Skitno: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 29: Linia 29:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}<br/>
 
}}<br/>
''' Skitno ''' (niem. ''Skitten'') – [[wieś sołecka]] położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat bartoszycki|powiecie bartoszyckim]], w [[gmina Bartoszyce|gminie Bartoszyce]]. W latach 1975-1998 miejscowość należała [[podział administracyjny|administracyjnie]] do [[województwo olsztyńskie|województwa olsztyńskiego]].
+
''' Skitno ''' (niem. ''Skitten'') – wieś sołecka położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat bartoszycki|powiecie bartoszyckim]], w [[Bartoszyce (gmina wiejska)|gminie Bartoszyce]]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
 
 
Miejscowość w 2010 roku liczyła 126 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Robert Przybycień]]<ref>http://gmina-bartoszyce.pl/wykaz-soltysow/ [data dostępu: 5.03.2014]</ref>.
 
 
 
<br/>
 
  
 +
Miejscowość w 2010 roku liczyła 126 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Robert Przybycień]]<ref>[http://gmina-bartoszyce.pl/wykaz-soltysow/ gmina-bartoszyce.pl] [05.03.2014]</ref>.
 +
<br/><br/>
 
== Położenie ==
 
== Położenie ==
 
Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na [[Równina Sępopolska|Równinie Sępopolskiej]], 5,5 km na północny wschód od [[Bartoszyce|Bartoszyc]].
 
Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na [[Równina Sępopolska|Równinie Sępopolskiej]], 5,5 km na północny wschód od [[Bartoszyce|Bartoszyc]].
 
<br/>
 
<br/>
 
 
== Dzieje miejscowości ==
 
== Dzieje miejscowości ==
Wieś powstała w ramach kolonizacji północnych obszarów państwa [[Zakon Krzyżacki|Zakonu Krzyżackiego]]. Po raz pierwszy wzmiankowana jest w źródłach z 1521 roku, lecz musiała istnieć już dużo wcześniej. Była to wieś lokowana na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] na 33 łanach, należąca do Zakonu. W 1566 roku przeszła w ręce szlacheckie; początkowo była własnością von Lesgewangów, a następnie von Kunheimów. W 1740 roku odkupił ją skarb państwa i aż do początku XIX wieku była to wieś królewska.  
+
Wieś powstała w ramach kolonizacji północnych obszarów państwa [[Zakon krzyżacki|zakonu krzyżackiego]]. Po raz pierwszy wzmiankowana jest w źródłach z 1521 roku, lecz musiała istnieć już dużo wcześniej. Była to wieś należąca do Zakonu i lokowana na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] na 33 łanach. W 1566 roku przeszła w ręce szlacheckie; początkowo była własnością von Lesgewangów, a następnie von Kunheimów. W 1740 roku odkupił ją skarb państwa i aż do początku XIX wieku stanowiła wieś królewską.  
  
 
Szkołę we wsi założono w 1735 roku. W 1935 roku uczęszczało do niej 59 uczniów, a zatrudniony był jeden nauczyciel.  
 
Szkołę we wsi założono w 1735 roku. W 1935 roku uczęszczało do niej 59 uczniów, a zatrudniony był jeden nauczyciel.  
  
Po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] Skitno stało się siedzibą sołectwa. W 1983 roku było tu 30 budynków mieszkalnych, a do wsi należało 36 indywidualnych gospodarstw rolnych, które łącznie zajmowały obszar 485 ha. Znajdowały się tu wówczas: prywatna stolarnia, punkt biblioteczny, sala kinowa na 50 miejsc oraz świetlica (ta ostatnia działa również obecnie).
+
Po II wojnie światowej Skitno stało się siedzibą sołectwa. W 1983 roku było tu 30 budynków mieszkalnych, a do wsi należało 36 indywidualnych gospodarstw rolnych, które łącznie zajmowały obszar 485 ha. Znajdowały się tu wówczas: prywatna stolarnia, punkt biblioteczny, sala kinowa na 50 miejsc oraz świetlica (ta ostatnia działa również obecnie).
 
 
 
 
Liczba mieszkańców
 
  
1857 - 350 osób
+
Liczba mieszkańców:
 
+
*1857 350 osób
1933 - 306 osób
+
*1933 306 osób
 
+
*1939 315 osób
1939 - 315 osób
+
*1983 172 osoby
 
 
1983 - 172 osoby
 
 
<br/>
 
 
== Turystyka ==
 
== Turystyka ==
*We wsi znajdują się gospodarstwa agroturystyczne, należące do [[Bartoszyckie Stowarzyszenie Agroturystyki "WARMIACY"| Bartoszyckiego Stowarzyszenia Agroturystyki "WARMIACY"]]
+
*We wsi znajdują się gospodarstwa agroturystyczne, należące do [[Bartoszyckie Stowarzyszenie Agroturystyki "WARMIACY"| Bartoszyckiego Stowarzyszenia Agroturystyki "WARMIACY"]].
 
