Ponary: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
(Zabytki:)
Linia 45: Linia 45:
  
 
=== Zabytki: ===
 
=== Zabytki: ===
*[[lkwim:Pałac w Ponarach|Pałac]] wzniesiony na przełomie XVI-XVII wieku, przebudowany w stylu barokowym w 1743 roku,  rozbudowany w roku 1860. Kuźnia wybudowana w 1861 roku znajduje się obecnie w ruinie. Wówczas wybudowano od strony ogrodu oficynę i połączono ją murami z gmachem pałacu, tworząc wewnętrzny dziedziniec. Pałac otacza park krajobrazowy. Obiekt dwukrotnie odnawiany po [[II wojna światowa na Warmii i Mazurach |II wojnie światowej]]. Rodzinne portrety i wizerunki pruskich władców trafiły do [[lkwim: Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie|Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie]]. Część z nich eksponowana jest w [[lkwim:Muzeum im. Johanna Gottfrieda Herdera w Morągu |Muzeum im. Johanna Gottfrieda Herdera w Morągu]]. Zachował się m.in. portret [[lkwim:Portret Alberta von Tettau z pałacu w Ponarach |Alberta von Tettau]], a także przedstawicieli rodu von Groeben: [[lkwim:Portret Agnes Laury von Groeben z pałacu w Ponarach |Agnes Laury]], [[lkwim:Portret Wilhelma von Groeben z pałacu w Ponarach |Wilhelma]] oraz  
+
*[[lkwim:Pałac w Ponarach|Pałac]] wzniesiony na przełomie XVI-XVII wieku, przebudowany w stylu barokowym w 1743 roku,  rozbudowany w roku 1860. Kuźnia wybudowana w 1861 roku znajduje się obecnie w ruinie. Wówczas wybudowano od strony ogrodu oficynę i połączono ją murami z gmachem pałacu, tworząc wewnętrzny dziedziniec. Pałac otacza park krajobrazowy. Obiekt dwukrotnie odnawiany po [[II wojna światowa na Warmii i Mazurach |II wojnie światowej]]. Rodzinne portrety i wizerunki pruskich władców trafiły do [[lkwim: Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie|Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie]]. Część z nich eksponowana jest w [[lkwim:Muzeum im. Johanna Gottfrieda Herdera w Morągu |Muzeum im. Johanna Gottfrieda Herdera w Morągu]]. Zachował się m.in. portret [[lkwim:Portret Alberta von Tettau z pałacu w Ponarach |Alberta von Tettau]], a także przedstawicieli rodu von Groeben: [[lkwim:Portret Agnes Laury von Groeben z pałacu w Ponarach |Agnes Laury]], [[lkwim:Portret Wilhelma von Groeben z pałacu w Ponarach |Wilhelma]] oraz [[lkwim:Portret Arthura von Groeben z pałacu w Ponarach |Arthura]] i [[lkwim:Portret Augusty von Groeben z pałacu w Ponarach |Augusty]] i [[lkwim:Portret dzieci Augusty i Arthura von Groeben z pałacu w Ponarach |ich dzieci]]. Pałacowy księgozbiór znajduje się obecnie w Bibliotece Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.
[[lkwim:Portret Arthura von Groeben z pałacu w Ponarach |Arthura]] i [[lkwim:Portret Augusty von Groeben z pałacu w Ponarach |Augusty]] i [[lkwim:Portret dzieci Augusty i Arthura von Groeben z pałacu w Ponarach |ich dzieci]]. Pałacowy księgozbiór znajduje się obecnie w Bibliotece Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.
 
  
 
Przez wiele lat w pałacu mieścił się [[Ośrodek wypoczynkowy w Ponarach|ośrodek wypoczynkowy]] jednego z toruńskich zakładów. Obecnie obiekt stanowi własność prywatną.
 
Przez wiele lat w pałacu mieścił się [[Ośrodek wypoczynkowy w Ponarach|ośrodek wypoczynkowy]] jednego z toruńskich zakładów. Obecnie obiekt stanowi własność prywatną.

