Szkoła Podstawowa w Bisztynku

---

Poniżej przedstawiona jest wizualizacja szablonu

---

Szkoła Podstawowa w Bisztynku
budynek szkoły, http://spbisztynek.edupage.org/, 12.12.2013.
Data założenia:	{{{Data_założenia}}}
Poziom szkoły:	{{{Poziom_szkoły}}}
Adres:	11-230 Bisztynek, ul. Kolejowa 7

Szkoła Podstawowa w Bisztynku

Historia

Szkoła Powszechna w Bisztynku zaczął organizować 10 września 1945 roku pierwszy nauczyciel Jan Pikus. Przystąpił on do uporządkowania i zabezpieczenia budynku obok kościoła po byłej szkole parafialnej dla chłopców. Około 20 września 1945 roku pomieszczenia były przygotowane i rozpoczęto zapisy dzieci. 1 października nastąpiło otwarcie szkoły. W związku z niewielką jeszcze liczbą dzieci i brakiem kadry utworzono klasy I, II, III oraz połączone w jeden komplet IV-VI.

Trzypiętrowy obiekt szkolny wraz z salą gimnastyczną został wybudowany przez Niemców w roku 1932 i przekazany do użytku publicznego w lutym 1933r. Przed wojną była tu szkoła powszechna i zawodowa z łączną liczbą uczniów ok. 700. Korzystano wówczas z dwunastu sal lekcyjnych, czterech mniejszych pomieszczeń, kąpieliska z prysznicami i łazienkami, auli oraz sali gimnastycznej z balkonem widokowym. W czasie wojny mieścił się tutaj szpital polowy, a tuż po jej zakończeniu – obóz dla niemieckich jeńców i magazyny wojskowe. Powojenną organizacją nauczania zajął się przybyły do Bisztynka 10 września 1945r. pierwszy nauczyciel Jan Pikus. Przystąpił on do uporządkowania i zabezpieczenia budynku obok kościoła po byłej szkole parafialnej dla chłopców. Około 20 września 1945r. pomieszczenia były przygotowane i rozpoczęto zapisy dzieci. Do pracy w Bisztynku ówczesny Inspektor Szkolny skierował Annę Gotycką oraz kierownika placówki – Karola Pawłowskiego. 1 października 1945r. nastąpiło otwarcie szkoły. W związku z niewielką jeszcze liczbą dzieci i brakiem kadry utworzono klasy I, II, III oraz połączone w jeden komplet IV-VI. Liczba uczniów jednak systematycznie wzrastała, a grono pedagogiczne zasiliła Genowefa Wasilewska. Na początku 1946 roku we właściwym budynku szkoły zlikwidowane zostały przez Rosyjską Wojskową Komendę Miasta magazyny wojskowe i 12 lutego 1946r. obiekt przekazano władzom polskim. Nauczyciele, uczniowie oraz mieszkańcy Bisztynka przystąpili do prac porządkowych: wymiany ram okiennych, futryn oraz likwidacji otworów po pociskach artyleryjskich w murach budynku. W marcu przybyła kolejna nauczycielka Halina Wasilewska, a od 3 września 1946r. Władysław Lewandowski. Wówczas w szkole było 270 uczniów, w tym większość w wieku 18-20 lat. Warunki pracy były ciężkie, między innymi ze względu na brak polskich podręczników oraz pomocy dydaktycznych. Wraz z napływem nowych osadników wzrastała liczba uczniów.W roku 1950 do nauczania 480 wychowanków skierowano Władysłwa Grabowskiego, Stanisława Bałdygę i W. Maszorka, a funkcję dyrektora szkoły pełnił Władysław Lewandowski. Ważnym wydarzeniem w roku szkolnym 1953/54 była uroczystość nadania Szkole Podstawowej w Bisztynku imienia Hanki Sawickiej. O wyborze patrona zadecydowało wdzięcznie brzmiące polskie imię Hanka. Od połowy lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku kadrę nauczycielską zasilali absolwenci Liceów Pedagogicznych. W kolejnych latach w placówce zachodziły liczne zmiany organizacyjne i gospodarcze. Od 1 lipca 1973 funkcjonowała Zbiorcza Szkoła Gminna z liczbą uczniów ponad 600. Zaadaptowano wówczas pomieszczenia strychowe dla potrzeb dydaktycznych, a w części z nich umieszczono bibliotekę szkolną. Na parterze zlikwidowano pomieszczenia z natryskami i łazienkami oraz pomieszczenia mieszkalne byłego dyrektora i przeznaczono na sale lekcyjne oraz użytkowane przez administrację szkolną. W owym czasie w kuchni szkolnej przygotowywane były obiady dla uczniów i personelu szkoły, a jadalnia mieściła się w wyodrębnionej części korytarza parteru szkolnego. Kolejno likwidacji ulegały małe szkoły wiejskie m.in. w Łędławkach, Sułowie, Warmianach, Kokoszewie, Dąbrowie, Paluzach, a dzieci z tych miejscowości dowożono do Zbiorczej Szkoły Gminnej.

