Gutowo: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Dzieje miejscowości) |
|||
| Linia 44: | Linia 44: | ||
W 1881 roku wieś składała się z 44 chałup i była zamieszkana przez 166 osób. Cztery lata później we wsi i folwarku żyło 260 osób. Miejscowe dzieci uczęszczały do szkoły w Rumianie. | W 1881 roku wieś składała się z 44 chałup i była zamieszkana przez 166 osób. Cztery lata później we wsi i folwarku żyło 260 osób. Miejscowe dzieci uczęszczały do szkoły w Rumianie. | ||
| − | + | Po 1920 roku Gutowo wraz z powiatem lubawskim znalazło się w granicach Polski. W okresie międzywojennym miejscowość liczyła 400 mieszkańców, posiadała również własną dwuklasową szkołę. W 1928 roku uczęszczało do niej 64 dzieci. W latach 1944–1945 w Gutowie hitlerowcy założyli obóz dla kobiet żydowskiego pochodzenia. | |
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 21:39, 30 paź 2014
| Gutowo | |
| | |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | iławski |
| Gmina | Lubawa |
| Liczba ludności (2010) | 222 |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Gutowo | |
| Położenie na mapie Polski  Gutowo | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Gutowo (niem. Guttowo) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Lubawa. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 222 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Jadwiga Kasprowicz[1].
Położenie
Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na pograniczu Garbu Lubawskiego i Pojezierza Iławskiego, 32 km na południowy wschód od Iławy i 16 km na południowy wschód od Lubawy, w pobliżu granic z powiatami nowomiejskim i działdowskim.
Dzieje miejscowości
Miejscowość została założona w XV wieku. W tym czasie w Gutowie istniał również folwark. W 1566 roku biskup Stanisław Żelisławski zapisał miejscowy folwark swojemu krewnemu Feliksowi Konarskiemu. W 1594 roku ówczesny biskup Piotr Kostka osadził w Gutowie chłopów z Tynwałdu. W 1629 roku w okresie oblężenia Lubawy przez szwedzkiego marszałka Hermana Wrangela wieś została spalona.
Od 1756 roku majątek dzierżawił cześnik wyszogrodzki Michał, do którego należała także Rumienica oraz Rumian. W 1773 roku folwark stał się własnością pruskiego króla.
W 1881 roku wieś składała się z 44 chałup i była zamieszkana przez 166 osób. Cztery lata później we wsi i folwarku żyło 260 osób. Miejscowe dzieci uczęszczały do szkoły w Rumianie.
Po 1920 roku Gutowo wraz z powiatem lubawskim znalazło się w granicach Polski. W okresie międzywojennym miejscowość liczyła 400 mieszkańców, posiadała również własną dwuklasową szkołę. W 1928 roku uczęszczało do niej 64 dzieci. W latach 1944–1945 w Gutowie hitlerowcy założyli obóz dla kobiet żydowskiego pochodzenia.
Zabytki
- grodzisko zlokalizowane 0,5 km w kierunku południowym od Gutowa
Grodzisko datowane jest na okres między IX a XI wiekiem. Znane jest pod nazwą "Szwedzki Szaniec" lub "Korzonko".
Przypisy
- ↑ bip.gminalubawa.pl [05.03.2014]
Bibliografia
Niesiobędzki Wiesław, Powiat iławski. Dzieje, zabytki, pejzaż i kultura. Szkice historyczne, wydanie II, poprawione i poszerzone, Iława 2008.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Westpreussen, Commission bei Leon Saunier, Danzig und Elbing 1858.
Śliwiński Jóżef, Lubawa. Z dziejów miasta i okolic, Olsztyn 1982.
Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
bip.gminalubawa.pl, Plan rozwoju lokalnego gminy Lubawa [05.03.2014]
bip.gminalubawa.pl, Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Lubawa [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]
Deutsche Verwaltungsgeschichte [05.03.2014]
