Paweł Górnicki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
(Stosunki rodzinne, hobby, czym się zajmował, co lubił,, ciekawostki z życia, pracy i działalności)
 
Linia 20: Linia 20:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
 
 
'''Paweł Górnicki''' (ur. 1548, zm. 1632) – kanonik wileński, inflancki i warmiński, prepozyt kapituły warmińskiej, sekretarz króla Stefana Batorego.
 
'''Paweł Górnicki''' (ur. 1548, zm. 1632) – kanonik wileński, inflancki i warmiński, prepozyt kapituły warmińskiej, sekretarz króla Stefana Batorego.
 
+
<br/><br/>
 
 
 
== Życiorys ==  
 
== Życiorys ==  
 
<br/>
 
 
=== Szkoła i wykształcenie ===
 
=== Szkoła i wykształcenie ===
 
Od 1572 r.  przebywał na dworze biskupa [[lkwim: Marcin Kromer| Marcina Kromera]] w [[Lidzbark Warmiński |Lidzbarku Warmińskim]]. Był również sekretarzem króla Stefana Batorego. Znajdował się także w bliskim otoczeniu  hetmana Jana Zamoyskiego.
 
Od 1572 r.  przebywał na dworze biskupa [[lkwim: Marcin Kromer| Marcina Kromera]] w [[Lidzbark Warmiński |Lidzbarku Warmińskim]]. Był również sekretarzem króla Stefana Batorego. Znajdował się także w bliskim otoczeniu  hetmana Jana Zamoyskiego.
 
<br/>
 
<br/>
 
 
=== Praca ===
 
=== Praca ===
 
2 kwietnia 1590 r. mianowano go na [[kanonik warmiński |kanonika warmińskiego]]. 15 maja 1592 r. przeniósł się do [[Frombork |Fromborka]]. W latach 1601-1602 był administratorem [[komornictwa melzackiego (pieniężnieńskiego)]], a w latach 1603-1606 administratorem [[komornictwo olsztyńskie |komornictwa olsztyńskiego]]. 12 maja 1606 r. mianowano go prepozytem [[kapituła warmińska| kapituły warmińskiej]].  
 
2 kwietnia 1590 r. mianowano go na [[kanonik warmiński |kanonika warmińskiego]]. 15 maja 1592 r. przeniósł się do [[Frombork |Fromborka]]. W latach 1601-1602 był administratorem [[komornictwa melzackiego (pieniężnieńskiego)]], a w latach 1603-1606 administratorem [[komornictwo olsztyńskie |komornictwa olsztyńskiego]]. 12 maja 1606 r. mianowano go prepozytem [[kapituła warmińska| kapituły warmińskiej]].  
 
<br/>
 
<br/>
 
 
=== Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna ===
 
=== Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna ===
 
Podczas nieobecności na stolicy biskupiej [[Szymon Rudnicki |Szymona Rudnickiego]] wielokrotnie zarządzał [[Diecezja warmińska |diecezją warmińską]]. Rozwinął i rozbudował [[Klasztor bernardynów w Barczewie |klasztor bernardynów w Barczewie]] oraz fundował dzwony zegarowe do [[lkwim:Bazylika Archikatedralna pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja we Fromborku |katedry fromborskiej]]. Wniósł duży wkład w utrwalanie pozycji Kościoła na [[Warmia |Warmii]]. W trakcie najazdu szwedzkiego schronił się w klasztorze bernardynów w Barczewie, gdzie zmarł 8 marca 1632 r. Pochowano go w [[Barczewo |Barczewie]] w [[lkwim:Kościół pw. św. Andrzeja Apostoła w Barczewie| kościele klasztornym pw. św. Andrzeja]]. Natomiast w katedrze fromborskiej znajduje się jego portret epitafijny wykonany w marmurze, ufundowany przez jego bratanka [[Łukasz Górnicki |Łukasza Górnickiego]], [[kanonik warmiński |kanonika warmińskiego]].
 
