Kaplica cmentarna w Tolkmicku: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 4: | Linia 4: | ||
== Położenie == | == Położenie == | ||
− | [[Plik:To4.jpg|left|thumb| | + | [[Plik:To4.jpg|left|thumb|250px|Płyta fundacyjna kaplicy cmentarnej w Tolkmicku. © Stanisław Kuprjaniuk]] |
− | [[ | + | [[Kaplice|Kaplica]] cmentarna usytuowana na terenie cmentarza miejskiego w [[Tolkmicko|Tolkmicku]]. |
− | |||
<br/> | <br/> | ||
== Opis == | == Opis == | ||
− | W Tolkmicku, przy drodze do Fromborka, stała niegdyś kaplica św. Antoniego. Na jej miejscu tutejszy proboszcz Johan Schwan zbudował nową w stylu barokowym i poświęcił ją 5 sierpnia 1738 roku ku czci Najświętszego Serca Pana Jezusa. Kaplica wzniesiona została na planie prostokąta o wymiarach 9,25 długości i 6,65 szerokości. Wnętrze nakryte zostało płaskim stropem drewnianym. Fasady wschodnią i zachodnią wieńczą barokowe szczyty ze spływami wolutowymi i pilastrami. Środek zamknięto u góry ogzymsowanym półowalnym przyczółkiem. Od momentu założenia w XIX wieku w jej sąsiedztwie miejskiego cmentarza kaplica stanowi jego dominantę. Kaplica częściowo zniszczona w czasie ostatniej wojny została wyremontowana w 1958 roku. Przy kaplicy zachowały się 2 krzyże żeliwne z datami 1867 i 1877, oraz 2 stelle nagrobne z secesyjnym ornamentem. | + | W Tolkmicku, przy drodze do [[Frombork|Fromborka]], stała niegdyś kaplica św. Antoniego. Na jej miejscu tutejszy proboszcz [[Johan Schwan]] zbudował nową w stylu barokowym i poświęcił ją 5 sierpnia 1738 roku ku czci Najświętszego Serca Pana Jezusa. Kaplica wzniesiona została na planie prostokąta o wymiarach 9,25 długości i 6,65 szerokości. Wnętrze nakryte zostało płaskim stropem drewnianym. Fasady wschodnią i zachodnią wieńczą barokowe szczyty ze spływami wolutowymi i pilastrami. Środek zamknięto u góry ogzymsowanym półowalnym przyczółkiem. Od momentu założenia w XIX wieku w jej sąsiedztwie miejskiego cmentarza kaplica stanowi jego dominantę. Kaplica częściowo zniszczona w czasie ostatniej wojny została wyremontowana w 1958 roku. Przy kaplicy zachowały się 2 [[krzyże przydrożne|krzyże]] żeliwne z datami 1867 i 1877, oraz 2 stelle nagrobne z secesyjnym ornamentem. |
− | |||
<br/> | <br/> | ||
== Zdjęcia == | == Zdjęcia == | ||
+ | [[Plik:To5.jpg|right|thumb|400px|Kaplica cmentarna w Tolkmicku. © Stanisław Kuprjaniuk]] | ||
<br/> | <br/> | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == |
Wersja z 17:26, 19 gru 2013
Kaplica cmentarna w Tolkmicku
Spis treści
Położenie
Kaplica cmentarna usytuowana na terenie cmentarza miejskiego w Tolkmicku.
Opis
W Tolkmicku, przy drodze do Fromborka, stała niegdyś kaplica św. Antoniego. Na jej miejscu tutejszy proboszcz Johan Schwan zbudował nową w stylu barokowym i poświęcił ją 5 sierpnia 1738 roku ku czci Najświętszego Serca Pana Jezusa. Kaplica wzniesiona została na planie prostokąta o wymiarach 9,25 długości i 6,65 szerokości. Wnętrze nakryte zostało płaskim stropem drewnianym. Fasady wschodnią i zachodnią wieńczą barokowe szczyty ze spływami wolutowymi i pilastrami. Środek zamknięto u góry ogzymsowanym półowalnym przyczółkiem. Od momentu założenia w XIX wieku w jej sąsiedztwie miejskiego cmentarza kaplica stanowi jego dominantę. Kaplica częściowo zniszczona w czasie ostatniej wojny została wyremontowana w 1958 roku. Przy kaplicy zachowały się 2 krzyże żeliwne z datami 1867 i 1877, oraz 2 stelle nagrobne z secesyjnym ornamentem.
Zdjęcia
Bibliografia
Barton Dariusz, Przewodnik krajoznawczy „z myszką” po Wysoczyźnie Elbląskiej, Elbląg 1997.
Kopiczko Andrzej, Duchowieństwo katolickie diecezji warmińskiej w latach 1525-1821. Część 2. Słownik, Olsztyn 2000.
Kuprjaniuk Stanisław, Potencjał kulturowy Wzniesień Elbląskich na przykładzie małej architektury sakralnej, [w:] Kulturowe wartości Wzniesień Elbląskich w perspektywie Gminy Milejewo, red. J. Hochleitner i W. Moska, Elbląg 2008.
Kuprjaniuk Stanisław, Mała architektura sakralna na Warmii do 1945 roku ze szczególnym uwzględnieniem kapliczek, w druku.
Linder Leo, Die katholische Kirche und deren Gemeinde, [w:] Tolkemit. Geschichte und Geschichten. Ein Lesebuch, red. L. Lindner, Münster 2001.