Sumin: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(Utworzono nową stronę " {{Wieś infobox |nazwa = Sumin |herb wsi = |flaga wsi = |herb artykuł = |dopełniacz wsi = Sumina |z...") |
(→Zobacz też) |
||
Linia 66: | Linia 66: | ||
<br/> | <br/> | ||
− | + | ||
[[Kategoria: Miejscowość]] | [[Kategoria: Miejscowość]] | ||
[[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 12:34, 11 wrz 2013 (CEST) | [[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 12:34, 11 wrz 2013 (CEST) |
Wersja z 17:06, 18 wrz 2013
Sumin | |
| |
Pole-obowiązkowe Pole-obowiązkowe
| |
Rodzaj miejscowości | wieś |
Państwo | ![]() |
Województwo | warmińsko - mazurskie |
Powiat | nowomiejski |
Gmina | Biskupiec |
Sołectwo | Sumin |
Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
Strefa numeracyjna | (+48) 56 |
Tablice rejestracyjne | NNM |
![]() {{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Sumin () – wieś sołecka w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Biskupiec. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego.
Spis treści
[ukryj]Charakterystyka fizjograficzna
Miejscowość położona jest na terenie gminy Biskupiec, której powierzchnię zajmują przede wszystkim lasy i jeziora.W całości lasy stanowią 26 % powierzchni gminy a jeziora 3,28%. Zasadniczymi elementami morfologicznymi tego obszaru są:wysoczyzna morenowa (średnia wysokość 90-110 m n.p.m.),wzgórza i pagórki morenowe,sandry, rynny jeziorne i doliny rzeczne.Powierzchnia wysoczyzny charakteryzuje się występowaniem licznych drobnych zagłębień wytopiskowych. Znajdziemy tutaj tzw. oczka polodowcowe, mokradła i torfowiska a w okolicach miejscowości Łąkorzwyspy otoczone sandrem. Na terenie gminy występują również tzw. ozy (w okolicach Mierzyna, na zachód od Sumina oraz na północ od Tymawy Wielkiej) i kemy (w rejonie Sumina, Łąkorka, Wonny i Szwarcenowa). Na terenie gminy napotkamy także na zastoiska.Największe z nich to zastoisko biskupieckie – o płaskim, rozległym i podmokłym dnie. Natomiast najwyższym punktem położonym na terenie gminy jest Góra Szwedzka – o wysokości 121,3 m n.p.m. Najniżej położony punkt zaś o wysokości ok. 62 m n.p.m. znajduje się w dolinie Osy u ujścia jej do jeziora Płowęż. W obrębie gminy znajdują się także rezerwaty przyrody: ornitofaunistyczny „Jezioro Karaś”, torfowiskowy „Kociołek”, „Łabędź”, „Uroczysko Piotrowice” oraz częściowo Brodnicki Park Krajobrazowy. Na obszarze gminy występują zasadniczo trzy typy gleb. Są to:gleby brunatne, gleby bielicowe, gleby mułowo-torfowo-murszaste. Ponadto odnajdziemy tutaj czarne ziemie i gleby szare oraz mady glejowe. 3. Wody powierzchniowe.
Dzieje miejscowości
Pierwsze wzmianki o wsi pojawiają się w 1325 i 1371 r. a następne w 1434 r. W 1325 r. wybudowano kościół przez Franciszka Schenka dziedzica Sumin. W XVI w. wsią zarządzała rodzina Sumińskich. Najprawdopodobniej od ich nazwiska pochodzi nazwa dzisiejsza miejscowości.
Pod koniec XIX w. wieś znajdowała się w gminie Kikoł. W Suminie znajdował się murowany kościół parafialny. W tym okresie w folwarku było 49 domów i 461 mieszkańców. We wsi były 52 osoby na 356 morgach.
Na terenie wsi działa Ochotnicza Straż Pożarna, sklep spożywczy oraz firma „Wideofilmowanie”.
Ludzie związani z miejscowością:
Zabytki:
Bibliografia:
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XI, Warszawa 1880 - 1914.