Duba: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Turystyka)
(Bibliografia)
 
(Nie pokazano 4 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 39: Linia 39:
  
 
== Dzieje miejscowości ==
 
== Dzieje miejscowości ==
Miejscowość została założona w 1714 roku jako wieś szlachecka. Prawdopodobnie przez większość czasu, aż do 1945 roku roku pełniła rolę podfolwarku, czyli dóbr wspomagających. Jej pierwotna nazwa brzmiała ''Leusnersberg''. Majątek wchodził w skład dóbr [[Karnity|karnickich]]. W 1782 roku Duba składała się z trzech budynków mieszkalnych. W 1858 roku wieś była zamieszkana przez 14 osób żyjących w dwóch domach. W latach 1937–1939 Duba liczyła 57 mieszkańców.  
+
Miejscowość została założona w 1714 roku jako wieś szlachecka. Prawdopodobnie do 1945 roku roku pełniła rolę podfolwarku, czyli dóbr wspomagających. Jej pierwotna nazwa brzmiała ''Leusnersberg''. Majątek wchodził w skład dóbr [[Karnity|karnickich]]. W 1782 roku Duba składała się z trzech budynków mieszkalnych. W 1858 roku wieś była zamieszkana przez 14 osób żyjących w dwóch domach. W latach 1937–1939 Duba liczyła 57 mieszkańców.  
  
 
Dawna nazwa ''Leisnerberg'' pochodzi od imienia Luizy, córki właściciela Boreczna z przełomu XVII i XVIII w. – [[von Schőnaich|Johannesa von Schőnaicha]]. Luiza w testamencie z 1714 roku otrzymała Dubę, natomiast jej bracia: [[Boreczno]], [[Dębinka|Dębinkę]], [[Huta Wielka|Hutę Wielką]] i [[Huta Mała|Małą]]. Miejscowość ma charakter wsi letniskowej z przewagą domków jednorodzinnych. We wsi zachowały się nieliczne domostwa poniemieckie z czerwonej cegły.
 
Dawna nazwa ''Leisnerberg'' pochodzi od imienia Luizy, córki właściciela Boreczna z przełomu XVII i XVIII w. – [[von Schőnaich|Johannesa von Schőnaicha]]. Luiza w testamencie z 1714 roku otrzymała Dubę, natomiast jej bracia: [[Boreczno]], [[Dębinka|Dębinkę]], [[Huta Wielka|Hutę Wielką]] i [[Huta Mała|Małą]]. Miejscowość ma charakter wsi letniskowej z przewagą domków jednorodzinnych. We wsi zachowały się nieliczne domostwa poniemieckie z czerwonej cegły.
Linia 45: Linia 45:
  
 
== Turystyka ==
 
== Turystyka ==
*niebieski szlak rowerowy o zasięgu regionalnym – przebieg trasy: Zalewo – [[Rąbity]] – [[Międzychód]] – [[Śliwa]] – [[Boreczno]] – Duba – [[Mózgowo]] – [[Karnity]] – [[Dębinka]] – [[Miłomłyn]] – [[Lubień]] – [[Liwa]] – Zalewo – [[Gil Mały]] – [[Gil Wielki]] –[[Wiewiórka]] – [Frednowy]] – [Tynwałd]] – [Jezierzyce]] – [Jażdżówki]] – [Kwiry]] – [Szałkowo]] – [Iława]]
+
*niebieski szlak rowerowy o zasięgu regionalnym – przebieg trasy: Zalewo – [[Rąbity]] – [[Międzychód]] – [[Śliwa]] – [[Boreczno]] – Duba – [[Mózgowo]] – [[Karnity]] – [[Dębinka]] – [[Miłomłyn]] – [[Lubień]] – [[Liwa]] – Zalewo – [[Gil Mały]] – [[Gil Wielki]] –[[Wiewiórka]] – [[Frednowy]] – [[Tynwałd]] – [[Jezierzyce]] – [[Jażdżówki]] – [[Kwiry]] – [[Szałkowo]] – [[Iława]]
  
 
==Zabytki==
 
==Zabytki==
*Nad południowo-wschodnim brzegiem [[Jezioro Dauby|Jeziora Dauby]] znajdują się pozostałości jednego z najciekawszych staropruskich założeń obronnych.
+
*pozostałości jednego z najciekawszych staropruskich założeń obronnych znajdujące się nad południowo-wschodnim brzegiem jeziora Dauby
 
