Wiktor Steffen: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 13: | Linia 13: | ||
|przyczyna śmierci = | |przyczyna śmierci = | ||
|miejsce spoczynku = | |miejsce spoczynku = | ||
| − | |opis_zawód = | + | |opis_zawód = |
| − | |zawód = | + | |zawód = filolog klasyczny, tłumacz |
|odznaczenia = | |odznaczenia = | ||
|commons = | |commons = | ||
| Linia 25: | Linia 25: | ||
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
| − | Brat [[Augustyn Steffen|Augustyna Steffena]] | + | Brat [[Augustyn Steffen|Augustyna Steffena]]. W stopniu podporucznika Wojska Polskiego brał udział w kampanii wrześniowej. Przez całą wojnę przebywał w obozach jenieckich w Brunszwiku i Woldenbergu. W okresie niewoli współorganizował studia uniwersyteckie dla jeńców. Po 1945 roku trafił do [[Nowe Miasto Lubawskie|Nowego Miasta Lubawskiego]], gdzie zorganizował gimnazjum. W latach 1946-1957 na Uniwersytecie Wrocławskim był kierownikiem katedty filologii klasycznej. Od 1957 aż do 1973 roku Wiktor Steffen był dziekanem wydziału filologicznego i kierownikiem katedry hellenistyki na uczelni w Poznaniu. Pełnił funkcję członka rzeczywistego Polskiej Akademii Nauk, Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Filologicznego oraz Wrocławskiego i Poznańskiego Towarzystwa Naukowego. W roku 1980 Uniwersytet Wrocławski nadał mu doktorat honoris causa. Steffen był autorem licznych artykułów, monografii i podręczników z zakresu filologii klasycznej. W swoich badaniach poruszał zagadnienia dotyczące tragedii, komedii i satyry greckiej. Publikował między innymi na łamach [[lkwim: Komunikaty Mazursko-Warmińskie|Komunikatów Mazursko-Warmińskich]]. |
<br/> | <br/> | ||
=== Szkoła i wykształcenie === | === Szkoła i wykształcenie === | ||
| − | ... | + | Kształcił się w gimnazjum w [[Brodnica|Brodnicy]], [[Lubawa|Lubawie]] i [[Orneta|Ornecie]]. Sekretarz koła filomatów. Od 1924 roku studiował filologię klasyczną na Uniwersytecie Poznańskim. W 1931 roku uzyskał tytuł doktora, a pięć lat później habilitował się. Przez rok studiował również na Uniwersytecie Berlińskim. |
<br/> | <br/> | ||
=== Praca === | === Praca === | ||
| − | + | Od 1928 roku pracował na uniwersytecie w Poznaniu oraz w miejscowym gimnazjum sióstr urszulanek. | |
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 20:33, 30 cze 2014
| Wiktor Steffen | |
| | |
| Wiktor Steffen Wiktor Steffen
| |
| Data i miejsce urodzenia | 27 września 1903 roku Sząbruk |
| Data i miejsce śmierci | 29 kwietnia 1997 roku Poznań |
| Zawód | filolog klasyczny, tłumacz |
Wiktor Steffen (ur. 27 września 1903 r. w Sząbruku, zm. 29 kwietnia 1997 r. w Poznaniu) – filolog klasyczny, hellenista, tłumacz, profesor uniwersytetu we Wrocławiu i Poznaniu
Spis treści
[ukryj]Życiorys
Brat Augustyna Steffena. W stopniu podporucznika Wojska Polskiego brał udział w kampanii wrześniowej. Przez całą wojnę przebywał w obozach jenieckich w Brunszwiku i Woldenbergu. W okresie niewoli współorganizował studia uniwersyteckie dla jeńców. Po 1945 roku trafił do Nowego Miasta Lubawskiego, gdzie zorganizował gimnazjum. W latach 1946-1957 na Uniwersytecie Wrocławskim był kierownikiem katedty filologii klasycznej. Od 1957 aż do 1973 roku Wiktor Steffen był dziekanem wydziału filologicznego i kierownikiem katedry hellenistyki na uczelni w Poznaniu. Pełnił funkcję członka rzeczywistego Polskiej Akademii Nauk, Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Filologicznego oraz Wrocławskiego i Poznańskiego Towarzystwa Naukowego. W roku 1980 Uniwersytet Wrocławski nadał mu doktorat honoris causa. Steffen był autorem licznych artykułów, monografii i podręczników z zakresu filologii klasycznej. W swoich badaniach poruszał zagadnienia dotyczące tragedii, komedii i satyry greckiej. Publikował między innymi na łamach Komunikatów Mazursko-Warmińskich.
Szkoła i wykształcenie
Kształcił się w gimnazjum w Brodnicy, Lubawie i Ornecie. Sekretarz koła filomatów. Od 1924 roku studiował filologię klasyczną na Uniwersytecie Poznańskim. W 1931 roku uzyskał tytuł doktora, a pięć lat później habilitował się. Przez rok studiował również na Uniwersytecie Berlińskim.
Praca
Od 1928 roku pracował na uniwersytecie w Poznaniu oraz w miejscowym gimnazjum sióstr urszulanek.
Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna
Najważniejsze publikacje:
Satyrographorum Graecorum reliquiae (1935)
Studia Aeschylea (1958)
De Graecorum fabulis satyricis (1978)
Wspomnienia: Moja droga przez życie (1978, wyd. II - 1987)
Słownik warmiński (1984)
Bibliografia
- Chłosta Jan, Słownik Warmii, Olsztyn 2002.
- Encyklopedia PWN, t. XX, s. 324.
- Oracki Tadeusz, Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku, Warszawa 1983.
