Stanisław Bodniak: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 24: | Linia 24: | ||
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
+ | Stanisław Bodniak był synem Wiktorii z domu Guz i robotnika wiejskiego Jakuba Bodniaka. Po ukończeniu nauki w szkole w Humniskach i Gimnazjum Klasycznym w Brzozowie (1918) rozpoczął studia w Seminarium Duchownym w Przemyślu (1920). Ostatecznie jednak przeniósł się na Uniwersytet Jagielloński, gdzie studiował historię i filologię. Jednocześnie pracował jako nauczyciel historii, geografii i języka niemieckiego. Studia ukończył w 1924 roku. Dwa lata później na podstawie rozprawy poświęconej [[Marcin|Kromer|Marcinowi Kromerowi]] uzyskał stopień doktora (1926). Przez dwa lata, od 1924 do 1926 roku, był asystentem na UJ. | ||
+ | |||
=== Praca === | === Praca === | ||
Stanisław Bodniak zapisał się w pamięci przede wszystkim jako dyrektor Biblioteki Kórnickiej. W czasie II wojny światowej pracował jako kierownik działu rękopisów Staatsbibliothek w Warszawie (1940–1944). Od 1948 roku jako profesor wykładał na Uniwersytecie Poznańskim. Będąc historykiem, specjalizował się w dziejach Polski w XVI w. Pasjonowała go przede wszystkim polityka morska, dzieje organizacji sił zbrojnych na morzu. | Stanisław Bodniak zapisał się w pamięci przede wszystkim jako dyrektor Biblioteki Kórnickiej. W czasie II wojny światowej pracował jako kierownik działu rękopisów Staatsbibliothek w Warszawie (1940–1944). Od 1948 roku jako profesor wykładał na Uniwersytecie Poznańskim. Będąc historykiem, specjalizował się w dziejach Polski w XVI w. Pasjonowała go przede wszystkim polityka morska, dzieje organizacji sił zbrojnych na morzu. |
Wersja z 12:38, 18 lis 2014
Stanisław Bodniak (ur. 29 października 1897 r. w Starej Wsi, zm. 15 października 1952 r. w Kórniku) – historyk, bibliotekarz, długoletni dyrektor Biblioteki Kórnickiej (1930–1939; 1945–1952).
Życiorys
Stanisław Bodniak był synem Wiktorii z domu Guz i robotnika wiejskiego Jakuba Bodniaka. Po ukończeniu nauki w szkole w Humniskach i Gimnazjum Klasycznym w Brzozowie (1918) rozpoczął studia w Seminarium Duchownym w Przemyślu (1920). Ostatecznie jednak przeniósł się na Uniwersytet Jagielloński, gdzie studiował historię i filologię. Jednocześnie pracował jako nauczyciel historii, geografii i języka niemieckiego. Studia ukończył w 1924 roku. Dwa lata później na podstawie rozprawy poświęconej Kromer|Marcinowi Kromerowi uzyskał stopień doktora (1926). Przez dwa lata, od 1924 do 1926 roku, był asystentem na UJ.
Praca
Stanisław Bodniak zapisał się w pamięci przede wszystkim jako dyrektor Biblioteki Kórnickiej. W czasie II wojny światowej pracował jako kierownik działu rękopisów Staatsbibliothek w Warszawie (1940–1944). Od 1948 roku jako profesor wykładał na Uniwersytecie Poznańskim. Będąc historykiem, specjalizował się w dziejach Polski w XVI w. Pasjonowała go przede wszystkim polityka morska, dzieje organizacji sił zbrojnych na morzu.
Z nie mniejszą pasją poświęcał się badaniom dotyczącym Pomorza, Prus Wschodnich, reformacji i kontrreformacji. W 1929 roku pracował we Fromborku, Królewcu i Gdańsku, gdzie prowadził badania naukowe. W latach 1930–1947 pracował na stanowisku redaktora "Pamiętnika Biblioteki Kórnickiej". Swoje zainteresowania badawcze i zawodowe kierował również w stronę historii literatury, bibliografii, biografistyki oraz drukarstwa.
Działalność naukowa
Przed 1939 rokiem Stanisław Bodniak współpracował z prasą pomorską i gdańską. Uczestniczył w zjazdach pomorzoznawczych i współpracował ze Związkiem Obrony Kresów Zachodnich. Ogłosił wiele tekstów naukowych poświęconych Prusom Królewskim, Warmii oraz Prusom Książęcym. Spośród nich należy wymienić:
- Marcin Kromer w obronie kościoła (1924)
- Morze w głosach opinii dawnej Rzeczypospolitej (1931)
- Losy flotylli Batorego w Elblągu (1934)
- Albrecht Hohenzollern (1935)
- Polska a Prusy Książęce na schyłku rządów Albrechta (1936)
- Prusy Królewskie wobec unii z Koroną (1935)
- Geneza interwencji polskiej w Prusach Książęcych w r. 1566 (1936)
Stanisław Bodniak pozostawił w rękopisie kilka monografii, które nie doczekały się publikacji. Dotyczyły one m.in. postaci Marcina Kromera, postaci kasztelana gdańskiego Jana Kostki oraz dziejów unii Prus Królewskich z Koroną.
Bibliografia biograficzna
Oracki Tadeusz,Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku, Warszawa 1983.