Estowie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 1: Linia 1:
 
[[Plik:baltowie.jpg| right | 242px |thumb| Plemiona bałtyjskie wg. Henryka Łowmiańskiego, ''Studia nad początkami społeczeństwa i państwa litewskiego'', t. 2, Wilno 1932]]
 
[[Plik:baltowie.jpg| right | 242px |thumb| Plemiona bałtyjskie wg. Henryka Łowmiańskiego, ''Studia nad początkami społeczeństwa i państwa litewskiego'', t. 2, Wilno 1932]]
'''Estowie''' (Aesti) – nazwa jednego z ludów [[Bałtowie | bałtyjskich]], w szczególności ludu [[Prusowie |pruskiego]] zamieszkującego wybrzeże Morza Bałtyckiego, identyfikowanego z kulturą Dollkeim-Kovrovo, mającego swoje siedziby na Półwyspie Sambijskim.
+
'''Estowie''' (''Aesti'') – nazwa jednego z ludów [[Bałtowie | bałtyjskich]], w szczególności ludu [[Prusowie |pruskiego]] zamieszkującego wybrzeże Morza Bałtyckiego, identyfikowanego z kulturą Dollkeim-Kovrovo, mającego swoje siedziby na Półwyspie Sambijskim.
 
==Znaczenie pojęcia==
 
==Znaczenie pojęcia==
Pierwsza wzmianka historyczna pochodzi z I w. n.e. z ''Germani'' Tacyta: "Zwracając się więc w prawo, spotykamy na wybrzeżu Morza Swewskiego [tj. Morza Bałtyckiego] oblane nim gminy Estów" [oryg. Aesti], którzy "mają zwyczaje i strój Swewów [plemię germańskie], lecz język zbliżony bardziej do brytańskiego [celtyckiego]".
+
Pierwsza wzmianka historyczna pochodzi z I w. n.e. z ''Germani'' Tacyta: "Zwracając się więc w prawo, spotykamy na wybrzeżu Morza Swewskiego [tj. Morza Bałtyckiego] oblane nim gminy Estów" [oryg. ''Aesti''], którzy "mają zwyczaje i strój Swewów [plemię germańskie], lecz język zbliżony bardziej do brytańskiego [celtyckiego]".
  
W różnych pracach historycznych nazwa Estowie jest używana jako synonim i rozciągana na ogół plemion pruskich lub bałtyjskich. Z badań językowych jednak wynika, iż Aesti oznacza "ludzi mieszkających nad wodą".
+
W różnych pracach historycznych nazwa Estowie jest używana jako synonim i rozciągana na ogół plemion pruskich lub bałtyjskich. Z badań językowych jednak wynika, iż ''Aesti'' oznacza "ludzi mieszkających nad wodą".
  
Z czasem nazwa przylgnęła do Fińskich Zachodnich wędrujących na południowy brzeg Zatoki Fińskiej oraz Zatoki Ryskiej i tworzących z miejscowymi nowe społeczeństwo – kraj w XIII w. nazywano Estland. W XIX w. nazwę tę adoptowali Estończycy, nie mający wszak pochodzenia bałtyjskiego.
+
Z czasem nazwa przylgnęła do Finów Zachodnich wędrujących na południowy brzeg Zatoki Fińskiej oraz Zatoki Ryskiej i tworzących z miejscowymi nowe społeczeństwo – kraj w XIII w. nazywano Estland. W XIX w. nazwę tę adoptowali Estończycy, niemający wszak pochodzenia bałtyjskiego.
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
 
Polibiusz Korneliusz Tacyt, ''Germania'', tłum. T. Płóciennik, wstęp i komentarz J. Kolendo, Poznań 2008.<br/>
 
Polibiusz Korneliusz Tacyt, ''Germania'', tłum. T. Płóciennik, wstęp i komentarz J. Kolendo, Poznań 2008.<br/>

Wersja z 10:00, 8 sty 2015

Plemiona bałtyjskie wg. Henryka Łowmiańskiego, Studia nad początkami społeczeństwa i państwa litewskiego, t. 2, Wilno 1932

Estowie (Aesti) – nazwa jednego z ludów bałtyjskich, w szczególności ludu pruskiego zamieszkującego wybrzeże Morza Bałtyckiego, identyfikowanego z kulturą Dollkeim-Kovrovo, mającego swoje siedziby na Półwyspie Sambijskim.

Znaczenie pojęcia

Pierwsza wzmianka historyczna pochodzi z I w. n.e. z Germani Tacyta: "Zwracając się więc w prawo, spotykamy na wybrzeżu Morza Swewskiego [tj. Morza Bałtyckiego] oblane nim gminy Estów" [oryg. Aesti], którzy "mają zwyczaje i strój Swewów [plemię germańskie], lecz język zbliżony bardziej do brytańskiego [celtyckiego]".

W różnych pracach historycznych nazwa Estowie jest używana jako synonim i rozciągana na ogół plemion pruskich lub bałtyjskich. Z badań językowych jednak wynika, iż Aesti oznacza "ludzi mieszkających nad wodą".

Z czasem nazwa przylgnęła do Finów Zachodnich wędrujących na południowy brzeg Zatoki Fińskiej oraz Zatoki Ryskiej i tworzących z miejscowymi nowe społeczeństwo – kraj w XIII w. nazywano Estland. W XIX w. nazwę tę adoptowali Estończycy, niemający wszak pochodzenia bałtyjskiego.

Bibliografia

Polibiusz Korneliusz Tacyt, Germania, tłum. T. Płóciennik, wstęp i komentarz J. Kolendo, Poznań 2008.
Łucja Okulicz-Kozaryn, Dzieje Prusów, Wrocław 2000.
Jan Powierski, Prussica, Malbork 2003.
Henryk Łowmiański, Prusy – Litwa – Krzyżacy, Warszawa 1989.
Henryk Łowmiański, Studia nad początkami społeczeństwa i państwa litewskiego, t. 1–2, Wilno 1932.