Zagrzewo: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Bibliografia:) |
(→Bibliografia) |
||
| (Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | |||
| − | |||
{{Wieś infobox | {{Wieś infobox | ||
|nazwa = Zagrzewo | |nazwa = Zagrzewo | ||
| Linia 6: | Linia 4: | ||
|flaga wsi = | |flaga wsi = | ||
|herb artykuł = | |herb artykuł = | ||
| − | |dopełniacz wsi = | + | |dopełniacz wsi = Zagrzewa |
| − | |zdjęcie = | + | |zdjęcie = |
| − | |opis zdjęcia = | + | |opis zdjęcia = |
| − | |rodzaj miejscowości = wieś | + | |rodzaj miejscowości = wieś sołecka |
| − | |województwo = warmińsko - mazurskie | + | |województwo = warmińsko-mazurskie |
|powiat = nidzicki | |powiat = nidzicki | ||
|gmina = Nidzica | |gmina = Nidzica | ||
| Linia 16: | Linia 14: | ||
|sołectwo = Zagrzewo | |sołectwo = Zagrzewo | ||
|wysokość = | |wysokość = | ||
| − | |liczba ludności = | + | |liczba ludności = 437 |
| − | |rok = | + | |rok = 2010 |
|strefa numeracyjna = (+48) 89 | |strefa numeracyjna = (+48) 89 | ||
|kod pocztowy = | |kod pocztowy = | ||
| Linia 30: | Linia 28: | ||
|wikisłownik = | |wikisłownik = | ||
|www = | |www = | ||
| − | }} | + | }}<br/> |
| − | < | + | '''Zagrzewo''' (''Sagsse'', ''Sagchse'', niem. ''Sagsau'') – wieś sołecka położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie| województwie warmińsko–mazurskim]], w [[Powiat nidzicki| powiecie nidzickim]], w [[Nidzica (gmina miejsko-wiejska)| gminie Nidzica]]. W latach 1975–1998 miejscowość [[Podział administracyjny |administracyjnie]] należała do [[Województwo olsztyńskie| województwa olsztyńskiego]]. W 2010 r. liczyła 437 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa pełni [[Zofia Sokołowska]]<ref>[http://wrota.warmia.mazury.pl/nidzica_gmina_miejsko_wiejska/index.php?option=com_content&lang=pl&module=1&month=03&task=archivecategory&year=2011&Itemid=122/ Wrota Warmii i Mazur] [12.11.2013]</ref>. |
| − | + | <br/><br/> | |
| − | <br/> | ||
| − | == | + | ==Położenie== |
| − | Miejscowość leży | + | Miejscowość leży z dala od głównych szlaków turystycznych i tras komunikacyjnych, w odległości ok. 6 km od [[Nidzica| Nidzicy]]. |
<br/> | <br/> | ||
| − | + | == Dzieje miejscowości == | |
| − | Wieś musiała istnieć już przed 1412 r., w którym poniosła szkody | + | Wieś musiała istnieć już przed 1412 r., w którym poniosła szkody z powodu [[Wojny polsko-krzyżackie| wojen polsko–krzyżackich]]. Nieznana jest dokładna data lokacji oraz etymologia nazwy miejscowości. W 1483 r. [[Marcin Truchses]] nadał Mikołajowi Drużbicowi wieś Zagrzewo z 40 włókami na [[Prawo magdeburskie |prawie magdeburskim]]. Wśród podanych włók znalazły się 4 sołeckie. Nowy właściciel otrzymał także pozwolenie na połowy ryb w jeziorze [[Jezioro Sienno | Sienno]] na potrzeby własne. Został zobowiązany również do służby wojskowej na koniu i w pancerzu. W 1537 r. właścicielem wsi został Jakub z Zagrzewia. W 1614 r. Stefan Zadorski - sekretarz królewski kupił w Zagrzewiu 15 włók. W 1632 r. uzyskał we wsi 20 włók Bartłomiej Miecznikowski (podkomorzy ziemi płockiej) od Jerzego Wilhelma. W 1666 r. miejscowość zamieszkiwali Czapkowscy i Radzymińscy. W 1717 r. po raz pierwszy wymieniono majątek szlachecki, którego właścicielem była wdowa po generale Małachowskim W latach 80. i 90. XVIII w. dochodziło do częstych zmian właścicieli we wsi i dobrach. W 1817 r. było tu 67 mieszkańców. W 1858 r. wieś obejmowała 2980 mórg ziemi. W okresie plebiscytów w 1920 r. 13 osób z tej miejscowości opowiedziało się za Polską. Nie zachowała się informacja o kształcie zabudowy wiejskiej. |
| − | |||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| − | == | + | ==Kultura== |
| − | + | W Zagrzewie funkcjonuje świetlica. Organizowane są rajdy, festyny, bale i konkursy dla mieszkańców wsi. | |
<br/> | <br/> | ||
| − | + | ==Religia== | |
| − | + | Wieś znajduje się na terenie [[Parafia pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Kanigowie|parafii rzymskokatolickiej w Kanigowie]]. | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | [[ | ||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| − | == | + | ==Zabytki== |
