Sumin: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Charakterystyka fizjograficzna) |
(→Gospodarka) |
||
| Linia 51: | Linia 51: | ||
=== Gospodarka === | === Gospodarka === | ||
| − | Na terenie wsi działa [[Ochotnicza Straż Pożarna]] | + | Na terenie wsi działa [[Ochotnicza Straż Pożarna]] i sklep spożywczy. |
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 17:34, 9 lis 2013
| Sumin | |
| | |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko - mazurskie |
| Powiat | nowomiejski |
| Gmina | Biskupiec Pomorski |
| Sołectwo | Sumin |
| Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
| Strefa numeracyjna | (+48) 56 |
| Tablice rejestracyjne | NNM |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Sumin | |
| Położenie na mapie Polski  Sumin | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Sumin – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Biskupiec Pomorski. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Miejscowość położona jest na terenie gminy Biskupiec Pomorski, której powierzchnię zajmują przede wszystkim lasy i jeziora. W całości lasy stanowią 26 % powierzchni gminy a jeziora 3,28%. Zasadniczymi elementami morfologicznymi tego obszaru są:wysoczyzna morenowa (średnia wysokość 90-110 m n.p.m.),wzgórza i pagórki morenowe,sandry, rynny jeziorne i doliny rzeczne. Powierzchnia wysoczyzny charakteryzuje się występowaniem licznych drobnych zagłębień wytopiskowych. Znajdziemy tutaj tzw. oczka polodowcowe, mokradła i torfowiska a w okolicach miejscowości Łąkorz wyspy otoczone sandrem. Na terenie gminy występują również tzw. ozy (w okolicach Mierzyna, na zachód od Sumina oraz na północ od Wielka Tymawa) i kemy (w rejonie Sumina, Łąkorka, Wonny i Szwarcenowa). Na terenie gminy napotkamy także na zastoiska.Największe z nich to zastoisko biskupieckie – o płaskim, rozległym i podmokłym dnie. Natomiast najwyższym punktem położonym na terenie gminy jest Góra Szwedzka – o wysokości 121,3 m n.p.m. Najniżej położony punkt zaś o wysokości ok. 62 m n.p.m. znajduje się w dolinie Osy u ujścia jej do Jeziora Płowęż. W obrębie gminy znajdują się także rezerwaty przyrody: ornitofaunistyczny „Jezioro Karaś”, torfowiskowy „Kociołek”, „Łabędź”, „Uroczysko Piotrowice” oraz częściowo Brodnicki Park Krajobrazowy. Na obszarze gminy występują zasadniczo trzy typy gleb. Są to:gleby brunatne, gleby bielicowe, gleby mułowo-torfowo-murszaste. Ponadto odnajdziemy tutaj czarne ziemie i gleby szare oraz mady glejowe i wody powierzchniowe.
Dzieje miejscowości
Pierwsze wzmianki o wsi pojawiają się w 1325 i 1371 r. a następne w 1434 r. Nie znana jest data lokacji miejscowości. W 1325 r. wybudowano kościół przez Franciszka Schenka dziedzica Sumin. W XVI w. wsią zarządzała rodzina Sumińskich. Najprawdopodobniej od ich nazwiska pochodzi nazwa dzisiejsza miejscowości. Pod koniec XIX w. wieś znajdowała się w gminie Kikoł. W Suminie znajdował się murowany kościół parafialny. W tym okresie w folwarku było 49 domów i 461 mieszkańców. We wsi były 52 osoby na obszarze 356 mórg. Nie zachowała się informacja o kształcie zabudowań wiejskich.
Gospodarka
Na terenie wsi działa Ochotnicza Straż Pożarna i sklep spożywczy.
Ludzie związani z miejscowością:
W kadencji 2011 - 2015 sołtysem wsi jest Andrzej Chmielewski.
Bibliografia:
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. XI, Warszawa 1890, 960 ss.
