Wola: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 9: | Linia 9: | ||
|zdjęcie = | |zdjęcie = | ||
|opis zdjęcia = | |opis zdjęcia = | ||
| − | |rodzaj miejscowości = wieś | + | |rodzaj miejscowości = wieś sołecka |
|województwo = warmińsko - mazurskie | |województwo = warmińsko - mazurskie | ||
|powiat = nidzicki | |powiat = nidzicki | ||
| Linia 31: | Linia 31: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | <big>'''Wola'''</big> (niem. Wolla , od 1938 r. Grenzdamm) – wieś sołecka w Polsce województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Kozłowo. | + | <big>'''Wola'''</big> (niem. Wolla , od 1938 r. Grenzdamm) – wieś sołecka w Polsce [[województwo warmińsko - mazurskie |województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat nidzicki |powiecie nidzickim]], w [[gmina Kozłowo| gminie Kozłowo]]. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała administracyjnie do [[województwo olsztyńskie| województwa olsztyńskiego]]. |
| − | W latach 1975-1998 miejscowość przynależała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. | ||
| Linia 39: | Linia 38: | ||
=== Charakterystyka fizjograficzna === | === Charakterystyka fizjograficzna === | ||
| − | Miejscowość położona jest na terenie gminy Kozłowo przez, którą przepływają dwie rzeki mające swe źródła na terenie Gminy – Nida i Szkotówka. Łączą się one tworząc rzekę Wkrę – dopływ Narwi. Ponadto znajduje się tu 9 jezior o pow. 347 ha. Większe z nich to: Kownatki, Kąty oraz Szkotowskie. | + | Miejscowość położona jest na terenie [[gmina Kozłowo |gminy Kozłowo]] przez, którą przepływają dwie rzeki mające swe źródła na terenie Gminy – [[Nida]] i [[Szkotówka]]. Łączą się one tworząc [[rzeka Wkra| rzekę Wkrę]] – dopływ Narwi. Ponadto znajduje się tu 9 jezior o pow. 347 ha. Większe z nich to: [[Kownatki]], [[Kąty]] oraz [[Szkotowskie]]. |
| + | |||
<br/> | <br/> | ||
=== Dzieje miejscowości === | === Dzieje miejscowości === | ||
| − | Nie zachował się przywilej lokacyjny wsi. Pierwsze wzmianki o Woli pochodzą z księgi szkód z 1411 r. W 1437 r. wieś liczyła 15 łanów . W 1557 r. obszar wsi został splądrowany przez rabusiów. W 1701 r. we wsi mieszkało 10 chłopów. Dzieci uczęszczały do szkoły w Krokau. Wolę zamieszkiwali protestanci, którzy przynależeli do parafii Scharnau oraz katolicy przypisani do parafii Bialutten. W 1780 r. w miejscowości było 80 protestantów i 60 katolików. W XIX w. należała do powiatu niborskiego. Trudno nakreślić etymologię nazwy miejscowości. Nie zachowała się informacja o kształcie zabudowy wiejskiej. | + | Nie zachował się przywilej lokacyjny wsi. Pierwsze wzmianki o Woli pochodzą z księgi szkód z 1411 r. W 1437 r. wieś liczyła 15 łanów . W 1557 r. obszar wsi został splądrowany przez rabusiów. W 1701 r. we wsi mieszkało 10 chłopów. Dzieci uczęszczały do szkoły w [[Krokau]]. Wolę zamieszkiwali protestanci, którzy przynależeli do [[parafia Scharnau |parafii Scharnau]] oraz katolicy przypisani do [[parafia Bialutten |parafii Bialutten]]. W 1780 r. w miejscowości było 80 protestantów i 60 katolików. W XIX w. należała do [[powiat niborski| powiatu niborskiego]]. Trudno nakreślić etymologię nazwy miejscowości. Nie zachowała się informacja o kształcie zabudowy wiejskiej. |
<br/> | <br/> | ||
| Linia 51: | Linia 51: | ||
We wsi działa świetlica. Organizowane są tutaj festyny, pikniki, dożynki, bale. | We wsi działa świetlica. Organizowane są tutaj festyny, pikniki, dożynki, bale. | ||
| + | |||
| + | <br/> | ||
| + | |||
| + | ===Ludzie związani z miejscowością:=== | ||
| + | |||
| + | W kadencji 2011 - 2015 sołtysem wsi jest [[Bożena Magun]]. | ||
<br/> | <br/> | ||
| Linia 69: | Linia 75: | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | [[Kategoria: Miejscowość]] | + | [[Kategoria: Miejscowość]][[Kategoria:Powiat nidzicki]][[Kategoria: Gmina Kozłowo]][[Kategoria: Wieś sołecka]] |
[[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 15:17, 5 wrz 2013 (CEST) | [[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 15:17, 5 wrz 2013 (CEST) | ||
Wersja z 18:00, 26 paź 2013
| Wola | |
| | |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko - mazurskie |
| Powiat | nidzicki |
| Gmina | Kozłowo |
| Sołectwo | Wola |
| Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
| Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
| Tablice rejestracyjne | NNI |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Wola | |
| Położenie na mapie Polski  Wola | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Wola (niem. Wolla , od 1938 r. Grenzdamm) – wieś sołecka w Polsce województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Kozłowo. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Miejscowość położona jest na terenie gminy Kozłowo przez, którą przepływają dwie rzeki mające swe źródła na terenie Gminy – Nida i Szkotówka. Łączą się one tworząc rzekę Wkrę – dopływ Narwi. Ponadto znajduje się tu 9 jezior o pow. 347 ha. Większe z nich to: Kownatki, Kąty oraz Szkotowskie.
Dzieje miejscowości
Nie zachował się przywilej lokacyjny wsi. Pierwsze wzmianki o Woli pochodzą z księgi szkód z 1411 r. W 1437 r. wieś liczyła 15 łanów . W 1557 r. obszar wsi został splądrowany przez rabusiów. W 1701 r. we wsi mieszkało 10 chłopów. Dzieci uczęszczały do szkoły w Krokau. Wolę zamieszkiwali protestanci, którzy przynależeli do parafii Scharnau oraz katolicy przypisani do parafii Bialutten. W 1780 r. w miejscowości było 80 protestantów i 60 katolików. W XIX w. należała do powiatu niborskiego. Trudno nakreślić etymologię nazwy miejscowości. Nie zachowała się informacja o kształcie zabudowy wiejskiej.
Kultura
We wsi działa świetlica. Organizowane są tutaj festyny, pikniki, dożynki, bale.
Ludzie związani z miejscowością:
W kadencji 2011 - 2015 sołtysem wsi jest Bożena Magun.
Bibliografia:
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego t. XIII, Warszawa 1891, 960 ss.
Wijaczka Jacek, Dzieje wsi do końca XVIII wieku, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Reznera, Nidzica 2012, s. 165 - 202.
