Limża

Limża
Limża. Radiowo-Telewizyjny Ośrodek Nadawczy
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	iławski
Gmina	Kisielice
Liczba ludności (2010)	145
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Limża
Położenie na mapie Polski Limża
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Limża (niem. Limbsee) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Kisielice. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.

Miejscowość w 2010 roku liczyła 145 mieszkańców (łącznie z osadą Spikora). Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Sławomir Bartyzel.

Położenie

Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Pojezierzu Iławskim, nad Gardeją, 24 km na zachód od Iławy i 4 km na zachód od Kisielic; przebiega przez nią droga wojewódzka nr 522.

Dzieje miejscowości

Pałac w Limży. 1927

Pierwotna nazwa wsi brzmiała Lynse, późniejsza – Limbsee – nawiązywała do nazwy pobliskiego jeziora. Wieś została założona na obszarze dawnej pruskiej osady. Nastąpiło to prawdopodobnie pod koniec XIII stulecia. W 1410 roku wieś została dotkliwie zniszczona. Do XVI wieku Limża wchodziła w skład parafii Biskupiczki, a następnie Kisielice. W 1422 roku miała miejsce ponowna lokacja wsi. Limża została wówczas zasiedlona chłopami pańszczyźnianymi. Prawdopodobnie pod koniec XV wieku Limża wraz z jeziorem zostały sprzedane Hansowi von Kospoth. Po 1700 roku wieś stała się własnością państwa pruskiego. Kolejnym właścicielem miejscowości był Otto Friedrich von Hindenburg, który zmarł bezpotomnie w 1722 roku. Limża wraz z Ogrodzieńcem trafiły w ręce jego sióstr – Zofii i Barbary. Po ich śmierci oba majątki stały się własnością wnuka Barbary – Otto Gottfrieda von Beneckendorfa. Zgodnie z wolą Otto Friedricha von Hindenburga von Beneckendorf musiał przyjąć nazwisko wuja oraz jego herb rodowy. Połączenie nazwisk zostało potwierdzone dekretem królewskim w roku 1789.

Pierwsza miejscowa szkoła powstała w okresie rządów Otto Friedricha von Hindenburga. Nowy szkolny budynek wzniesiono w 1800 roku. Składał się on z jednoklasowej sali oraz mieszkania nauczyciela. Pod koniec XIX stulecia majątek stał się własnością Wilhelma von Dallwitz. Limża była w tym czasie zamieszkana przez 200 osób. Nowi właściciele zajmowali pałac, otoczony parkiem, w którym zlokalizowano cmentarz rodowy. Po ślubie córki Wilhelma von Dallwitz Limża przeszła w ręce rodu von Brockdorff-Ahlefeld. W czasie I wojny światowej, po śmierci grafa, dobra stały się własnością hrabiny Joanny von Brockdorff-Ahlefeld. Od 1933 roku Limża należała do Johanna Gottlieba von Brockdorffa.

W 2001 roku we wsi wzniesiono maszt Radiowo-Telewizyjnego Ośrodka Nadawczego Kisielice (wysokość 320 m). W miejscowości działa lokalne Stowarzyszenie "ZGODA".

Liczba mieszkańców i budynków mieszkalnych:

• 1817 – 161 osób, 10 domów
• 1831 – 201 osób, 10 domów
• 1864 – 189 osób, 10 domów
• 1871 – 195 osób, 11 domów
• 1885 – 196 osób, 11 domów
• 1895 – 197 osób, 11 domów
• 1905 – 199 osób, 11 domów
• 1933 – 343 osoby (łącznie ze Spikorą i Sobiewolą)

Limża. Ruiny pałacu. 2011

Zabytki

• ruiny dworu wzniesionego na przełomie XIX i XX wieku

Bibliografia

Iława. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1972. Niesiobędzki Wiesław, Powiat iławski. Dzieje, zabytki, pejzaż i kultura. Szkice historyczne, wydanie II, poprawione i poszerzone, Iława 2008.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Westpreussen, Commission bei Leon Saunier, Danzig und Elbing 1858.
Plan rozwoju lokalnego gminy i miasta Kisielice na lata 2007-2013, Kisielice styczeń 2007 [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]
Deutsche Verwaltungsgeschichte [05.03.2014]