Lipińskie (gmina Miłki): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
Linia 7: | Linia 7: | ||
|herb artykuł = | |herb artykuł = | ||
|dopełniacz wsi = Lipińskich | |dopełniacz wsi = Lipińskich | ||
− | |zdjęcie = | + | |zdjęcie = Lipinskie.jpg |
− | |opis zdjęcia = | + | |opis zdjęcia = Nowa droga w Lipińskich [http://www.gminamilki.pl/drogi/droga%20Lipinskie.html/ Strona Gminy Miłki] [24.07.2014] |
|rodzaj miejscowości = Wieś sołecka | |rodzaj miejscowości = Wieś sołecka | ||
|województwo = Warmińsko-Mazurskie | |województwo = Warmińsko-Mazurskie |
Wersja z 12:11, 24 lip 2014
Lipińskie | |
| |
Nowa droga w Lipińskich Strona Gminy Miłki [24.07.2014]
| |
Rodzaj miejscowości | Wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | Warmińsko-Mazurskie |
Powiat | giżycki |
Gmina | Miłki |
Strefa numeracyjna | (+48) 87 |
Tablice rejestracyjne | NGI |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Lipińskie (niem. Lipiensken, w latach 1928-1945 miejscowość nosiła nazwę Lindenwiese) – wieś sołecka położona w Polsce, w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie giżyckim w gminie Miłki. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała administracyjnie do województwa suwalskiego. Obecnie sołtysem wsi jest Mirosław Dąbrowski.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
W powiecie giżyckim, rozległe obszary, głównie we wschodniej i północnej części powiatu zajmują gleby bielicowe, powstałe z gliny zwałowej, przeważnie lekkie i średnie, Rzadziej występują tu gleby bielicowe ciężkie z gliny zwałowej lub iłu. Obszary tych gleb występują w okolicach Lipińskich. Gleby bielicowe lekkie, średnie i ciężkie są zaliczane do III-IV, a czasem do II klasy użytkowej.
Dzieje miejscowości
W 1487 roku komtur brandenburski Jan von Tiefen nadał Marcinowi Lipieńczykowi i jego dwóm synom, Jakubowi i Fryczowi (Fryderykowi), 36 łanów łąk i lasów. Na tym obszarze powstała wieś Lipińskie. Została założona na prawie magdeburskim. Na teren wsi przybyła drobna szlachta z terenów Mazowsza.
Szkoła we wsi powstała w 1737 roku. Przed I wojną światową otrzymała nowa siedzibę, architektonicznie podporządkowaną pruskim wzorom. W 1900 roku wieś liczyła 210 mieszkańców.
Ludzie związani z miejscowością
Turystyka
- Szlak rowerowy o długości 140 km – przebieg trasy: Giżycko – Sulimy – Pieczonki – Sołdany – Kruklanki – Wydminy – Lipińskie – Miłki – Paprotki – Górkło – Szymonka – Ławki Skorupki – Rybical – Ryn – Knis – Salpik – Nakomiady – Owczarnia – Pożarki Kronowo – Bogacko – Giżycko
Bibliografia
Wakar Andrzej, Willan Tadeusz, Giżycko, z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1996.
Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze, Olsztyn 1969.