{{Przypisy}}
 
{{Przypisy}}
 
<references/>
 
<references/>
Linia 54: Linia 54:
 
''Morąg. Z dziejów miasta i powiatu'', red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1973.<br/>
 
''Morąg. Z dziejów miasta i powiatu'', red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1973.<br/>
 
''Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Westpreussen, Commission bei Leon Saunier'', Danzig und Elbing 1858.<br/>
 
''Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Westpreussen, Commission bei Leon Saunier'', Danzig und Elbing 1858.<br/>
[http://www.zalewo.f117.pl/modules.php?name=Sections&op=printpage&artid=2125| Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Zalewo] [05.03.2014]<br/>
+
[http://www.zalewo.f117.pl/modules.php?name=Sections&op=printpage&artid=2125 Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Zalewo] [05.03.2014]<br/>
[http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims| Bank Danych Lokalnych GUS] [05.03.2014]<br/>
+
[http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims Bank Danych Lokalnych GUS] [05.03.2014]<br/>
[http://www.verwaltungsgeschichte.de/rosenberg.html| Deutsche Verwaltungsgeschichte] [05.03.2014]
+
[http://www.verwaltungsgeschichte.de/rosenberg.html Deutsche Verwaltungsgeschichte] [05.03.2014]
 
<br/>
 
<br/>
 
  
 
[[Kategoria: Miejscowość]]  [[Kategoria: Powiat iławski]] [[Kategoria: Zalewo (gmina miejsko-wiejska)]] [[Kategoria: Wsie sołeckie]] [[Kategoria: 1701-1800]]
 
[[Kategoria: Miejscowość]]  [[Kategoria: Powiat iławski]] [[Kategoria: Zalewo (gmina miejsko-wiejska)]] [[Kategoria: Wsie sołeckie]] [[Kategoria: 1701-1800]]

Aktualna wersja na dzień 18:08, 12 sty 2015

Duba

Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat iławski
Gmina Zalewo
Liczba ludności (2010) 70
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Duba
Duba
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Duba
Duba
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Duba (niem. Leisnersberg) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Zalewo. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. W latach 1946–1975 wieś wchodziła w skład powiatu morąskiego.

Miejscowość w 2010 roku liczyła 70 mieszkańców. W skład sołectwa wchodzą wsie Duba i Huta Wielka. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Bożena Martyka[1].

Położenie

Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Pojezierzu Iławskim, nad wschodnią odnogą jeziora Jeziorak i na zachód od jeziora Kocioł, 14 km na południe od Zalewa. Duba leży nad jeziorem Dauby na szlaku Kanału Iławskiego.

Dzieje miejscowości

Miejscowość została założona w 1714 roku jako wieś szlachecka. Prawdopodobnie do 1945 roku roku pełniła rolę podfolwarku, czyli dóbr wspomagających. Jej pierwotna nazwa brzmiała Leusnersberg. Majątek wchodził w skład dóbr karnickich. W 1782 roku Duba składała się z trzech budynków mieszkalnych. W 1858 roku wieś była zamieszkana przez 14 osób żyjących w dwóch domach. W latach 1937–1939 Duba liczyła 57 mieszkańców.

Dawna nazwa Leisnerberg pochodzi od imienia Luizy, córki właściciela Boreczna z przełomu XVII i XVIII w. – Johannesa von Schőnaicha. Luiza w testamencie z 1714 roku otrzymała Dubę, natomiast jej bracia: Boreczno, Dębinkę, Hutę Wielką i Małą. Miejscowość ma charakter wsi letniskowej z przewagą domków jednorodzinnych. We wsi zachowały się nieliczne domostwa poniemieckie z czerwonej cegły.

Turystyka

Zabytki

  • pozostałości jednego z najciekawszych staropruskich założeń obronnych znajdujące się nad południowo-wschodnim brzegiem jeziora Dauby

Przypisy

  1. zalewo.bil-wm.pl [05.03.2014]

Bibliografia

Morąg. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1973.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Westpreussen, Commission bei Leon Saunier, Danzig und Elbing 1858.
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Zalewo [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]
Deutsche Verwaltungsgeschichte [05.03.2014]