Tereszewo: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 6: | Linia 6: | ||
|herb artykuł = | |herb artykuł = | ||
|dopełniacz wsi = Tereszewa | |dopełniacz wsi = Tereszewa | ||
| − | |zdjęcie = | + | |zdjęcie = Kościół Tereszewo.jpg |
| − | + | |opis zdjęcia = Kościół św. Antoniego z Padwy, źródło: http://www.torun.opoka.org.pl/, 12.09.2013. | |
| − | |rodzaj miejscowości = wieś | + | |rodzaj miejscowości = wieś sołecka |
|województwo = warmińsko - mazurskie | |województwo = warmińsko - mazurskie | ||
|powiat = nowomiejski | |powiat = nowomiejski | ||
| Linia 30: | Linia 30: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | <big>'''Tereszewo'''</big> (Grabówiec, Popielarze) - wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Kurzętnik. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego. | + | <big>'''Tereszewo'''</big> (Grabówiec, Popielarze) - [[wieś sołecka]] w Polsce w [[województwo warmińsko - mazurskie |województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat nowomiejski |powiecie nowomiejskim]], w [[gmina Kurzętnik |gminie Kurzętnik]]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego. |
<br/> | <br/> | ||
=== Charakterystyka fizjograficzna === | === Charakterystyka fizjograficzna === | ||
| − | Miejscowość leży na terenie gminy, która obejmuje swoim zasięgiem wschodni kraniec Pojezierza Brodnickiego. W obszar gminy wchodzi 17% lasów i 71 % użytków rolnych. Ponadto miejscowość znajduje się na obszarze powiatu nowomiejskiego, który rozciąga się na pograniczu Pojezierza Chełmińskiego, Pojezierza Iławskiego, Garbu Lubawskiego i Pojezierza Dobrzyńskiego, w południowo – zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego. | + | Miejscowość leży na terenie gminy, która obejmuje swoim zasięgiem wschodni kraniec [[Pojezierze Brodnickie |Pojezierza Brodnickiego]]. W obszar gminy wchodzi 17% lasów i 71 % użytków rolnych. Ponadto miejscowość znajduje się na obszarze [[powiat nowomiejski |powiatu nowomiejskiego]], który rozciąga się na pograniczu Pojezierza Chełmińskiego, [[Pojezierze Iławskie |Pojezierza Iławskiego]], [[Garb Lubawski |Garbu Lubawskiego]] i [[Pojezierze Dobrzyńskie |Pojezierza Dobrzyńskiego]], w południowo – zachodniej części [[województwo warmińsko - mazurskie |województwa warmińsko-mazurskiego]]. |
<br/> | <br/> | ||
=== Dzieje miejscowości === | === Dzieje miejscowości === | ||
| − | Nie znana jest dokładna data lokacji. Pierwotna nazwa wsi - Grabówiec, Popielarze pochodzi od popiołu drzewnego, który tutaj produkowano. Obecna nazwa pochodzi zaś od imienia Teresz. Z nazwą Tereszewo wiąże się legenda. Pan Popielarza miał mieć córkę Teresę i syna Tomasza. Pewnego dnia wraz z Tomaszem z wojny powrócił przyjaciel, który zakochał się w Teresie. Kiedy młodzi się pobrali doszło do podziału wsi na Tereszewo i Tomaszewo. W XIX w. wieś należała do parafii katolickiej Nowe Miasto Lubawskie. W 1885 r. Tereszewo obejmowało 863 ha z 116 dymami i 98 domami. Mieszkańców było 588 w tym: 451 katolików, 131 ewangelików i 6 dysydentów. W 1887 r. w szkole katolickiej mieszczącej się we wsi było 110 dzieci. W 1947 r. we wsi wybudowano kościół p.w. św. Antoniego z Padwy. Rok później powstało Koło Gospodyń Wiejskich. Pod koniec XX w. sołectwo obejmowało 2.474,85 ha wraz z 77 gospodarstwami i 590 mieszkańcami | + | Nie znana jest dokładna data lokacji. Pierwotna nazwa wsi - Grabówiec, Popielarze pochodzi od popiołu drzewnego, który