Lidzbark Warmiński

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Lidzbark Warmiński
Stare Miasto Źródło: commons.wikimedia.org [21.03.2015]
Stare Miasto
Źródło: commons.wikimedia.org [21.03.2015]
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat lidzbarski
Gmina Lidzbark Warmiński
Liczba ludności (2010) 16 826
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Lidzbark Warmiński
Lidzbark Warmiński
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Lidzbark Warmiński
Lidzbark Warmiński
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Lidzbark Warmiński (niem. Heilsberg) – miasto w północno-zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, w powiecie lidzbarskim. W 2009 liczba mieszkańców przekraczała 16 tysięcy. Lidzbark Warmiński jest gminą miejską, siedzibą gminy wiejskiej i powiatu lidzbarskiego. Przez kilka stuleci jako siedziba biskupów warmińskich Lidzbark pełnił rolę stolicy Warmii (od czasu Jana z Miśni do Ignacego Krasickiego). Od 2014 roku funkcję burmistrza Lidzbarka sprawuje Jacek Wiśniowski.

Brama w Lidzbarku Warmińskim
Fot. Mieczysław Kalski
Zamek w Lidzbarku Warmińskim
Fot. Mieczysław Kalski
Zamek w Lidzbarku Warmińskim
Fot. Mieczysław Kalski
Cerkiew (Parafia greckokatolicka pw. Świętych Cyryla i Metodego w Lidzbarku Warmińskim)
Fot. Mieczysław Kalski
Lidzbark Warmiński i okolice na mapie z XIX w.
Źródło: Karta dawnéj Polski z przyległémi okolicami krajów sąsiednich, 1:300000, Paryż 1859 r.

Nazwa

Polska nazwa miasta wywodzi się od nazwy pruskiej osady Lecbarg, co oznaczać miało miejsce kultu lub osadę na zalesionym wzgórzu. Do wzgórza i świętego miejsca nawiązuje również nazwa niemiecka Lidzbarka – Heilsberg.

Określenie "Warmiński" odróżnia miasto od drugiego Lidzbarka w województwie – Lidzbarka Welskiego.

Położenie

Lidzbark położony jest w widłach Łyny i jej dopływu – Symsarny. Do stolicy województwa Olsztyna odległość wynosi 48 km. O 40 km oddalona jest granica z Rosją (obwód kaliningradzki).

Historia

W połowie XIII wieku teren, na którym istniała pruska osada Lecbarg, stał się obiektem walk prusko-krzyżackich. Około 1241 Krzyżacy zajęli i umocnili dotychczasowy gród, który jednak już rok później w czasie pierwszego powstania pruskiego został przez Prusów odbity. W 1243, wraz z nowym podziałem ziem pruskich i utworzeniem diecezji warmińskiej, Krzyżacy odzyskali gród, w 1251 przekazując go z kolei biskupowi Anzelmowi w ramach tzw. domeny biskupiej. Biskup zajął się odbudową grodu, jednak w 1261 na kolejne trzynaście lat (drugie powstanie pruskie) ponownie teren zajęli Prusowie. Od 1274 późniejszy Lidzbark przeszedł na dłużej we władztwo biskupa.

12 sierpnia 1308 biskup Eberhard z Nysy nadał Lidzbarkowi prawa miejskie (na prawie chełmińskim)), zasadźcą czyniąc swojego powinowatego Jana z Kolonii koło Brzegu na Śląsku. W 1350 roku, za pontyfikatu Jana z Miśni, zamek lidzbarski stał się siedzibą biskupów; Jan z Miśni kontynuował prace swoich poprzedników, szczególnie Hermana z Pragi, związane z budową fortyfikacji miejskich i zamku z cegły w miejscu dotychczasowego drewnianego, ale również i jemu nie udało się zakończyć prac budowlanych, co nastąpiło dopiero ok. 1400 za czasów Henryka Sorboma.

W 1315 roku konsekrowano pierwszy kościół, drewnianą świątynię parafialną pod wezwaniem Świętych Piotra i Pawła. Prace nad budową kościoła z cegły rozpoczęto w 1343. Mury obronne powstawały około 1357-1365, a system obronny wykorzystywał naturalne położenie miasta w zakolu rzecznym. W pierwszej połowie XIV zbudowano również pierwszy (drewniany) ratusz.

W okresie wojny zakonu krzyżackiego z Polską w latach 1409-1411 Lidzbark był przez pewien czas siedzibą wielkiego mistrza Henryka von Plauena. Miasto uległo spaleniu przez wojska polskie w 1414 roku. W 1454 roku Lidzbark przystąpił do Związku Pruskiego, a po wojnie trzynastoletniej wraz z terytorium Warmii znalazł się w Królestwie Polskim. Dzięki wybitnym postaciom rezydującym w mieście jako biskupi lub najbliższe otoczenie biskupów, Lidzbark przeżywał w tym okresie rozkwit kulturalny; przebywali tu dłużej (lub na stałe) m.in. Łukasz Watzenrode i jego siostrzeniec Mikołaj Kopernik, Jan Dantyszek, Tiedemann Giese, Stanisław Hozjusz, Marcin Kromer, Ignacy Krasicki. Na podkreślenie zasługuje szczególnie działalność tego ostatniego, założyciela ogrodów i oranżerii, właściciela cennego księgozbioru, organizatora teatru.