Historycznymi wydarzeniami były:

- 23 maja 1976r. – uroczyste wręczenie sztandaru-10 października 1987r. – nadanie przez Kuratorium Oświaty i   Wychowania w Olsztynie miana Szkoły Grunwaldu. Zmieniał się wygląd szkoły, wyposażenie oraz warunki pracy. Zmieniali się również dyrektorzy. Po odejściu Władysława Lewandowskiego funkcję tę pełnili: Kierpiec, Władysław Grabowski, Kropiewnicki, Mirosław Podleś, Kazimierz Domżalski (do 1986r.), Irena Kiliszewska (1986-88), Piotr Henrykowski (1988-90). Na początku lat osiemdziesiątych w 22 oddziałach (ze średnią liczbą uczniów w oddziale – 32) pracowało 30 nauczycieli. Organizacyjnie szkole przyporządkowane były również: Szkoła Filialna w Wozławkach, Szkoła Filialna w Troszkowie oraz 1 oddział Szkoły Życia mieszczący się w Domu Pomocy Społecznej w Bisztynku. W w/w szkołach filialnych pracowało po 2-3 nauczycieli w klasach I-III wraz z oddziałem przedszkolnym. Najczęściej zajęcia prowadzone były w tzw. klasach łączonych. Początek lat dziewięćdziesiątych to bardzo ciekawy okres w życiu szkoły. W bardzo szybkim tempie zmieniały się przepisy prawa oświatowego, zmieniła się struktura Kuratorium Oświaty, likwidacji ulegały mniejsze zespoły Ekonomiczno-Administracyjne Szkół. To okres „wielokierunkowych” wędrówek dyrektora Teresy Wołkowicz-Maciorowskiej: na południe do Biskupca i mieszczącego się tam ZEAS-u, na zachód do Lidzbarka Warmińskiego do Delegatury K.O bądź też na północ do Bartoszyc, gdzie mieściła się siedziba naszego wizytatora. Brakowało tylko kierunku wschodniego. Jednak na krótko... Po likwidacji Delegatury KO w Lidzbarku Warmińskim przyporządkowani zostaliśmy do Delegatury w Kętrzynie. Był to również okres nieustających problemów finansowych. Nawet na bieżące funkcjonowanie placówki brakowało środków finansowych. A budynek szkolny wymagał remontu. Ciągłe awarie instalacji c.o., wodno-kanalizacyjnej, elektrycznej oraz przeciekający dach to główne problemy gospodarcze tamtego okresu.     Do tego jeszcze praca na II zmiany oraz zbyt długie oczekiwanie uczniów na odwóz były powodem przygnębienia i zawodowego zmęczenia.
Nadzieja na poprawę warunków nauki i pracy wiązała się z przejęciem szkoły przez samorząd lokalny – 1996 rok.      W połowie lat 90-tych w naszej szkole pracowało 42 nauczycieli w 32 oddziałach. Funkcjonowały klasy wyrównawcze, zatrudniony był pedagog szkolny, obok języka rosyjskiego nauczany był język angielski. Problem był tylko z pozyskaniem nauczyciela-anglisty z kwalifikacjami i chcącego pozostać w Bisztynku na dłużej. Przez kilka miesięcy pracował u nas obywatel Nowej Zelandii, który wędrując przez kraje azjatyckie do Europy Zachodniej zatrzymał się w Biskupcu, a dojeżdżał do naszej szkoły do pracy jako anglista. Rok 1999 to reforma systemu edukacji i powstanie gimnazjum mieszczącego się w budynku naszej szkoły. Trudne warunki lokalowe, w tym również sanitarne nie pozwoliły na wyodrębnienie oddzielnych pomieszczeń czy kondygnacji nowej placówce oświatowej.
     Uczniowie najmłodsi przeszli do budynku przedszkola i tam też uczyli się przez kilka lat. W roku 2000 zlikwidowane zostały Szkoły Filialne w Wozławkach i Troszkowie, natomiast w roku 2001 ten sam los spotkał Szkołę Podstawową w Prositach. Przyczyną tychże poczynań i działań był niż demograficzny. Od 1 września 2001r. do obwodu szkoły należą następujące miejscowości: Bisztynek (miasto i kolonia), Biegonity, Dąbrowa, Kokoszewo, Krzewina, Księżno, Lądek, Łędławki, Prosity, Sułowo, Warmiany, Winiec, Wozławki. Odetchnęliśmy z ulgą, kiedy 11 stycznia 2005r. wmurowany został kamień węgielny pod budowę gimnazjum wraz z salą gimnastyczną i blokiem socjalno-kulturalnym. Projekt „Rozbudowa i modernizacja kompleksu szkolnego wraz z wyposażeniem” w 75% dofinansowany został z Unii Europejskiej w ramach zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego. Ostatni etap realizacji projektu to remont i modernizacja naszego budynku szkolnego. Podziwialiśmy tempo prac budowlanych oraz wspaniały efekt końcowy: przestronny, dobrze wyposażony budynek wraz z salą gimnastyczną dla potrzeb gimnazjum. Nowy obiekt połączony został ze „starą” szkołą łącznikiem, w którym znajduje się stołówka szkolna z dobrze wyposażonym zapleczem kuchennym oraz na piętrze przestronna biblioteka szkolna i świetlica dla uczniów gimnazjum. Bardzo ważną datą był dzień 6 marca 2006 roku. W tym dniu opuściliśmy naszą szkołę zabierając 60-letni dorobek i dobytek, a do obiektu wkroczyły ekipy remontowo-budowlane.

