Aktualna wersja na dzień 08:03, 15 maj 2020

Łodygowo

Pałac w Łodygowie. Fot. Miecia Postołowska, 2011 r. Źródło: www.polskiezabytki.pl
Pałac w Łodygowie. Fot. Miecia Postołowska, 2011 r. Źródło: www.polskiezabytki.pl
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat iławski
Gmina Kisielice
Liczba ludności (2010) 333[1]
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Łodygowo
Łodygowo
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Łodygowo
Łodygowo
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Łodygowo (niem. Gross Ludwigsdorf, Ludwigsdorf in Westpreussen) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Kisielice. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego. Miejscowość w 2010 roku liczyła 333 mieszkańców (łącznie z osadą Łodygowo Małe). Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Maria Pokorska.

Położenie

Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Pojezierzu Iławskim, nad rzeką Gardeją, 26 km na zachód od Iławy i 6,5 km na zachód od Kisielic; przebiega przez nią droga wojewódzka nr 522.

Dzieje miejscowości

Pierwsza wzmianka dotycząca miejscowości pochodzi z 1285 roku; kolejna informacja pojawiła się z dokumentach z 1293 roku. W tym czasie miejscowość stanowiła własność Theodoryka von Stange, który zmienił pierwotną nazwę wsi z Scharno na Ludwigsdorf. W 1433 roku Stangowie sprzedali Łodygowo polskiej szlachciance Elżbiecie Zajączkowskiej. W 1455 roku wieś należała do Piotra Dzierżkowicza. Pod koniec XVII stulecia majątek zakupił Friedrich von der Groeben – pruski pułkownik pozostający w służbie polskiego króla. Brał on m.in. udział w wojnach tureckich oraz w wyprawie wiedeńskiej pod dowództwem Jana III Sobieskiego. W 1699 w uznaniu żołnierskich zasług został awansowany na generała. W 1711 roku swoje dobra przekształcił w cztery majoraty z siedzibami w Łabędniku, Ponarach, Nowej Wiosce oraz w Łodygowie. Von der Groeben osiadł na stałe w pierwszym z wymienionych majątków, w którym wzniósł okazały pałac. Po jego śmierci w 1712 roku majątek odziedziczył Henryk Wilhelm von der Groeben - syn jego brata Georga Friedricha. W 1789 roku Łodygowo było wsią szlachecką z folwarkiem i młynem.

W XIX stuleciu w Łodygowie powstała jednoklasowa szkoła podstawowa, do której uczęszczało około 50 dzieci. W 1817 roku wieś wchodziła w skład dóbr Łodygowo Małe. W 1925 roku budynek dworu przeszedł remont. W tym okresie w miejscowości funkcjonowały wiatrak i gospoda, w której działał sklep z artykułami kolonialnymi oraz mała centrala telefoniczna. W 1939 roku wieś była zamieszkana przez 574 mieszkańców i składała się ze 122 gospodarstw. W tym czasie przeważająca część mieszkańców Łodygowa była wyznania ewangelickiego.

Obecnie najbardziej charakterystyczną cechą wsi jest ekologiczna farma wiatrowa, jedna z największych w Polsce.

Liczba mieszkańców i budynków mieszkalnych (łącznie: wieś i folwark) kształtowała się następująco:

  • 1864 – 194 osoby, 14 domów
  • 1871 – 191 osób, 15 domów
  • 1885 – 130 osób, 14 domów
  • 1895 – 130 osób, 13 domów
  • 1905 – 118 osób, 14 domów
  • 1933 – 502 osoby

Ludzie związani z miejscowością

  • Friedrich von der Groeben (?–1712) – pułkownik, a następnie generał w służbie króla polskiego, uczestnik wyprawy wiedeńskiej u boku króla Jana III Sobieskiego, właściciel Łodygowa
  • Wilhelm Ludwik von der Groeben (1690–?) - urodzony w majątku Łodygowo syn Friedricha von der Groebena, minister w rządzie króla Prus

Zabytki

Od 1992 roku mieści się tu kaplica oraz lokale mieszkalne.

  • przedwojenny spichlerz z dużym zegarem

Przypisy

  1. Łącznie: Łodygowo i Łodygowo Małe.

Zobacz też

Bibliografia

Iława. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1972.
Niesiobędzki Wiesław, Powiat iławski. Dzieje, zabytki, pejzaż i kultura. Szkice historyczne, wydanie II, poprawione i poszerzone, Iława 2008.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Westpreussen, Commission bei Leon Saunier, Danzig und Elbing 1858.
Plan rozwoju lokalnego gminy i miasta Kisielice na lata 2007-2013, Kisielice 2007, bip.warmia.mazury.pl[05.03.2014]
Plan odnowy miejscowości Łodygowo, bip.warmia.mazury.pl [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]
verwaltungsgeschichte.de [05.03.2014]
polskiezabytki.pl [05.03.2014]