Anioł: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 16: | Linia 16: | ||
''' Anioł''' – byt duchowy służący Stwórcy i wypełniający Boskie zamysły. Aniołów Stróży uznaje się za opiekunów ludzi. | ''' Anioł''' – byt duchowy służący Stwórcy i wypełniający Boskie zamysły. Aniołów Stróży uznaje się za opiekunów ludzi. | ||
Największą czcią otaczani są archaniołowie Michał (anioł sądu, kar Bożych, ale i Bożego miłosierdzia, towarzysz umierających), Gabriel (zwiastun narodzenia Syna Bożego i Jana Chrzciciela) i Rafał (patron chorych i podróżnych), których święto przypada od 1969 roku na 29 września ([[Dzień św. Michała]]). Dawniej ich święto obchodzono w różnych terminach. | Największą czcią otaczani są archaniołowie Michał (anioł sądu, kar Bożych, ale i Bożego miłosierdzia, towarzysz umierających), Gabriel (zwiastun narodzenia Syna Bożego i Jana Chrzciciela) i Rafał (patron chorych i podróżnych), których święto przypada od 1969 roku na 29 września ([[Dzień św. Michała]]). Dawniej ich święto obchodzono w różnych terminach. | ||
| − | + | ||
| + | Kaplicę pw. Michała Archanioła w [[Tuławki|Tuławkach]] konsekrował w 1782 roku biskup [[lkwim:Ignacy Krasicki|Ignacy Krasicki]]. Pod jego wezwaniem funkcjonuje również kościół w [[Blanki|Blankach]]<ref>Randomańska Zenona, ''Polska pieśń religijna na Warmii 1795–1939'', Olsztyn 2002, s. 245</ref>. | ||
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
==Etymologia== | ==Etymologia== | ||
Wersja z 20:05, 20 lis 2014
| Anioł | |
| | |
| Znaczenie | istota duchowa |
Anioł – byt duchowy służący Stwórcy i wypełniający Boskie zamysły. Aniołów Stróży uznaje się za opiekunów ludzi. Największą czcią otaczani są archaniołowie Michał (anioł sądu, kar Bożych, ale i Bożego miłosierdzia, towarzysz umierających), Gabriel (zwiastun narodzenia Syna Bożego i Jana Chrzciciela) i Rafał (patron chorych i podróżnych), których święto przypada od 1969 roku na 29 września (Dzień św. Michała). Dawniej ich święto obchodzono w różnych terminach.
Kaplicę pw. Michała Archanioła w Tuławkach konsekrował w 1782 roku biskup Ignacy Krasicki. Pod jego wezwaniem funkcjonuje również kościół w Blankach[1].
Spis treści
Etymologia
Wyraz "anioł" stanowi bezpośrednie zapożyczenie z języka czeskiego.
Zwyczaje na Warmii i Mazurach
Na Warmii obchodzono święto Aniołów Stróżów wprowadzone w 1670 roku. Zenona Randomańska, badaczka polskiej pieśni religijnej w tym regionie, podaje, że znano tu cztery pieśni kierowane do niebiańskich opiekunów. Najstarsza z nich, Idź precz nieszczęsny grzeszniku, piekła wieczny hołdowniku, zniknęła z repertuaru w połowie XIX wieku. Śpiewano natomiast Aniele Stróżu duszy, Cześć winną tobie stróżu mój oraz Witajcie z nieba zesłani posłowie. Do archaniołów kierowano osobne pieśni, choć wspólną dla wszystkich była pieśń Zawitaj wojsko nieogarnionego Króla[2].
Wierzenia
Skrzydlaci niebiańscy posłańcy mieli ratować kościelne dzwony w chwili niebezpieczeństwa. Anioły były zawsze kojarzone z dobrą nowiną, roztaczana przez nie opieka miała zabezpieczyć przed wieloma życiowymi troskami i zagrożeniami. Archanioł Michał miał stać przy łożu umierającego i odprowadzać jego duszę na sąd Boży. W okresie I wojny światowej anioły przybrały rolę posłańców złych wiadomości, zaświadczenie o śmierci żołnierza, które wręczano rodzinie poległego, zdobił bowiem wizerunek anioła pochylającego się nad zmarłym.
Najczęściej ich wizerunki odnajdujemy w świątyniach. Anielskie rzeźby zdobiły ołtarze główne, ambony, sklepienia, chrzcielnice. Na przełomie XIX i XX wieku anioły zaczęły pojawiać się również na pomnikach – przedstawiane były często jako niebiańscy posłańcy niosący wieniec laurowy.
Przypisy
Zobacz też
W miejscowości tej odbywa się doroczny Międzyregionalny Zlot Miłośników Aniołów.
Bibliografia
Szyfer Anna, Zwyczaje, obrzędy i wierzenia Mazurów i Warmiaków, Olsztyn 1968.
Toeppen Max P., Wierzenia mazurskie, wstęp Anna Szyfer, Władysław Ogrodziński, oprac. Paweł Błażewicz,Jerzy Marek Łapo, Dąbrówno 2008.
Randomańska Zenona, Polska pieśń religijna na Warmii 1795–1939, Olsztyn 2002.
Tragarz duchów. Zbiór podań ludowych z Mazur, zebrał, przełożył i opracował Jerzy Marek Łapo, Dąbrówno 2007.
Randomańska Zenona, Polska pieśń religijna na Warmii 1795–1939, Olsztyn 2002
Warmiacy i Mazurzy. Życie codzienne ludności wiejskiej w I połowie XIX wieku, red. Bogumił Kuźniewski, Olsztynek 2002.
Zientara-Malewska Maria, O różnych kłobukach, skarbach i zaklętych zamkach. Baśnie i legendy warmińskie, wybór i opracowanie Jan Chłosta, Olsztyn 2008.