Cele i zadania

Glównym zadaniem szkoły była organizacja systematycznej nauki szkolnej dla dzieci objętych obowiązkiem szkolnym.

Kadra pedagogiczna

Pierwszym kierownikiem szkoły został Karol Pawłowski. Do pracy nauczycielskiej ówczesny Inspektor Szkolny skierował Annę Gotycką. Niebawem grono pedagogiczne zasilili: Genowefa Wasilewska, Halina Wasilewska, Władysław Lewandowski. Od połowy lat pięćdziesiątych XX wieku kadrę nauczycielską stanowili absolwenci Liceów Pedagogicznych.

Osiągnięcia

Spośród laureatów olimpiad i konkursów przedmiotowych wymienić należy: - z języka polskiego - Maria Tomasik, Gabriela Żuk, Izabela Symanowicz (lata 80-te), Monika Zamkowska, Piotr Zawadzki, Iwona Podolecka, Aleksandra Podsiadło (lata 90-te) oraz Michał Buszkiewicz (2006r.). To zasługa również nauczycieli – Haliny Symanowicz , Danuty Garczyńskiej, Anny Wołuckiej i Jolanty Kanclerz; - z języka rosyjskiego – w latach osiemdziesiątych: Barbara Pyrczak, Marzena Sićko i Katarzyna Firlej. Opiekunem była Urszula Wieńska; - z geografii - Roman Kiliszewski, opiekun Teresa Wołkowicz-Maciorowska; - z matematyki – Bożena Zdanowicz, Kamil Maciorowski (96r.), pod opieką Teresy Zielonki i Celiny Rutkowskiej; - w Międzynarodowym Konkursie Matematycznym „Kangur” Kamil Maciorowski zajął IV miejsce w 1995r. i dwukrotnie I miejsce (1997 i 2000r.);