Wersja z 10:55, 18 sie 2014


Pole-obowiązkowe

Pole-obowiązkowe
Pole-obowiązkowe
Rodzaj miejscowości wieś niesołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat ostródzki
Gmina Miłakowo
Liczba ludności (2010) 130 (łącznie Ponary, Janowo, Naryjski Młyn)
Strefa numeracyjna (+48) 89
Kod pocztowy 14-310
Tablice rejestracyjne NOS
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Pole-obowiązkowe
Pole-obowiązkowe
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Pole-obowiązkowe
Pole-obowiązkowe
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Ponary (niem.Gut Ponarien, od 1939 r. Ponarien) – wieś niesołecka w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ostródzkim, w gminie Miłakowo. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

Charakterystyka fizjograficzna

Miejscowość położona nad północną zatoką Jeziora Narie, w odległości około 12 km na północny wschód od Morąga. Na wschód od dawnego majątku Ponary znajduje się las zwany Chrośniak (Tannenwald)


Dzieje miejscowości

Pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z 1337 roku . Przed tą datą istniały już dobra ziemskie, których właścicielem był zapewne bliżej nieokreślony Prus. Nazwa miejscowości nawiązuje do Jeziora Narie, nad którym jest położona (słowo pa w języku pruskim oznacza nad). W XVI wieku majątek stanowił własność rodziny Behrenreuter(Przyjemskich) herbu Rawicz, w kolejnym stuleciu przeszedł w posiadanie rodu Schoultz von Aschenrade. Pod koniec XVII wieku dobra zostały wykupione przez Friedricha von der Groeben - generał-lejtnanta piechoty i komendanta wojsk cudzoziemskich w armii koronnej Jana III Sobieskiego. Majątek odziedziczył jego bratanek, Wilhelm von der Groeben - dowódca regimentu piechoty wojsk koronnych. Ponary należały do rodziny aż od 1701 do 1945 roku. W skład dóbr wchodziło również Jezioro Narie. W 1817 roku Ponary liczyły 100 mieszkańców, w 1858 – 201. W roku 1904 w dobrach było 4102 ha ziemi, w tym 1108 lasów. Zmniejszenie posiadłości wynikało z uwłaszczenia chłopów we wsiach: Brzydowo, Litwa, Brzeźno, Roje. W dobrach pozostały folwarki Janowo, Kolnik (w 1973 roku już nie istniał), Naryjski Młyn,Nowe Bolity, Roje a także Jezioro Narie.W 1939 roku miejscowość liczyła 277 mieszkańców. W styczniu 1945 roku ostatni właściciel majątku hrabia Konrad Karl von der Groeben opuścił z małżonką Ponary. W pałacu pozostała jego matka Benita z domu Finckenstein wraz ze służbą. Zanim została rozstrzelana miała podobno rozegrać partię szachów z radzieckim komendantem. W roku 1973 jako majątek Ponary należały do powiatu morąskiego.

Zabytki:

Przez wiele lat w pałacu mieścił się ośrodek wypoczynkowy jednego z toruńskich zakładów. Obecnie obiekt stanowi własność prywatną.


Przyroda

W pobliżu miejscowości znajduje się pomnik przyrody - głaz narzutowy.

Bibliografia:

  1. Darmochwał Tomasz, Rumiński Marek Jacek, Warmia. Mazury, Białystok 1998.
  2. Morąg. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1973.
  3. Ostróda. Z dziejów miasta i okolic, red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1976.
  4. Rzempołuch Andrzej, Przewodnik po zabytkach sztuki dawnych Prus Wschodnich, Olsztyn 1992.
  5. Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
  6. Bank Danych Lokalnych GUS: http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims [data dostępu:19.08.2013]
  7. Rejestr Zabytków Nieruchomych województwa warmińsko-mazurskiego: http://www.wuoz.olsztyn.pl/ [data dostępu:19.08.2013]

Przypisy