tutaj produkowano. Obecna nazwa pochodzi zaś od imienia Teresz. Z nazwą Tereszewo wiąże się legenda. Pan Popielarza miał mieć córkę Teresę i syna Tomasza. Pewnego dnia wraz z Tomaszem z wojny powrócił przyjaciel, który zakochał się w Teresie. Kiedy młodzi się pobrali doszło do podziału wsi na Tereszewo i Tomaszewo. W XIX w. wieś należała do parafii katolickiej [[Nowe Miasto Lubawskie| Nowe Miasto Lubawskie]]. W 1885 r. Tereszewo obejmowało 863 ha z 116 dymami i 98 domami. Mieszkańców było 588 w tym: 451 katolików, 131 ewangelików i 6 dysydentów. W 1887 r. w szkole katolickiej mieszczącej się we wsi było 110 dzieci. W 1947 r. we wsi wybudowano [[kościół p.w. św. Antoniego z Padwy]]. Rok później powstało [[Koło Gospodyń Wiejskich]]. Pod koniec XX w. sołectwo obejmowało 2.474,85 ha wraz z 77 gospodarstwami i 590 mieszkańcami. |
<br/> | <br/> | ||
| Linia 51: | Linia 51: | ||
=== Kultura === | === Kultura === | ||
| − | We wsi działa Szkoła Podstawowa, Koło Gospodyń Wiejskich oraz kościół z XX w. [[p.w. św. Antoniego z Padwy]]. Pod koniec XX w. we wsi funkcjonował Uczniowski Klub Sportowy "Start", którego członkami honorowymi byli: Jan Paweł II, prezydent MKOL - Juan Antonio Samaranch, prezydent RP - Lech Wałęsa oraz Józef Glemp. | + | We wsi działa [[Szkoła Podstawowa]], [[Koło Gospodyń Wiejskich]] oraz kościół z XX w. [[p.w. św. Antoniego z Padwy]]. Pod koniec XX w. we wsi funkcjonował [[Uczniowski Klub Sportowy "Start"]], którego członkami honorowymi byli: Jan Paweł II, prezydent MKOL - Juan Antonio Samaranch, prezydent RP - Lech Wałęsa oraz Józef Glemp. |
<br/> | <br/> | ||
| Linia 57: | Linia 57: | ||
===Ludzie związani z miejscowością:=== | ===Ludzie związani z miejscowością:=== | ||
| − | Przed II wojną światową w tutejszej szkole uczył Otton Nowoczyn, który w 1926 r. założył Ochotniczą Straż Pożarną. Wśród zasłużonych dla wsi znajdują się również księża: Franciszek Krajewski, Stefan Schwabe i Stanisław Słupski. Na kartach historii wsi zapisały się działaczki z Koła Gospodyń Wiejskich: Adela Reszka, Oleniacz, Gałdecka, Szczawińska, Stefańska, Witkowska, Raczkowska, Olkowska oraz Borkowska. W XX w. sołtysami we wsi byli: Jan Olkowski, Antoni Żuchowski, Józef Wyrostek, Leokadia Anzel, Jan Sosnowski. Obecnie sołtysem jest [[Zenon Milewski]]. | + | Przed II wojną światową w tutejszej szkole uczył [[Otton Nowoczyn]], który w 1926 r. założył Ochotniczą Straż Pożarną. Wśród zasłużonych dla wsi znajdują się również księża: Franciszek Krajewski, Stefan Schwabe i Stanisław Słupski. Na kartach historii wsi zapisały się działaczki z Koła Gospodyń Wiejskich: Adela Reszka, Oleniacz, Gałdecka, Szczawińska, Stefańska, Witkowska, Raczkowska, Olkowska oraz Borkowska. W XX w. sołtysami we wsi byli: Jan Olkowski, Antoni Żuchowski, Józef Wyrostek, Leokadia Anzel, Jan Sosnowski. Obecnie (2013r.) sołtysem jest [[Zenon Milewski]]. |
<br/> | <br/> | ||
| Linia 78: | Linia 78: | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | [[Kategoria: Miejscowość]] | + | [[Kategoria: Miejscowość]][[Kategoria:Powiat nowomiejski]][[Kategoria:Gmina Kurzętnik]][[Kategoria:Wieś sołecka]] |
[[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 14:35, 21 wrz 2013 (CEST) | [[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 14:35, 21 wrz 2013 (CEST) | ||
Wersja z 00:06, 29 paź 2013
| Tereszewo | |
| | |
 Kościół św. Antoniego z Padwy, źródło: http://www.torun.opoka.org.pl/, 12.09.2013.