| − | + | *[[Założenie dworsko-parkowe w Zagrzewie |założenie dworsko–parkowe]] (XIX/XX w.) | |
| − | + | *folwark | |
| − | + | *zespół czworaków | |
| − | + | *cmentarz wojenny z [[I wojna światowa na Warmii i Mazurach| I wojny światowej]] | |
| − | + | *aleje przydrożne | |
| − | |||
| − | |||
| − | == | + | ==Bibliografia== |
| + | ''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. XIV, Warszawa 1895.<br/> | ||
| + | Wijaczka Jacek, ''Dzieje wsi do końca XVIII wieku'', [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, ss. 165–202.<br/> | ||
| + | Zielińska Agnieszka, ''Dzieje miasta i okolic w latach 1807–1914'', [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, ss. 203–267.<br/> | ||
| + | [http://stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims/ Bank Danych Lokalnych GUS] [12.11.2013] | ||
| + | {{Przypisy}} | ||
| + | <references/> | ||
| − | [[Kategoria: | + | [[Kategoria: Powiat nidzicki]] |
| − | [[ | + | [[Kategoria: Nidzica (gmina miejsko-wiejska)]] |
| + | [[Kategoria: Wsie sołeckie]] | ||
| + | [[Kategoria: 1401-1500]] | ||
Aktualna wersja na dzień 12:07, 20 sty 2015
| Zagrzewo | |
| | |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | nidzicki |
| Gmina | Nidzica |
| Sołectwo | Zagrzewo |
| Liczba ludności (2010) | 437 |
| Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
| Tablice rejestracyjne | NNI |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Zagrzewo | |
| Położenie na mapie Polski  Zagrzewo | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Zagrzewo (Sagsse, Sagchse, niem. Sagsau) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Nidzica. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. W 2010 r. liczyła 437 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa pełni Zofia Sokołowska[1].
Spis treści
Położenie
Miejscowość leży z dala od głównych szlaków turystycznych i tras komunikacyjnych, w odległości ok. 6 km od Nidzicy.
Dzieje miejscowości
Wieś musiała istnieć już przed 1412 r., w którym poniosła szkody z powodu wojen polsko–krzyżackich. Nieznana jest dokładna data lokacji oraz etymologia nazwy miejscowości. W 1483 r. Marcin Truchses nadał Mikołajowi Drużbicowi wieś Zagrzewo z 40 włókami na prawie magdeburskim. Wśród podanych włók znalazły się 4 sołeckie. Nowy właściciel otrzymał także pozwolenie na połowy ryb w jeziorze Sienno na potrzeby własne. Został zobowiązany również do służby wojskowej na koniu i w pancerzu. W 1537 r. właścicielem wsi został Jakub z Zagrzewia. W 1614 r. Stefan Zadorski - sekretarz królewski kupił w Zagrzewiu 15 włók. W 1632 r. uzyskał we wsi 20 włók Bartłomiej Miecznikowski (podkomorzy ziemi płockiej) od Jerzego Wilhelma. W 1666 r. miejscowość zamieszkiwali Czapkowscy i Radzymińscy. W 1717 r. po raz pierwszy wymieniono majątek szlachecki, którego właścicielem była wdowa po generale Małachowskim W latach 80. i 90. XVIII w. dochodziło do częstych zmian właścicieli we wsi i dobrach. W 1817 r. było tu 67 mieszkańców. W 1858 r. wieś obejmowała 2980 mórg ziemi. W okresie plebiscytów w 1920 r. 13 osób z tej miejscowości opowiedziało się za Polską. Nie zachowała się informacja o kształcie zabudowy wiejskiej.
Kultura
W Zagrzewie funkcjonuje świetlica. Organizowane są rajdy, festyny, bale i konkursy dla mieszkańców wsi.
Religia
Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej w Kanigowie.
Zabytki
- założenie dworsko–parkowe (XIX/XX w.)
- folwark
- zespół czworaków
- cmentarz wojenny z I wojny światowej
- aleje przydrożne
Bibliografia
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. XIV, Warszawa 1895.
Wijaczka Jacek, Dzieje wsi do końca XVIII wieku, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, ss. 165–202.
Zielińska Agnieszka, Dzieje miasta i okolic w latach 1807–1914, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, ss. 203–267.
Bank Danych Lokalnych GUS [12.11.2013]
Przypisy
- ↑ Wrota Warmii i Mazur [12.11.2013]
