Sumin: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
 
(Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
 
 
{{Wieś infobox
 
{{Wieś infobox
 
  |nazwa                = Sumin   
 
  |nazwa                = Sumin   
Linia 9: Linia 8:
 
  |opis zdjęcia          =     
 
  |opis zdjęcia          =     
 
  |rodzaj miejscowości  = wieś sołecka
 
  |rodzaj miejscowości  = wieś sołecka
  |województwo          = warmińsko - mazurskie  
+
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  
 
  |powiat                = nowomiejski
 
  |powiat                = nowomiejski
 
  |gmina                = Biskupiec  
 
  |gmina                = Biskupiec  
Linia 15: Linia 14:
 
  |sołectwo              = Sumin
 
  |sołectwo              = Sumin
 
  |wysokość              =
 
  |wysokość              =
  |liczba ludności      = Pole-obowiązkowe
+
  |liczba ludności      = 191
  |rok                  = Pole-obowiązkowe
+
  |rok                  = 2010
 
  |strefa numeracyjna    = (+48) 56
 
  |strefa numeracyjna    = (+48) 56
 
  |kod pocztowy          =
 
  |kod pocztowy          =
Linia 29: Linia 28:
 
  |wikisłownik          =
 
  |wikisłownik          =
 
  |www                  =
 
  |www                  =
}}
+
}}<br/>
<big>'''Sumin'''</big> [[wieś sołecka]] w Polsce w [[województwo warmińsko-mazurskie| województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat nowomiejski |powiecie nowomiejskim]], w [[Biskupiec (gmina wiejska)|gminie Biskupiec ]]. W latach 1975-1998 miejscowość [[podział administracyjny |administracyjnie]] przynależała do województwa toruńskiego.
+
'''Sumin''' – wieś sołecka położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie| województwie warmińsko–mazurskim]], w [[Powiat nowomiejski |powiecie nowomiejskim]], w [[Biskupiec (gmina wiejska)|gminie Biskupiec ]]. W latach 1975–1998 miejscowość [[Podział administracyjny |administracyjnie]] należała do województwa toruńskiego. W 2010 roku wieś liczyła 191 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa pełni [[Andrzej Chmielewski]]<ref>[http://www.gminabiskupiec.pl/asp/pl_start.asp?typ=14&menu=106&strona=1/ Strona Gminy Biskupiec] [12.11.2013]</ref>.
 
+
<br/><br/>
<br/>
 
 
 
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
 
Miejscowość położona jest na terenie [[Biskupiec (gmina wiejska)| gminy Biskupiec]], której powierzchnię zajmują przede wszystkim lasy i jeziora. W całości lasy stanowią 26 % powierzchni gminy a jeziora 3,28%. Zasadniczymi elementami morfologicznymi tego obszaru są:wysoczyzna morenowa (średnia wysokość 90-110 m n.p.m.), wzgórza i pagórki morenowe,sandry, rynny jeziorne i doliny rzeczne. Powierzchnia wysoczyzny charakteryzuje się występowaniem licznych drobnych zagłębień wytopiskowych. Znajdziemy tutaj tzw. oczka polodowcowe, mokradła i torfowiska a w okolicach miejscowości [[Łąkorz]] wyspy otoczone sandrem. Na terenie gminy występują również tzw. ozy (w okolicach [[Mierzyn |Mierzyna]], na zachód od Sumina oraz na północ od [[Wielka Tymawa]]) i kemy (w rejonie Sumina, [[Łąkorek| Łąkorka]], [[Wonna| Wonny]] i [[Szwarcenowo |Szwarcenowa]]). Na terenie gminy napotkamy także na zastoiska. Największe z nich to zastoisko biskupieckie – o płaskim, rozległym i podmokłym dnie. Natomiast najwyższym punktem położonym na terenie gminy jest [[Góra Szwedzka]] – o wysokości 121,3 m n.p.m. Najniżej położony punkt zaś o wysokości ok. 62 m n.p.m. znajduje się w dolinie [[Rzeka Osa |Osy]] u ujścia jej do [[Jezioro Płowęż |Jeziora Płowęż]]. W obrębie gminy znajdują się także rezerwaty przyrody: ornitofaunistyczny [[Rezerwat Jezioro Karaś |„Jezioro Karaś”]], torfowiskowy [[Rezerwat Kociołek |„Kociołek”]], [[Rezerwat Łabędź |„Łabędź”]], [[Rezerwat Uroczysko Piotrowice |„Uroczysko Piotrowice”]] oraz częściowo [[Brodnicki Park Krajobrazowy]]. Na obszarze gminy występują zasadniczo trzy typy gleb. Są to:gleby brunatne, gleby bielicowe, gleby mułowo-torfowo-murszaste. Ponadto odnajdziemy tutaj czarne ziemie i gleby szare oraz mady glejowe i wody powierzchniowe.
 