 
<br/>
 
 
 
 
== Zabytki ==
 
== Zabytki ==
*Budynek dawnej szkoły (dom nr 6), murowany z lat 20. XX wieku
+
*budynek dawnej szkoły (dom nr 6), murowany z lat 20. XX w.
*Przykłady budownictwa murowanego z drugiej połowy XIX wieku (m.in. domy nr 7a, 8, 9, 14/14a) oraz z początku XX wieku (domy i budynki gospodarcze)
+
*przykłady budownictwa murowanego z drugiej połowy XIX wieku (m.in. domy nr 7a, 8, 9, 14/14a) oraz z początku XX w. (domy i budynki gospodarcze)
<br/>
 
 
 
== Bibliografia ==
 
#''Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic'', red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.
 
#''Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch'', Königsberg 1857.
 
#[http://bip.warmia.mazury.pl/bartoszyce_gmina_wiejska/201/Planowanie_i_zagospodarowanie_przestrzenne/| Studium uwarunkowań i zagospodarowania przestrzennego gminy Bartoszyce] [data dostępu: 5.03.2014]
 
#[http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims| Bank Danych Lokalnych GUS] [data dostępu: 5.03.2014]
 
#[http://www.verwaltungsgeschichte.de/bartenstein.html| Deutsche Verwaltungsgeschichte] [data dostępu: 5.03.2014]
 
<br/>
 
 
 
 
{{Przypisy}}
 
{{Przypisy}}
 
<references/>
 
<references/>
 
+
== Bibliografia ==
 +
''Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic'', red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.<br/>
 +
''Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch'', Königsberg 1857.<br/>
 +
[http://bip.warmia.mazury.pl/bartoszyce_gmina_wiejska/201/Planowanie_i_zagospodarowanie_przestrzenne/| Studium uwarunkowań i zagospodarowania przestrzennego gminy Bartoszyce] [05.03.2014]<br/>
 +
[http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims| Bank Danych Lokalnych GUS] [05.03.2014]<br/>
 +
[http://www.verwaltungsgeschichte.de/bartenstein.html| Deutsche Verwaltungsgeschichte] [05.03.2014]<br/>
 
<br/>
 
<br/>
  
[[Kategoria: Miejscowość]]  [[Kategoria: Powiat bartoszycki]] [[Kategoria: Gmina Bartoszyce]] [[Kategoria: Wieś sołecka]]
+
[[Kategoria: Miejscowość]]  [[Kategoria: Powiat bartoszycki]] [[Kategoria: Bartoszyce (gmina wiejska)]] [[Kategoria: Wsie sołeckie]]

Wersja z 12:21, 14 lis 2014

Skitno

Skitno. Wiadukt z początków XX wieku
Skitno. Wiadukt z początków XX wieku
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat bartoszycki
Gmina Bartoszyce
Liczba ludności (2010) 126
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Skitno
Skitno
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Skitno
Skitno
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Skitno (niem. Skitten) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Bartoszyce. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.

Miejscowość w 2010 roku liczyła 126 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Robert Przybycień[1].

Położenie

Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Równinie Sępopolskiej, 5,5 km na północny wschód od Bartoszyc.

Dzieje miejscowości

Wieś powstała w ramach kolonizacji północnych obszarów państwa zakonu krzyżackiego. Po raz pierwszy wzmiankowana jest w źródłach z 1521 roku, lecz musiała istnieć już dużo wcześniej. Była to wieś należąca do Zakonu i lokowana na prawie chełmińskim na 33 łanach. W 1566 roku przeszła w ręce szlacheckie; początkowo była własnością von Lesgewangów, a następnie von Kunheimów. W 1740 roku odkupił ją skarb państwa i aż do początku XIX wieku stanowiła wieś królewską.

Szkołę we wsi założono w 1735 roku. W 1935 roku uczęszczało do niej 59 uczniów, a zatrudniony był jeden nauczyciel.

Po II wojnie światowej Skitno stało się siedzibą sołectwa. W 1983 roku było tu 30 budynków mieszkalnych, a do wsi należało 36 indywidualnych gospodarstw rolnych, które łącznie zajmowały obszar 485 ha. Znajdowały się tu wówczas: prywatna stolarnia, punkt biblioteczny, sala kinowa na 50 miejsc oraz świetlica (ta ostatnia działa również obecnie).

Liczba mieszkańców:

  • 1857 – 350 osób
  • 1933 – 306 osób
  • 1939 – 315 osób
  • 1983 – 172 osoby

Turystyka

Zabytki

  • budynek dawnej szkoły (dom nr 6), murowany z lat 20. XX w.
  • przykłady budownictwa murowanego z drugiej połowy XIX wieku (m.in. domy nr 7a, 8, 9, 14/14a) oraz z początku XX w. (domy i budynki gospodarcze)

Przypisy

  1. gmina-bartoszyce.pl [05.03.2014]

Bibliografia

Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Studium uwarunkowań i zagospodarowania przestrzennego gminy Bartoszyce [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]
Deutsche Verwaltungsgeschichte [05.03.2014]