| |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko - mazurskie |
| Powiat | nowomiejski |
| Gmina | Kurzętnik |
| Sołectwo | Tereszewo |
| Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
| Strefa numeracyjna | (+48) 56 |
| Tablice rejestracyjne | NNM |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Tereszewo | |
| Położenie na mapie Polski  Tereszewo | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Tereszewo (Grabówiec, Popielarze) - wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Kurzętnik. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Miejscowość leży na terenie gminy, która obejmuje swoim zasięgiem wschodni kraniec Pojezierza Brodnickiego. W obszar gminy wchodzi 17% lasów i 71 % użytków rolnych. Ponadto miejscowość znajduje się na obszarze powiatu nowomiejskiego, który rozciąga się na pograniczu Pojezierza Chełmińskiego, Pojezierza Iławskiego, Garbu Lubawskiego i Pojezierza Dobrzyńskiego, w południowo – zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego.
Dzieje miejscowości
Nie znana jest dokładna data lokacji. Pierwotna nazwa wsi - Grabówiec, Popielarze pochodzi od popiołu drzewnego, który tutaj produkowano. Obecna nazwa pochodzi zaś od imienia Teresz. Z nazwą Tereszewo wiąże się legenda. Pan Popielarza miał mieć córkę Teresę i syna Tomasza. Pewnego dnia wraz z Tomaszem z wojny powrócił przyjaciel, który zakochał się w Teresie. Kiedy młodzi się pobrali doszło do podziału wsi na Tereszewo i Tomaszewo. W XIX w. wieś należała do parafii katolickiej Nowe Miasto Lubawskie. W 1885 r. Tereszewo obejmowało 863 ha z 116 dymami i 98 domami. Mieszkańców było 588 w tym: 451 katolików, 131 ewangelików i 6 dysydentów. W 1887 r. w szkole katolickiej mieszczącej się we wsi było 110 dzieci. W 1947 r. we wsi wybudowano kościół p.w. św. Antoniego z Padwy. Rok później powstało Koło Gospodyń Wiejskich. Pod koniec XX w. sołectwo obejmowało 2.474,85 ha wraz z 77 gospodarstwami i 590 mieszkańcami.
Gospodarka
We wsi funkcjonuje zakład spawalniczy, punkt unasieniania zwierząt oraz ośrodek wypoczynkowy.
Kultura
We wsi działa Szkoła Podstawowa, Koło Gospodyń Wiejskich oraz kościół z XX w. p.w. św. Antoniego z Padwy. Pod koniec XX w. we wsi funkcjonował Uczniowski Klub Sportowy "Start", którego członkami honorowymi byli: Jan Paweł II, prezydent MKOL - Juan Antonio Samaranch, prezydent RP - Lech Wałęsa oraz Józef Glemp.
Ludzie związani z miejscowością:
Przed II wojną światową w tutejszej szkole uczył Otton Nowoczyn, który w 1926 r. założył Ochotniczą Straż Pożarną. Wśród zasłużonych dla wsi znajdują się również księża: Franciszek Krajewski, Stefan Schwabe i Stanisław Słupski. Na kartach historii wsi zapisały się działaczki z Koła Gospodyń Wiejskich: Adela Reszka, Oleniacz, Gałdecka, Szczawińska, Stefańska, Witkowska, Raczkowska, Olkowska oraz Borkowska. W XX w. sołtysami we wsi byli: Jan Olkowski, Antoni Żuchowski, Józef Wyrostek, Leokadia Anzel, Jan Sosnowski. Obecnie (2013r.) sołtysem jest Zenon Milewski.
Bibliografia:
Grabowski Stanisław,Z dziejów Kurzętnika i okolic, Warszawa 1995, 171 ss.
Grabowski Stanisław,Z dziejów Kurzętnika i okolic, Warszawa 2008, 287 ss.
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. XII, Warszawa 1891, 960 ss.