<br/>
 
 
 
=== Dzieje miejscowości ===
 
Pierwsze wzmianki o wsi pojawiają się w 1325 i 1371 r. a następne w 1434 r. Nie znana jest data lokacji miejscowości. W 1325 r. wybudowano kościół przez Franciszka Schenka dziedzica Sumin. W XVI w. wsią zarządzała rodzina Sumińskich. Najprawdopodobniej od ich nazwiska pochodzi nazwa dzisiejsza miejscowości. Pod koniec XIX w. wieś znajdowała się w gminie Kikoł. W Suminie znajdował się murowany kościół parafialny. W tym okresie w folwarku było 49 domów i 461 mieszkańców. We wsi były 52 osoby na obszarze 356 mórg. Nie zachowała się informacja o kształcie zabudowań wiejskich.
 
<br/>
 
  
=== Bezpieczeństwo===
+
==Położenie==
Na terenie wsi działa jednostka [[Ochotnicza Straż Pożarna w Suminie|Ochotniczej Straży Pożarnej]].
+
Miejscowość położona jest z dala od głównych tras komunikacyjnych i szlaków turystycznych, w odległości ok. 7 km od [[Biskupiec| Biskupca]].
 
<br/>
 
<br/>
  
===Gospodarka===
+
== Dzieje miejscowości ==
Jest tutaj sklep spożywczy.
+
Pierwsze wzmianki o wsi pojawiły się w 1325 i 1371 r. a następne w 1434 r. Nieznana jest data lokacji miejscowości. W 1325 r. wybudowano kościół. W XVI w. wsią zarządzała rodzina [[Rodzina Sumińskich |Sumińskich]]. Najprawdopodobniej od ich nazwiska pochodzi nazwa dzisiejszej miejscowości. Pod koniec XIX w. wieś należała do [[Gmina Kikoł| gminy Kikoł]]. W Suminie znajdował się murowany kościół parafialny. W tym okresie w folwarku było 49 domów i 461 mieszkańców. We wsi były 52 osoby na obszarze 356 mórg. Nie zachowała się informacja o kształcie zabudowań wiejskich.
 
<br/>
 
<br/>
  
===Ludzie związani z miejscowością:===
+
==Bezpieczeństwo==
W kadencji 2011-2015 sołtysem wsi jest [[Andrzej Chmielewski]].
+
Na terenie wsi działa jednostka [[Ochotnicza Straż Pożarna |Ochotniczej Straży Pożarnej]].
 
<br/>
 
<br/>
  
=== Bibliografia: ===
+
== Bibliografia==
''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. XI, Warszawa 1890, 960 ss.  
+
''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. XI, Warszawa 1890. <br/>
 +
[http://stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims/ Bank Danych Lokalnych GUS] [12.11.2013]
  
<br/>
+
{{Przypisy}}
 +
<references/>
  
 
[[Kategoria: Powiat nowomiejski]]
 
[[Kategoria: Powiat nowomiejski]]

Aktualna wersja na dzień 22:28, 17 sty 2015

Sumin

Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat nowomiejski
Gmina Biskupiec
Sołectwo Sumin
Liczba ludności (2010) 191
Strefa numeracyjna (+48) 56
Tablice rejestracyjne NNM
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Sumin
Sumin
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Sumin
Sumin
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Sumin – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Biskupiec . W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego. W 2010 roku wieś liczyła 191 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa pełni Andrzej Chmielewski[1].

Położenie

Miejscowość położona jest z dala od głównych tras komunikacyjnych i szlaków turystycznych, w odległości ok. 7 km od Biskupca.

Dzieje miejscowości

Pierwsze wzmianki o wsi pojawiły się w 1325 i 1371 r. a następne w 1434 r. Nieznana jest data lokacji miejscowości. W 1325 r. wybudowano kościół. W XVI w. wsią zarządzała rodzina Sumińskich. Najprawdopodobniej od ich nazwiska pochodzi nazwa dzisiejszej miejscowości. Pod koniec XIX w. wieś należała do gminy Kikoł. W Suminie znajdował się murowany kościół parafialny. W tym okresie w folwarku było 49 domów i 461 mieszkańców. We wsi były 52 osoby na obszarze 356 mórg. Nie zachowała się informacja o kształcie zabudowań wiejskich.

Bezpieczeństwo

Na terenie wsi działa jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej.

Bibliografia

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. XI, Warszawa 1890.
Bank Danych Lokalnych GUS [12.11.2013]

Przypisy