Jednocześnie Lidzbark rozwijał się jako ośrodek handlowy i rzemieślniczy, organizowano targi lnu, sukna i piwa, działały młyny zbożowe, tartak, szlifiernia, garbarnia. Nie omijały miasta i wydarzenia negatywne. Kilkakrotnie duże straty przynosiły pożary, miasto było zajmowane lub oblegane m.in. przez Brandenburczyków (1650-1657) i Szwedów (1703-1709), zbiory sztuki i zbiory biblioteczne padały ofiarą zniszczeń i rabunków wojennych. W 1772 po I rozbiorze Polski Lidzbark utracił status stolicy Warmii, stał się natomiast siedzibą powiatu w państwie pruskim.

W czerwcu 1807 doszło na przedpolach Lidzbarka do dużej bitwy wojsk rosyjskich i pruskich przeciwko armii Napoleona. Walki w najbliższej okolicy toczyły się także w czasie I wojny światowej. W 1937 doszło w Lidzbarku do tzw. wojny różańcowej, czyli starcia policji z młodzieżą w czasie procesji Bożego Ciała. Schyłek II wojny światowej przyniósł miastu znaczące zniszczenia przekraczające połowy zabudowy. Miasto powróciło do Polski i zostało zaludnione głównie przez ludność napływową z Kresów i Polski centralnej. Nie podjęto po wojnie odbudowy zniszczonych zabytków, w miejscu których wznoszono m.in. bloki mieszkalne.

Zabytki

W Lidzbarku Warmińskim, mimo zniszczeń wojennych, zachowało się wiele cennych zabytków, w tym przede wszystkim:

Gospodarka

Lidzbark Warmiński wchodzi w skład Warmińsko-Mazurskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. W mieście mają siedziby przede wszystkim zakłady usługowe, handlowe oraz produkcyjne (oparte na surowcach lokalnych). Do największych zakładów należą Polmlek, przedstawiciel branży mleczarskiej, oraz Warmińska Spółdzielnia Inwalidów, producent odzieży medycznej jednorazowej.

7 stycznia 2016 r. otwarto w mieście Termy Warmińskie.

Transport

W Lidzbarku Warmińskim krzyżują się droga krajowa nr 51 z drogami wojewódzkimi nr 511 i 513. Przez miasto przebiega trasa transportów dostawczych z Obwodu Kaliningradzkiego do Warszawy. Lidzbark nie ma komunikacji miejskiej, nie funkcjonuje obecnie również transport kolejowy (dawniej realizowano m.in. połączenia do Bartoszyc, Czerwonki, Korniewa w Rosji, Ornety), a ruch pasażerski obsługują autobusy PKS Lidzbark Warmiński (placówka podległa PKS Bartoszyce).

Sport

Od 1946 istnieje klub piłkarski Polonia Lidzbark Warmiński, którego największym osiągnięciem jest zdobycie wojewódzkiego Pucharu Polski oraz występy w III lidze. Z klubem związani byli piłkarze ekstraklasy: Czesław Żukowski, Norbert Witkowski oraz Adam Zejer, kilkakrotny reprezentant Polski.

Kultura

Od 1950 działa w mieście Lidzbarski Dom Kultury, a od 1957 także Młodzieżowy Dom Kultury. Wieloletnią instruktorką w tym ostatnim była bajkopisarka Irena Kwinto, obecnie patronka placówki.

Lidzbark słynie z imprez kabaretowych: Lidzbarskich Wieczorów Humoru i Satyry oraz Lidzbarskich Starć Kabaretowych. Odbywają się także rekonstrukcje bitwy pod Lidzbarkiem z czasów napoleońskich.

Na zamku biskupów działa oddział Muzeum Warmii i Mazur – Muzeum Warmińskie w Lidzbarku Warmińskim.

Edukacja

W Lidzbarku Warmińskim działają trzy zespoły szkół ponadgimnazjalnych:

W 2003 powołano niepubliczną szkołę wyższą, Wszechnicę Warmińską, skierowaną głównie na edukację techniczną. Po niespełna dziesięciu latach funkcjonowania w grudniu 2011 szkoła została przeniesiona do Ełku jako Mazurska Szkoła Wyższa w Ełku.

Religia

Współpraca z innymi miastami

Lidzbark podpisał umowy o współpracy z kilkoma miastami:

  • holenderskim Oud-Beijerland
  • rosyjskim Sowieckiem
  • niemieckim Werlte
  • polskim Milanówkiem

Ludzie związani z Lidzbarkiem Warmińskim

Poza wymienionymi już biskupami warmińskimi, wieloletnimi rezydentami zamku lidzbarskiego, z miastem związani – działalnością, zamieszkaniem, miejscem urodzenia – byli lub są m.in.:

Multimedia

Bibliografia

Jan Chłosta, Słownik Warmii (historyczno-geograficzny), Olsztyn 2002.
pl.wikipedia.org, Lidzbark Warmiński [20.12.2014]

Źródło: „http://encyklopedia.warmia.mazury.pl/index.php?title=Lidzbark_Warmiński&oldid=157348”