- z fizyki – Mariusz i Piotr Dziawa oraz Ewa Matejunas (87r.), opiekun Piotr Henrykowski. Wśród sukcesów artystycznych odnotować możemy występy chóru szkolnego pod batutą Romana Rapity, a następnie Jana Czerskiego. Autorem wielu sukcesów był utworzony 20.10.1982r. teatr szkolny „Kłobuk” z reżyserem i opiekunem Bożeną Ciborowską-Lipko i Grzegorzem Lipko. Wpajaniem zamiłowania do sztuki i wyszukiwaniem talentów plastycznych od ponad 20-tu lat w naszej szkole zajmuje się Maria Buszkiewicz. To pod jej opieką uczniowie uzdolnieni plastycznie zdobywają laury w ogólnopolskich konkursach plastycznych m.in. „Świat widziany przez lupę” - Płock 1999r., „Europa w szkole” 1997r. i 1999r., „Kolory i uczucia” oraz „Praca człowieka i ja”. Z większości wymienionych konkursów prace naszych uczniów zakwalifikowane zostały do etapu centralnego w Ministerstwie Edukacji Narodowej. Wyróżnione i nagrodzone prace w Konkursie „Ptaki” zostały wyeksponowane w Banku Ochrony Środowiska w Olsztynie (1998r.). Sukcesem zakończył się też udział naszych uczniów i ich wytworów plastycznych w Konkursie „Gacki 99” w Poznaniu, jak też w 2001r. „Okiem Ignacego Krasickiego”. Logo Policji Warmińsko-Mazurskiej maskotka – umundurowany bóbr to również pomysł naszej uczennicy Marty Grabowskiej. Nagradzane są również prace plastyczne wykonywane przez uczniów w świetlicy szkolnej m.in. w konkursie krajowym „Mój przyjaciel pies”. Z nagród cieszą się uczniowie, jak również nauczycielka świetlicy Bogumiła Ryś. Czas oczekiwania dzieci na odwóz został pożytecznie wykorzystany. W czasach kiedy w naszej szkole nie było możliwości korzystania z komputerów z dostępem do Internetu rozpowszechnione było wykorzystanie filmów dydaktycznych, których dystrybutorem był „Filmos” w Olsztynie. Przez kilka lat z rzędu w latach 80-tych szkoła nasza otrzymywała nagrody i wyróżnienia w konkursie „Z kamerą przez świat”, a osobą odpowiedzialną za przebieg tego konkursu była Teresa Wołkowicz-Maciorowska. Lata 80-te to również okres wzmożonej działalności drużyn zuchowych i harcerskich w tym szczególnego zaangażowania opiekunów drużyn Danuty Zwierzchlewskiej i Jolanty Godlewskiej.  W tym też okresie uaktywniła się działalność szkolnego Koła Krajoznawczo-Turystycznego „Diabełki”, którego opiekunem była Teresa Wołkowicz-Maciorowska. Przynajmniej raz w miesiącu uczniowie naszej szkoły wyruszali na szlaki wędrówek pieszych, rowerowych czy tzw. Rajdy na raty i z każdej z tych wypraw wracali z nagrodami, wyróżnieniami oraz dyplomami. Jednak najwięcej satysfakcji i sławy przynoszą rozgrywki i rywalizacje sportowe. Kolejni trenerzy-nauczyciele wychowania fizycznego: Edward Adamus, Elżbieta Adamus, Marek Dominiak, a obecnie Danuta Zwierzchlewska dbali i dbają o rozwój talentów sportowych. W gablotach na korytarzach szkolnych oraz w kronikach szkoły znajdziemy szereg potwierdzeń szczególnych osiągnięć uczniowskich, a w tym między innymi: - indywidualne osiągnięcia lekkoatletyczne (biegi na różnych dystansach, biegi przełajowe, skok w dal, rzut oszczepem, pchnięcie kulą) i nazwiska osób, często rekordzistów w województwie: Tomasz Borek (1993, 94), Dziawa Piotr (1989,90), Skrodzka Urszula, Lamkowski Waldemar, Siębor Waldemar, Skolimowski Maciej, Żaglewski Wojciech, Parobij Mariusz, Grendzińska Agnieszka, Ledwińska Anna, Gronkiewicz Marcin, Goc Grzegorz, Ledwiński Karol, itd. - Poczynając od roku 1974 do chwili obecnej uczniowie naszej szkoły odnosili sukcesy w grach zespołowych: w piłce ręcznej, siatkowej, koszykowej i nożnej, w tym w ramach edycji „ Piłkarska kadra czeka”, „Coca Cola Cup”, „Z podwórka na stadion”, itp.
