Czernina: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Bibliografia) |
|||
Linia 12: | Linia 12: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
− | |||
− | |||
''' Czernina ''' - ciemnobrunatna, zawiesista zupa o słodko-kwaśnym smaku, popularna również w Wielkopolsce, na Pomorzu, Kujawach, Kaszubach i na Śląsku <br/> | ''' Czernina ''' - ciemnobrunatna, zawiesista zupa o słodko-kwaśnym smaku, popularna również w Wielkopolsce, na Pomorzu, Kujawach, Kaszubach i na Śląsku <br/> | ||
− | + | <br/><br/> | |
=== Sposób przygotowania === | === Sposób przygotowania === | ||
Potrawa późnojesienna i zimowa, przygotowywana z gęsiej lub kaczej krwi oraz z podrobów (m.in.śródjelicia gęsiego, serca, szyjki, łapek, łapek, wątroby, żołądków), serwowana z kluskami mącznymi lub gotowanymi ziemniakami i kompotem z suszonych owoców. Sezon na danie rozpoczynał się na przełomie października i listopada, kiedy dorodne kaczki i gęsi trafiały pod gospodarski nóż. Do rosołu na czerninę dodawano marchewkę, pietruszkę i seler. Aby uzyskać specyficzny smak dorzucano również pokrojone i obrane kwaskowate jabłko, śliwki suszone. Gospodyni nie żałowała także majeranku. Krew kaczą lub gęsią mieszano z octem i zamykano w szczelnym słoiku, dzięki czemu można ją było przechowywać przez trzy miesiące. | Potrawa późnojesienna i zimowa, przygotowywana z gęsiej lub kaczej krwi oraz z podrobów (m.in.śródjelicia gęsiego, serca, szyjki, łapek, łapek, wątroby, żołądków), serwowana z kluskami mącznymi lub gotowanymi ziemniakami i kompotem z suszonych owoców. Sezon na danie rozpoczynał się na przełomie października i listopada, kiedy dorodne kaczki i gęsi trafiały pod gospodarski nóż. Do rosołu na czerninę dodawano marchewkę, pietruszkę i seler. Aby uzyskać specyficzny smak dorzucano również pokrojone i obrane kwaskowate jabłko, śliwki suszone. Gospodyni nie żałowała także majeranku. Krew kaczą lub gęsią mieszano z octem i zamykano w szczelnym słoiku, dzięki czemu można ją było przechowywać przez trzy miesiące. | ||
<br/> | <br/> | ||
− | |||
== Przepis == | == Przepis == | ||
''Czernina z kaczki''<ref>M.K.Jankowska-Buttitta, ''Niezapomniana kuchnia Warmii i Mazur'', Zakroczym 2007, s.120.</ref> | ''Czernina z kaczki''<ref>M.K.Jankowska-Buttitta, ''Niezapomniana kuchnia Warmii i Mazur'', Zakroczym 2007, s.120.</ref> | ||
− | |||
Podroby z jednej kaczki, 15 dag suszonych śliwek, 1 filiżanka krwi kaczej (może być gęsia), 10 dag suszonych jabłek 5 dag suszonych owoców), cukier, ocet winny, 2 łyżki mąki, cynamon, goździki, ziele angielskie, sól, pieprz | Podroby z jednej kaczki, 15 dag suszonych śliwek, 1 filiżanka krwi kaczej (może być gęsia), 10 dag suszonych jabłek 5 dag suszonych owoców), cukier, ocet winny, 2 łyżki mąki, cynamon, goździki, ziele angielskie, sól, pieprz | ||
Linia 28: | Linia 24: | ||
''Susz owocowy zalać wodą i moczyć przez całą noc. Dodać kawałek cynamonu, 1 goździk, 3 ziarenka ziela angielskiego i ugotować do miękkości Podroby (luzem lub ozdobnie powiązane włoszczyzną) zalać osoloną wodą i gotować, aż będą miękkie. Wywar owocowy połączyć z rosołem z podrobów w proporcji 1:1. Krew wymieszać z mąką, wlać do wywaru i ostrożnie gotować, stale mieszając. Dodać mięso, owoce i przyprawić na słodko-kwaśno. Czerninę podawano z kluskami z mąki pszennej albo czarnymi kluskami ziemniaczanymi. Zupę tę czasem przygotowywano bez krwi, wyłącznie na podrobach.'' | ''Susz owocowy zalać wodą i moczyć przez całą noc. Dodać kawałek cynamonu, 1 goździk, 3 ziarenka ziela angielskiego i ugotować do miękkości Podroby (luzem lub ozdobnie powiązane włoszczyzną) zalać osoloną wodą i gotować, aż będą miękkie. Wywar owocowy połączyć z rosołem z podrobów w proporcji 1:1. Krew wymieszać z mąką, wlać do wywaru i ostrożnie gotować, stale mieszając. Dodać mięso, owoce i przyprawić na słodko-kwaśno. Czerninę podawano z kluskami z mąki pszennej albo czarnymi kluskami ziemniaczanymi. Zupę tę czasem przygotowywano bez krwi, wyłącznie na podrobach.'' | ||
