Osiek: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Bibliografia) |
|||
| Linia 40: | Linia 40: | ||
== Dzieje miejscowości == | == Dzieje miejscowości == | ||
| − | + | Akt lokacyjny wsi nie zachował się. Miejscowość została założona między 1320 a 1331 rokiem. Znajdowała się w posiadaniu rodu [[zu Dohna]]. We wsi znajdowało się wiele domów podcieniowych, do dzisiaj zachowały się trzy, na ogół w ruinie. Na zabytkowych domach świadczących o dawnym pięknie tej wsi uwiły sobie gniazda bociany. Liczba bocianich gniazd w Osieku jest największa w tej części Warmii i wynosi ok. 30, w tym także na wieży Kościoła. | |
Do najcenniejszych zabytków należy zaliczyć Kościół p.w. Św. Stanisława zbudowany w 1709 r. przez jednego z Dohnów , o czym świadczy do dzisiaj zachowany przy bocznej ścianie pamiątkowy kamień z herbem rodowym. | Do najcenniejszych zabytków należy zaliczyć Kościół p.w. Św. Stanisława zbudowany w 1709 r. przez jednego z Dohnów , o czym świadczy do dzisiaj zachowany przy bocznej ścianie pamiątkowy kamień z herbem rodowym. | ||
Wersja z 20:37, 27 cze 2014
| Osiek | |
| | |
| Kościół parafialny w Osieku Kościół parafialny w Osieku
| |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | elbląski |
| Gmina | Godkowo |
| Liczba ludności (2010) | 229 |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Osiek | |
| Położenie na mapie Polski  Osiek | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Osiek (niem. Hermsdorf) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Godkowo. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 229 mieszkańców.
Spis treści
[ukryj]Położenie
Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze Wysoczyzny Elbląskiej, 5 km na północny zachód od Godkowa, w pobliżu granicy z powiatem braniewskim.
Dzieje miejscowości
Akt lokacyjny wsi nie zachował się. Miejscowość została założona między 1320 a 1331 rokiem. Znajdowała się w posiadaniu rodu zu Dohna. We wsi znajdowało się wiele domów podcieniowych, do dzisiaj zachowały się trzy, na ogół w ruinie. Na zabytkowych domach świadczących o dawnym pięknie tej wsi uwiły sobie gniazda bociany. Liczba bocianich gniazd w Osieku jest największa w tej części Warmii i wynosi ok. 30, w tym także na wieży Kościoła.
Do najcenniejszych zabytków należy zaliczyć Kościół p.w. Św. Stanisława zbudowany w 1709 r. przez jednego z Dohnów , o czym świadczy do dzisiaj zachowany przy bocznej ścianie pamiątkowy kamień z herbem rodowym.
Wieś zajęta przez wojska radzieckie 5.02.1945 r. stosunkowo mało zniszczona prezentuje się w zwartej ciekawej zabudowie.
Obecnie wieś liczy 229 mieszkańców, posiada dwa sklepy spożywczo-przemysłowe oraz świetlicę wiejską , w której również mieści się mała gastronomia, działa również OSP.
Dzisiaj Osiek z uwagi na swe ładne położenie, ciekawą architekturę i liczne bocianie gniazda zasługuje na promocję jako atrakcja turystyczna gminy.
Ludzie związani z miejscowością
Zabytki
- Dom podcieniowy nr 21 z pierwszej połowy XIX wieku
- Kościół parafialny pw. św. Stanisława z XVIII wieku; Pierwotny Kościół w Osieku istniał już w czasach zakonnych. W okresie przedluterańskim kościół w Osieku był filią Dobrego i podporządkowany archiprezbiterowi z Ornety. Od 1612r. w rękach ewangelików. Zburzony w czasie wojen szwedzkich. W latach 1636-1709 każdorazowy pastor z Osieka świadczył przemiennie z pastorem z Wilcząt usługi duszpasterskie w kaplicy reformowanej w Karwinach.
Drugi kościół z drewnianą wieżą ufundował w XVII w. Abraham von Dohna. Obecnie istniejący kościół ufundował w 1709r. Krzysztof von Dohna, a nadzorcą budowy był chłop z Osieka Georg Jordan. Przy ścianie wschodniej znajduje się wejście do kruchty Dohnów, były tu kiedyś herby i dwie tablice memorialne budowniczego kościoła i jego żony. Do dzisiaj przy bocznej ścianie znajduje się pamiątkowy kamień z herbem zu Dohna, upamiętniający dawnych patronów kościoła.
Wieża murowana została wybudowana na miejscu drewnianej w latach 1788-1791, po pożarze odbudowana w 1832r., wysokość 18,8m. Niegdyś były tu trzy dzwony, zachowały się dwa odlane przez Johanna Kreisela w Elblągu z ok. 1730r. Kościół barokowy, orientowany, murowany z cegły o wiązaniach krzyżowych, na podmurowaniu z kamienia polnego. Wnętrze salowe, zamknięte ścianą prostą, chór muzyczny w partii zachodniej na drewnianych słupach. Pięć łukowatych otworów okiennych. Na chorągiewce wiatrowej data renowacji kościoła – 1832, w czasie której zrekonstruowano sufit i resztki starych malowideł.
Ołtarz główny, barokowy z 1735r. przerobiony i wymieniony częściowo w 1927r. zachowane figury anioła i alegorie cnót. Organy z 1850r. pedałowe z 12 registrami, niestety zaginęły po wojnie i używano tylko fisharmonii.
Kościół został odrestaurowany pod koniec lat 90 XX w. przez proboszcza ks. Andrzeja Gazdę.
Bibliografia
- Mieczkowski Krzysztof, Tomaszewski Marian, Rowerem po krainie Kanału Elbląskiego. Przewodnik po szlakach rowerowych, Elbląg 2012.
- Pasłęk. Z dziejów miasta i okolic 1297-1997, red. Józef Włodarski, Pasłęk 1997.
- Strategia zrównoważonego rozwoju gminy Godkowo na lata 2013-2020 [data dostępu: 12.06.2014]
- Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 12.06.2014]
- Baza Informacji Lokalnej [data dostępu: 12.06.2014]
- Ciekawe Mazury.pl [data dostępu: 12.06.2014]
Przypisy
