Zielone Świątki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 7: | Linia 7: | ||
|zwyczaje = | |zwyczaje = | ||
|znaczenie = | |znaczenie = | ||
| − | |symbole = | + | |symbole = zielone gałęzie brzozy, tatarak |
|inne nazwy = | |inne nazwy = | ||
|commons = | |commons = | ||
| Linia 15: | Linia 15: | ||
}} | }} | ||
| − | ''' | + | ''' Zielone Świątki''' - w tradycji ludowej święto przypadające pięćdziesiątego dnia po [[Wielkanoc|Wielkanocy]] |
<br/> | <br/> | ||
==Etymologia== | ==Etymologia== | ||
| − | + | Nazwa nawiązuję bezpośrednio do przedchrześcijańskiego święta wiosny, którego symbolem były zielone gałęzie, symbolizujące siłę i moc natury. | |
<br/> | <br/> | ||
== Zwyczaje na Warmii i Mazurach == | == Zwyczaje na Warmii i Mazurach == | ||
| − | + | W tym dniu szczególnie zabiegano o wszelką ochronę przed istotami demonicznymi i [[Czarownica|czarownicami]]. W tym czasie bydłu zawieszano na rogach gałązki brzozy, a zwierzęta przeganiano przez palące się ciernie - miało to zabezpieczyć krowy przed chorobami i utratą mleka, które mogły odebrać czarownice. Przed domem ustawiano natomiast młode brzózki (sporadycznie stosowano gałązki lipy,buku lub klonu), a ściany domu obwieszano pękami tataraku, co miało chronić przed działaniem zła. Używane w tym czasie gałązki i zioła miały chronić także pola i stodoły przez piorunami, robactwem i myszami. Zwyczaj przystrajania zwierząt, domów i budynków gospodarczych zwano ''majeniem''. W tym dniu pastuchowie otrzymywali słodycze lub datki pieniężne, aby nie zapomnieli ''umaić''krów. Zwyczaje ludowe związane ze świętem są skąpe, jeśli chodzi o obszar Warmii jak i Mazur. W [[Zwierz|Zwierzu]] koło [[Braniewo|Braniewa]] parobcy chodzili z żywą wroną w klatce od domu do domu, otrzymując mąkę, słoninę i wódkę. Natomiast w [[Knipy|Knipach]] pod [[Lidzbark Warmiński|Lidzbarkiem Warmińskim]] uważano, że w tym dniu nie wolno używać igły, ponieważ może to doprowadzić do uderzenia pioruna. Niektóre kościoły urządzały inscenizacje wydarzeń w Wieczerniku. Przy dźwiękach muzyki z sufitu były spuszczane zapalone wełniane kłaczki, imitujące biblijne języczki ognia. | |
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| Linia 55: | Linia 39: | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
| − | |||
[[Kategoria: Kultura]][[Kategoria: Etnografia]][[Kategoria: Wierzenia i Obyczaje]] [[Kategoria: Legendy i Podania]] | [[Kategoria: Kultura]][[Kategoria: Etnografia]][[Kategoria: Wierzenia i Obyczaje]] [[Kategoria: Legendy i Podania]] | ||
Wersja z 00:00, 14 sie 2014
| Pole-obowiązkowe | |
| | |
| M.E. Andriolli, Zielone ŚwiątkiM.E. Andriolli, Zielone Świątki | |
| Symbole | zielone gałęzie brzozy, tatarak |
Zielone Świątki - w tradycji ludowej święto przypadające pięćdziesiątego dnia po Wielkanocy
Spis treści
[ukryj]Etymologia
Nazwa nawiązuję bezpośrednio do przedchrześcijańskiego święta wiosny, którego symbolem były zielone gałęzie, symbolizujące siłę i moc natury.
Zwyczaje na Warmii i Mazurach
W tym dniu szczególnie zabiegano o wszelką ochronę przed istotami demonicznymi i czarownicami. W tym czasie bydłu zawieszano na rogach gałązki brzozy, a zwierzęta przeganiano przez palące się ciernie - miało to zabezpieczyć krowy przed chorobami i utratą mleka, które mogły odebrać czarownice. Przed domem ustawiano natomiast młode brzózki (sporadycznie stosowano gałązki lipy,buku lub klonu), a ściany domu obwieszano pękami tataraku, co miało chronić przed działaniem zła. Używane w tym czasie gałązki i zioła miały chronić także pola i stodoły przez piorunami, robactwem i myszami. Zwyczaj przystrajania zwierząt, domów i budynków gospodarczych zwano majeniem. W tym dniu pastuchowie otrzymywali słodycze lub datki pieniężne, aby nie zapomnieli umaićkrów. Zwyczaje ludowe związane ze świętem są skąpe, jeśli chodzi o obszar Warmii jak i Mazur. W Zwierzu koło Braniewa parobcy chodzili z żywą wroną w klatce od domu do domu, otrzymując mąkę, słoninę i wódkę. Natomiast w Knipach pod Lidzbarkiem Warmińskim uważano, że w tym dniu nie wolno używać igły, ponieważ może to doprowadzić do uderzenia pioruna. Niektóre kościoły urządzały inscenizacje wydarzeń w Wieczerniku. Przy dźwiękach muzyki z sufitu były spuszczane zapalone wełniane kłaczki, imitujące biblijne języczki ognia.
Bibliografia
- Chłosta Jan, Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii, Olsztyn 2009.
- Szyfer Anna, Zwyczaje, obrzędy i wierzenia Mazurów i Warmiaków, Olsztyn 1968.
- Warmiacy i Mazurzy. Życie codzienne ludności wiejskiej w I połowie XIX wieku, red. Bogumił Kuźniewski, Olsztynek 2002.
Przypisy
<references>
