Jagarzewo: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Wieś infobox | {{Wieś infobox | ||
− | + | |nazwa = Jagarzewo | |
|herb wsi = | |herb wsi = | ||
|flaga wsi = | |flaga wsi = | ||
|herb artykuł = | |herb artykuł = | ||
|dopełniacz wsi = Jagarzewa | |dopełniacz wsi = Jagarzewa | ||
− | |zdjęcie = | + | |zdjęcie = Jag.jpg |
− | |opis zdjęcia = | + | |opis zdjęcia = Jagarzewo |
|rodzaj miejscowości = wieś sołecka | |rodzaj miejscowości = wieś sołecka | ||
|województwo = warmińsko-mazurskie | |województwo = warmińsko-mazurskie |
Wersja z 13:04, 21 lip 2014
Jagarzewo | |
| |
Jagarzewo
| |
Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | nidzicki |
Gmina | Janowo |
Sołectwo | Jagarzewo |
Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
Kod pocztowy | 13 - 113 |
Tablice rejestracyjne | NNI |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Jagarzewo (niem. Jaegersdorf) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Janowo. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Jagarzewo znajduje się nieopodal Jeziora Omulew. Miejscowość położona jest na terenie gminy Janowo, która znajduje się w zasięgu trzech mezoregionów fizyczno-geograficznych: Równiny Kurpiowskiej, Równiny Mazurskiej, Wysoczyzny Ciechanowskiej. Rzeźba terenu Wysoczyzny jest falista, miejscami pagórkowata, z wysokościami rzędu 150-200 m n.p.m. Część wschodnia natomiast jest równiną sandrową (Równina Kurpiowska) o rzędnych 140-150 m n.p.m. Miejscami występują tutaj pagórki czołowomorenowe o wysokości względnej do 30 m. Na terenie gminy odnajdziemy osady polodowcowych piasków, żwirów oraz lokalnie glin zwałowych. Ponadto gdzieniegdzie znajdują się płytkie osady – torfy oraz mioceńskie piaski mułkowate. Znaczącą formą morfologiczną jest dolina rzeki Orzyc, o szerokości przeważnie od 200 m do 700 m.
Dzieje miejscowości
Przywilej lokacyjny wsi zaginą. W 1571 r. sołtys Matz Jäger otrzymał od księcia Albrechta Fryderyka 6 łanów sołeckich i 54 łany dla wsi. W zamian Matz miał płacić jedną grzywnę oraz dwie kury - od każdego łana. Nazwa wsi pochodzi od przodków Jägera – założycieli wsi. W 1696 r. sołtysami byli: Jan i Christoph Weisskopff.
W latach 1708–1711 mieszkańcy Jagarzewa zostali dotknięci zarazą, która przyczyniła się do opuszczenia przez ludność gospodarstw. Łany, które leżały odłogiem obsadzono w latach 1751–1783. W tym okresie gospodarzami byli: Martin Gladowski na 2 łanach, Christoph Kliszek na 2 łanach, Christoph Domsalla na 1 łanie, Matthes Dombrowski na 2 łanach, Matthes Ssatka na 2 łanach, Bartel Domsalla na 1 łanie, Martin Waskowitz na 2 łanach, Jan Chmielewski na 2 łanach, Johann Wulkop na 2 łanach, Martin Zalesky na 2 łanach, Jan Zasgadka na 2 łanach, Jan Welskop na 1 łanie, Matthes Ostrowski na 2 łanach, Jan Ramma na 2 łanach, Thomas Ostrowski na 2 łanach, Martin Lach na 2 łanach, Georg Zassadka na 2 łanach, Andreas Domsalla na 1 łanie, Jan Kalinowski na 1 łanie, Iwan Kalinowski na 1 łanie, Adam Kopka na 2 łanach, Jakob Niwierra na 1 łanie, Jan Scepannek na 2 łanach.
W 1784 r. teren wsi zajmował 67 łanów, 7 mórg i 26 prętów chełmińskich. Było tu 4 chłopów, 24 asekurantów i 4 właścicieli szlacheckich. Przed II wojną światową funkcjonowała w Jagarzewie szkoła.
Gospodarka
Działają tu: zakład grabarski, firmy usługowo-produkcyjne, wspólnota mieszkaniowa i sklep przemysłowy.
Edukacja
We wsi funkcjonują: Internat Zespołu Szkół Rolniczych, Zespół Szkół Rolniczych i Ogólnokształcących, Gimnazjum Publiczne.
Religia
Miejscowość znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej pw. św. Wawrzyńca w Muszakach.
Bezpieczeństwo
We wsi działa Ochotnicza Straż Pożarna.
Ludzie związani z miejscowością
W kadencji 2011-2015 sołtysem wsi jest Anna Krystkiewicz.
Zabytki
Obok wsi znajduje się cmentarz z I wojny światowej - spoczywa tu 17 żołnierzy armii niemieckiej i 6 żołnierzy armii rosyjskiej.
Bibliografia
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. III, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, Warszawa 1882, 960 ss.
Wijaczka Jacek, Dzieje wsi do końca XVIII wieku, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Reznera, Nidzica 2012, s. 165 - 202.