Lekarty: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
(Charakterystyka fizjograficzna)
Linia 31: Linia 31:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
<big>'''Lekarty'''</big> (Erharsdorf, niem. Lekart)– wieś w sołecka w Polsce w [[województwo warmińsko - mazurskie| województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat nowomiejski |powiecie nowomiejskim]], w [[gmina Nowe Miasto Lubawskie |gminie Nowe Miasto Lubawskie]]. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego.
+
<big>'''Lekarty'''</big> (Erharsdorf, niem. Lekart)– [[wieś w sołecka]] w Polsce w [[Województwo warmińsko - mazurskie| województwie warmińsko-mazurskim]], w [[Powiat nowomiejski |powiecie nowomiejskim]], w [[Nowe Miasto Lubawskie (gmina wiejska)|gminie Nowe Miasto Lubawskie]]. W latach 1975-1998 miejscowość [[Podział administracyjny |administracyjnie]] przynależała do województwa toruńskiego.
  
 
<br/>
 
<br/>
  
 
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
 
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
Miejscowość położona jest na terenie [[gmina Nowe Miasto Lubawskie|gminy Nowe Miasto Lubawskie]], która posiada niezwykle urozmaiconą rzeźbę. Obszar gminy obejmuje [[Pojezierze Brodnickie]], [[Garb Lubawski]] i głęboko wciętą dolinę [[Drwęca|Drwęcy]]. Na terenie gminy występują takie formy jak ozy i kemy, powstałe podczas zlodowacenia w zagłębieniach i szczelinach martwego lodu. Na południe od [[Nowy Dwór Bratiański |Nowego Dworu Bratiańskiego]] znajduje się oz (eksploatowany jako żwirownia), natomiast na północ od wsi [[Chrośle]] i na południe od [[Jamielnik |Jamielnika]] występują kemy. Oś hydrograficzną gminy stanowi [[rzeka Drwęca]]. Znaczną powierzchnię zaś zajmują mokradła i bagna, występujące głównie w dnach rynien i innych obniżeniach terenu. Stosunkowo niewielką powierzchnię zajmują lasy (14% powierzchni gminy). Ponadto 65% powierzchni gminy stanowi obszar chronionego krajobrazu.
+
Miejscowość położona jest na terenie [[Nowe Miasto Lubawskie (gmina wiejska) |gminy Nowe Miasto Lubawskie]], która posiada niezwykle urozmaiconą rzeźbę. Obszar gminy obejmuje [[Pojezierze Brodnickie]], [[Garb Lubawski]] i głęboko wciętą dolinę [[Rzeka Drwęca|Drwęcy]]. Na terenie gminy występują takie formy jak ozy i kemy, powstałe podczas zlodowacenia w zagłębieniach i szczelinach martwego lodu. Na południe od [[Nowy Dwór Bratiański |Nowego Dworu Bratiańskiego]] znajduje się oz (eksploatowany jako żwirownia), natomiast na północ od wsi [[Chrośle]] i na południe od [[Jamielnik |Jamielnika]] występują kemy. Oś hydrograficzną gminy stanowi [[Rzeka Drwęca |rzeka Drwęca]]. Znaczną powierzchnię zaś zajmują mokradła i bagna, występujące głównie w dnach rynien i innych obniżeniach terenu. Stosunkowo niewielką powierzchnię zajmują lasy (14% powierzchni gminy). Ponadto 65% powierzchni gminy stanowi obszar chronionego krajobrazu.
 