Na szczególne wyróżnienie zasługuje zawsze uśmiechnięta Małgosia Oleksik, obecnie uczennica kl. IV, która reprezentowała naszą szkołę i województwo w rozgrywkach ogólnopolskiej piłki nożnej dziewcząt w Krakowie w 2006r. w ramach edycji „Z podwórka na stadion” oraz Łukasz Chodorowski – jeden z najlepszych biegaczy (obok Tomasza Borka w dotychczasowych dziejach szkoły).
- Szereg osiągnięć odnotowaliśmy w innych grach zespołowych poczynając od I miejsca w województwie w roku 1974 w piłce ręcznej dziewcząt, w 1978r. I miejsce w piłce siatkowej dziewcząt z powielaniem sukcesów w latach następnych oraz wysokie lokaty w województwie w rozgrywkach zespołowych chłopców. - Osiągnięcia sportowe naszych wychowanków nie zawsze kończyły się wraz z ukończeniem Szkoły Podstawowej. Wystarczy wspomnieć absolwentów, którzy rozsławili nasze środowisko sportowe: Łukasz Tumicz, Piotr Subocz, Marta Barcewicz, Tomasz Borek powielając swoje sukcesy poza naszą miejscowością. Szkoła nasza jest mistrzem Warmińsko-Mazurskiego Biznesu Puszkowego. W 2003r. zajęliśmy III miejsce w województwie w Konkursie „Ferie na sportowo, kulturalnie, bezpiecznie i zdrowo” organizowanym przez Kuratorium Oświaty w Olsztynie. W szkole realizowanych jest szereg programów profilaktycznych, zdrowotnych i ekologicznych. Uczniowie w godzinach popołudniowych mogą rozwijać swoje zainteresowania w kołach: informatycznym, teatralnym, języka polskiego, matematycznym, historycznym, plastycznym, przyrodniczo-krajoznawczym oraz w dodatkowych zajęciach sportowych. Obecnie realizujemy program zajęć dodatkowych w ramach „Wyrównywania szans edukacyjnych dzieci i młodzieży” dofinansowany przez Urząd Wojewódzki. Nad sprawnością i terminowością jego przebiegu czuwa wicedyrektor szkoły Anna Pietkiewicz. W chwili obecnej w szkole zatrudnionych jest 24 nauczycieli, w tym 7 dyplomowanych, 12 mianowanych. 1 osoba jest ekspertem do spraw uzyskiwania stopnia awansu zawodowego nauczycieli, a 6 osób posiada kwalifikacje egzaminatora. Za osiągnięcia w dziedzinie dydaktycznej i wychowawczej nauczyciele naszej placówki otrzymywali odznaczenia i nagrody w tym 2 osoby Kawalerski Krzyż Orderu Odrodzenia Polski, 22 osoby Złoty Krzyż Zasługi, 3 osoby Srebrny Krzyż Zasługi oraz 1 osoba Medal Komisji Edukacji Narodowej. 3 osoby zostały uhonorowane innymi odznaczeniami.

Absolwenci

Jednym z absolwentów szkoły 

Ciekawostki

Budynek szkolny to trzypiętrowy obiekt wraz z salą gimnastyczną, który został wybudowany przez Niemców w 1932 roku. Przed II wojną mieściła się w nim szkoła powszechna i zawodowa z łączną liczbą uczniów ok. 700. Korzystano wówczas z dwunastu sal lekcyjnych, czterech mniejszych pomieszczeń, kąpieliska z prysznicami i łazienkami, auli oraz sali gimnastycznej z balkonem widokowym. W czasie wojny w budynku szkolnym uruchomiono szpital polowy, zaś po jej zakończeniu – obóz dla niemieckich jeńców i magazyny wojskowe.

Bibliografia

1. http://spbisztynek.edupage.org/text3/?, 19.11.2013.

Jarekc (dyskusja) 20:16, 15 lis 2013 (CET)