<br/> | <br/> | ||
− | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
− | + | Chrzanowski Tomasz, ''Nie tylko o czerninie - kuchnia wschodniopruska pierwszej połowy XX wieku w świetle królewieckiej książki kucharskiej'', [w:] ''Życie codzienne na dawnych ziemiach pruskich'', red. Tomasz Chrzanowski, Olsztyn 2011, s. 149-160.<br/> | |
− | + | Cyfus Edward, ''Moja Warmia'', Dąbrówno 2012.<br/> | |
− | + | Hochleitner Janusz, ''Kuchnia świąteczna na Warmii'', [w:] ''Życie codzienne na dawnych ziemiach pruskich'', red. Tomasz Chrzanowski, Olsztyn 2011, s. 132-148.<br/> | |
− | + | Jankowska-Buttitta Małgorzata K., ''Niezapomniana kuchnia Warmii i Mazur'', Zakroczym 2007.<br/> | |
− | + | ''Smak Mazur. Kuchnia dawnych Prus Wschodnich'', wybór Tadeusz Ostojski, opracowanie Rafał Wolski, Dąbrówno 2006.<br/> | |
− | + | ''Warmiacy i Mazurzy. Życie codzienne ludności wiejskiej w I połowie XIX wieku'', red. Bogumił Kuźniewski, Olsztynek 2002. | |
− | |||
− | |||
− | |||
<br/> | <br/> | ||
== Zobacz też == | == Zobacz też == |
Wersja z 17:11, 18 wrz 2014
Czernina | |
| |
Czernina | |
Inne nazwy | Czarnina, Schwarzsauer |
Czernina - ciemnobrunatna, zawiesista zupa o słodko-kwaśnym smaku, popularna również w Wielkopolsce, na Pomorzu, Kujawach, Kaszubach i na Śląsku
Spis treści
Sposób przygotowania
Potrawa późnojesienna i zimowa, przygotowywana z gęsiej lub kaczej krwi oraz z podrobów (m.in.śródjelicia gęsiego, serca, szyjki, łapek, łapek, wątroby, żołądków), serwowana z kluskami mącznymi lub gotowanymi ziemniakami i kompotem z suszonych owoców. Sezon na danie rozpoczynał się na przełomie października i listopada, kiedy dorodne kaczki i gęsi trafiały pod gospodarski nóż. Do rosołu na czerninę dodawano marchewkę, pietruszkę i seler. Aby uzyskać specyficzny smak dorzucano również pokrojone i obrane kwaskowate jabłko, śliwki suszone. Gospodyni nie żałowała także majeranku. Krew kaczą lub gęsią mieszano z octem i zamykano w szczelnym słoiku, dzięki czemu można ją było przechowywać przez trzy miesiące.
Przepis
Czernina z kaczki[1]
Podroby z jednej kaczki, 15 dag suszonych śliwek, 1 filiżanka krwi kaczej (może być gęsia), 10 dag suszonych jabłek 5 dag suszonych owoców), cukier, ocet winny, 2 łyżki mąki, cynamon, goździki, ziele angielskie, sól, pieprz
Susz owocowy zalać wodą i moczyć przez całą noc. Dodać kawałek cynamonu, 1 goździk, 3 ziarenka ziela angielskiego i ugotować do miękkości Podroby (luzem lub ozdobnie powiązane włoszczyzną) zalać osoloną wodą i gotować, aż będą miękkie. Wywar owocowy połączyć z rosołem z podrobów w proporcji 1:1. Krew wymieszać z mąką, wlać do wywaru i ostrożnie gotować, stale mieszając. Dodać mięso, owoce i przyprawić na słodko-kwaśno. Czerninę podawano z kluskami z mąki pszennej albo czarnymi kluskami ziemniaczanymi. Zupę tę czasem przygotowywano bez krwi, wyłącznie na podrobach.
Bibliografia
Chrzanowski Tomasz, Nie tylko o czerninie - kuchnia wschodniopruska pierwszej połowy XX wieku w świetle królewieckiej książki kucharskiej, [w:] Życie codzienne na dawnych ziemiach pruskich, red. Tomasz Chrzanowski, Olsztyn 2011, s. 149-160.
Cyfus Edward, Moja Warmia, Dąbrówno 2012.
Hochleitner Janusz, Kuchnia świąteczna na Warmii, [w:] Życie codzienne na dawnych ziemiach pruskich, red. Tomasz Chrzanowski, Olsztyn 2011, s. 132-148.
Jankowska-Buttitta Małgorzata K., Niezapomniana kuchnia Warmii i Mazur, Zakroczym 2007.
Smak Mazur. Kuchnia dawnych Prus Wschodnich, wybór Tadeusz Ostojski, opracowanie Rafał Wolski, Dąbrówno 2006.
Warmiacy i Mazurzy. Życie codzienne ludności wiejskiej w I połowie XIX wieku, red. Bogumił Kuźniewski, Olsztynek 2002.
Zobacz też
- ↑ M.K.Jankowska-Buttitta, Niezapomniana kuchnia Warmii i Mazur, Zakroczym 2007, s.120.