<br/>
 
<br/>
  
 
=== Dzieje miejscowości ===
 
=== Dzieje miejscowości ===
Wieś wymieniona po raz pierwszy w roku 1402, kiedy to wchodziła w skład [[wójtostwo bratiańskie |wójtostwa bratiańskiego]]. Trudno jest nakreślić etymologię nazwy miejscowości. Wieś ucierpiała w 1414 r. w wyniku wojen polsko – krzyżackich. Wówczas to 16 gospodarstw zostało spalonych, zabrano 9 koni, 120 owiec, l kopę świń, l kopę krów, a jeden mieszkaniec wsi został zabity. Łącznie straty oszacowano na 1480 grzywien. Od 1570 r. Lekarty zamieszkiwało 15 chłopów, sołtys, 3 zagrodników, bartnik, a we wsi była karczma i wyszynk piwa. Pod koniec XIX w. znajdowała się tutaj wieś i leśniczówka. Wieś obejmowała 2905 mórg z 102 budynkami i 54 domami. W tym czasie było tu 410 katolików i 93 ewangelików. Na miejscu znajdowała się szkoła. Kościół parafialny był w [[Skarlin |Skarlinie]]. Nie zachowała się informacja o zabudowie wiejskiej.  
+
Wieś wymieniona po raz pierwszy w roku 1402, kiedy to wchodziła w skład [[Wójtostwo bratiańskie |wójtostwa bratiańskiego]]. Trudno jest nakreślić etymologię nazwy miejscowości. Wieś ucierpiała w 1414 r. w wyniku wojen polsko – krzyżackich. Wówczas to 16 gospodarstw zostało spalonych, zabrano 9 koni, 120 owiec, l kopę świń, l kopę krów, a jeden mieszkaniec wsi został zabity. Łącznie straty oszacowano na 1480 grzywien. Od 1570 r. Lekarty zamieszkiwało 15 chłopów, sołtys, 3 zagrodników, bartnik, a we wsi była karczma i wyszynk piwa. Pod koniec XIX w. znajdowała się tutaj wieś i leśniczówka. Wieś obejmowała 2905 mórg z 102 budynkami i 54 domami. W tym czasie było tu 410 katolików i 93 ewangelików. Na miejscu znajdowała się szkoła. Kościół parafialny był w [[Skarlin |Skarlinie]]. Nie zachowała się informacja o zabudowie wiejskiej.  
  
 
<br/>
 
<br/>
  
 
===Gospodarka===
 
===Gospodarka===
 
 
W Lekartach funkcjonują gospodarstwa agroturystyczne.  
 
W Lekartach funkcjonują gospodarstwa agroturystyczne.  
  
===Kultura===
+
<br/>
  
We wsi działa [[Ochotnicza Straż Pożarna]] oraz świetlica.
+
===Bezpieczeństwo===
 +
We wsi działa [[Ochotnicza Straż Pożarna w Lekartach |Ochotnicza Straż Pożarna]] oraz świetlica.
  
 
<br/>
 
<br/>
  
 
===Ludzie związani z miejscowością:===
 
===Ludzie związani z miejscowością:===
 
 
W miesiącach letnich we wsi mieszka [[lkwim: Józef Zbigniew Polak| Józef Zbigniew Polak]] - architekt i plastyk. W kadencji 2011 - 2015 sołtysem wsi jest [[Wiesław Mika]].
 
W miesiącach letnich we wsi mieszka [[lkwim: Józef Zbigniew Polak| Józef Zbigniew Polak]] - architekt i plastyk. W kadencji 2011 - 2015 sołtysem wsi jest [[Wiesław Mika]].
  
Linia 61: Linia 60:
  
 
=== Zabytki: ===
 
=== Zabytki: ===
 
 
We wsi znajduje się krzyż przydrożny, kapliczka oraz zabytkowa zabudowa wsi z XIX i XX w.  
 
We wsi znajduje się krzyż przydrożny, kapliczka oraz zabytkowa zabudowa wsi z XIX i XX w.  
 
[[File:kapliczka w Lekartach.jpg|300 px| thumb|Kapliczka w Lekartach, źródło:www.lekarty.net, 12.09.2013.]]
 
[[File:kapliczka w Lekartach.jpg|300 px| thumb|Kapliczka w Lekartach, źródło:www.lekarty.net, 12.09.2013.]]
Linia 72: Linia 70:
  
 
''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. V, Warszawa 1884, 960 ss.  
 
''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. V, Warszawa 1884, 960 ss.  
 