Podczas nieobecności na stolicy biskupiej [[Szymon Rudnicki |Szymona Rudnickiego]] wielokrotnie zarządzał [[Diecezja warmińska |diecezją warmińską]]. Rozwinął i rozbudował [[Klasztor bernardynów w Barczewie |klasztor bernardynów w Barczewie]] oraz fundował dzwony zegarowe do [[lkwim:Bazylika Archikatedralna pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja we Fromborku |katedry fromborskiej]]. Wniósł duży wkład w utrwalanie pozycji Kościoła na [[Warmia |Warmii]]. W trakcie najazdu szwedzkiego schronił się w klasztorze bernardynów w Barczewie, gdzie zmarł 8 marca 1632 r. Pochowano go w [[Barczewo |Barczewie]] w [[lkwim:Kościół pw. św. Andrzeja Apostoła w Barczewie| kościele klasztornym pw. św. Andrzeja]]. Natomiast w katedrze fromborskiej znajduje się jego portret epitafijny wykonany w marmurze, ufundowany przez jego bratanka [[Łukasz Górnicki |Łukasza Górnickiego]], [[kanonik warmiński |kanonika warmińskiego]].
 
 
<br/>
 
<br/>
 
 
=== Ciekawostki ===
 
=== Ciekawostki ===
 
 
Był synem mieszczanina z Bochni Marcina Góry. Brat wybitnego pisarza, tłumacza i autora Dworzanina polskiego Łukasza herbu Ogończyk.  
 
Był synem mieszczanina z Bochni Marcina Góry. Brat wybitnego pisarza, tłumacza i autora Dworzanina polskiego Łukasza herbu Ogończyk.  
 
 
<br/>
 
<br/>
 
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
 
Oracki Tadeusz,''Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku'', Olsztyn 1983, 349 ss.
 
Oracki Tadeusz,''Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku'', Olsztyn 1983, 349 ss.

Aktualna wersja na dzień 18:22, 17 sty 2015

Paweł Górnicki

Data urodzenia 1548 r.
Data śmierci 1632 r.

Paweł Górnicki (ur. 1548, zm. 1632) – kanonik wileński, inflancki i warmiński, prepozyt kapituły warmińskiej, sekretarz króla Stefana Batorego.

Życiorys

Szkoła i wykształcenie

Od 1572 r. przebywał na dworze biskupa Marcina Kromera w Lidzbarku Warmińskim. Był również sekretarzem króla Stefana Batorego. Znajdował się także w bliskim otoczeniu hetmana Jana Zamoyskiego.

Praca

2 kwietnia 1590 r. mianowano go na kanonika warmińskiego. 15 maja 1592 r. przeniósł się do Fromborka. W latach 1601-1602 był administratorem komornictwa melzackiego (pieniężnieńskiego), a w latach 1603-1606 administratorem komornictwa olsztyńskiego. 12 maja 1606 r. mianowano go prepozytem kapituły warmińskiej.

Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna

Podczas nieobecności na stolicy biskupiej Szymona Rudnickiego wielokrotnie zarządzał diecezją warmińską. Rozwinął i rozbudował klasztor bernardynów w Barczewie oraz fundował dzwony zegarowe do katedry fromborskiej. Wniósł duży wkład w utrwalanie pozycji Kościoła na Warmii. W trakcie najazdu szwedzkiego schronił się w klasztorze bernardynów w Barczewie, gdzie zmarł 8 marca 1632 r. Pochowano go w Barczewie w kościele klasztornym pw. św. Andrzeja. Natomiast w katedrze fromborskiej znajduje się jego portret epitafijny wykonany w marmurze, ufundowany przez jego bratanka Łukasza Górnickiego, kanonika warmińskiego.

Ciekawostki

Był synem mieszczanina z Bochni Marcina Góry. Brat wybitnego pisarza, tłumacza i autora Dworzanina polskiego Łukasza herbu Ogończyk.

Bibliografia

Oracki Tadeusz,Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku, Olsztyn 1983, 349 ss.