  
 
<br/>
 
<br/>
Linia 82: Linia 79:
 
<br/>
 
<br/>
  
[[Kategoria: Miejscowość]][[Kategoria:Powiat nowomiejski]][[Kategoria:Gmina Nowe Miasto Lubawskie]][[Kategoria:Wieś sołecka]]
+
[[Kategoria: Powiat nowomiejski]]
[[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 12:38, 20 wrz 2013 (CEST)
+
[[Kategoria: Nowe Miasto Lubawskie (gmina wiejska)]]
 +
[[Kategoria: Wsie sołeckie]]
 +
[[Kategoria: 1401-1500]]

Wersja z 09:47, 18 lip 2014


Lekarty

Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko - mazurskie
Powiat nowomiejski
Gmina Nowe Miasto Lubawskie
Sołectwo Lekarty
Liczba ludności (2012, źródło: http://gminanml.pl/soectwa/soectwo-lekarty.html.) 259
Strefa numeracyjna (+48) 56
Tablice rejestracyjne NNM
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Lekarty
Lekarty
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Lekarty
Lekarty
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Lekarty (Erharsdorf, niem. Lekart)– wieś w sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Nowe Miasto Lubawskie. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego.


Charakterystyka fizjograficzna

Miejscowość położona jest na terenie gminy Nowe Miasto Lubawskie, która posiada niezwykle urozmaiconą rzeźbę. Obszar gminy obejmuje Pojezierze Brodnickie, Garb Lubawski i głęboko wciętą dolinę Drwęcy. Na terenie gminy występują takie formy jak ozy i kemy, powstałe podczas zlodowacenia w zagłębieniach i szczelinach martwego lodu. Na południe od Nowego Dworu Bratiańskiego znajduje się oz (eksploatowany jako żwirownia), natomiast na północ od wsi Chrośle i na południe od Jamielnika występują kemy. Oś hydrograficzną gminy stanowi rzeka Drwęca. Znaczną powierzchnię zaś zajmują mokradła i bagna, występujące głównie w dnach rynien i innych obniżeniach terenu. Stosunkowo niewielką powierzchnię zajmują lasy (14% powierzchni gminy). Ponadto 65% powierzchni gminy stanowi obszar chronionego krajobrazu.

Dzieje miejscowości

Wieś wymieniona po raz pierwszy w roku 1402, kiedy to wchodziła w skład wójtostwa bratiańskiego. Trudno jest nakreślić etymologię nazwy miejscowości. Wieś ucierpiała w 1414 r. w wyniku wojen polsko – krzyżackich. Wówczas to 16 gospodarstw zostało spalonych, zabrano 9 koni, 120 owiec, l kopę świń, l kopę krów, a jeden mieszkaniec wsi został zabity. Łącznie straty oszacowano na 1480 grzywien. Od 1570 r. Lekarty zamieszkiwało 15 chłopów, sołtys, 3 zagrodników, bartnik, a we wsi była karczma i wyszynk piwa. Pod koniec XIX w. znajdowała się tutaj wieś i leśniczówka. Wieś obejmowała 2905 mórg z 102 budynkami i 54 domami. W tym czasie było tu 410 katolików i 93 ewangelików. Na miejscu znajdowała się szkoła. Kościół parafialny był w Skarlinie. Nie zachowała się informacja o zabudowie wiejskiej.


Gospodarka

W Lekartach funkcjonują gospodarstwa agroturystyczne.


Bezpieczeństwo

We wsi działa Ochotnicza Straż Pożarna oraz świetlica.


Ludzie związani z miejscowością:

W miesiącach letnich we wsi mieszka Józef Zbigniew Polak - architekt i plastyk. W kadencji 2011 - 2015 sołtysem wsi jest Wiesław Mika.


Zabytki:

We wsi znajduje się krzyż przydrożny, kapliczka oraz zabytkowa zabudowa wsi z XIX i XX w.

Plik:Kapliczka w Lekartach.jpg
Kapliczka w Lekartach, źródło:www.lekarty.net, 12.09.2013.


Bibliografia:

Gmina Nowe Miasto Lubawskie. Przewodnik krajoznawczy, Toruń 1997, 82 ss.

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. V, Warszawa 1884, 960 ss.


Zobacz też

www.lekarty.net