Jaśko Oleśnicki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(Utworzono nową stronę "{{Biogram infobox |imię i nazwisko = Jaśko Oleśnicki |imię i nazwisko org = |pseudonim = |grafika = Pole-obowiązkowe-zdjęcie |op...") |
|||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
|imię i nazwisko org = | |imię i nazwisko org = | ||
|pseudonim = | |pseudonim = | ||
| − | |grafika = | + | |grafika = |
| − | |opis grafiki = | + | |opis grafiki = |
|podpis = | |podpis = | ||
|data urodzenia = | |data urodzenia = | ||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
}} | }} | ||
| − | '''Jaśko Oleśnicki''' – uczestnik bitwy grunwaldzkiej. | + | '''Jaśko Oleśnicki''' – uczestnik [[Bitwa pod Grunwaldem|bitwy grunwaldzkiej]]. |
| − | + | <br/><br/> | |
| + | == Życiorys == | ||
| + | Był starszym bratem [[Piotr Oleśnicki|Piotra]] i [[Dobiesław Oleśnicki|Dobiesława z Oleśnicy]], ojcem Zbigniewa. Jako pierworodny odziedziczył po ojcu, łowczym krakowskim, rodową Oleśnicę w ziemi sandomierskiej. Kariera Jaśka i jego braci była pokłosiem korzystnie zawartego małżeństwu ich ojca, który ożenił się z Małgorzatą z domu Kurozwęcką. | ||
| − | + | Jagiełło od początku swojej obecności na Wawelu miał kłopoty ze swym litewskim dziedzictwem. Na swego namiestnika wybrał Jaśka z Oleśnicy. Ten osiadł w Wilnie w 1390 roku na górnym zamku. Tego roku na Litwę wtargnął Witold z Krzyżakami i obległ Wilno. W czasie szturmu niższej części zamku jego załoga przedostała się do zamku górnego. Krzyżacy wówczas ujęli dowodzącego tam brata Jagiełły, Korygiełłę. Na oczach Witolda ścięto mu głowę. Zamek górny, którego bronił Jaśko z Oleśnicy, wyszedł z opresji zwycięsko. W 1391 roku wyprawę prowadził w towarzystwie Witolda wielki mistrz [[Konrad von Wallenrode]]. Kiedy Krzyżacy byli blisko Litwy, Jagiełło wkroczył zbrojnie na ich tereny, siejąc spustoszenie. Zaskoczeni Krzyżacy zarządzili odwrót. Witold zajął z częścią wojska Neręcz, Grodno i Nowogródek. Odzyskiwał swoją ojcowiznę. Jagiełło nawiązał poufne rozmowy z kuzynem Witoldem. Przyobiecał zwrot wszystkiego – łącznie z Trokami. Do ugody doszło 4 sierpnia 1392 roku. Witold otrzymał zarząd nad całym państwem litewskim. Tym samym misja Jaśka z Oleśnicy zakończyła się, a władzę przejął Witold. | |
| − | |||
| + | Jaśko z Oleśnicy pełnił funkcję starosty łęczyckiego, w 1404 roku sprawował urząd wojskiego w Lublinie. Wystawił kościół wielski murowany. Zmarł 21 stycznia 1413 roku. Pochowali go synowie Zbigniew i Jan w kościele świętego Krzyża na Łysej Górze. | ||
| − | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
J. Sikorski, ''Bohaterowie Grunwaldu'', Olsztyn 2010. | J. Sikorski, ''Bohaterowie Grunwaldu'', Olsztyn 2010. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
| − | [[Kategoria: Osoba]][[Kategoria: | + | [[Kategoria: Osoba|Jaśko z Oleśnicy]][[Kategoria: Wielka wojna z zakonem krzyżackim|Jaśko z Oleśnicy]][[Kategoria: 1301-1400|Jaśko z Oleśnicy]] |
| + | [[Kategoria: 1401-1500|Jaśko z Oleśnicy]] | ||
Wersja z 22:11, 13 sty 2015
| Jaśko Oleśnicki | |
| |
Jaśko Oleśnicki – uczestnik bitwy grunwaldzkiej.
Życiorys
Był starszym bratem Piotra i Dobiesława z Oleśnicy, ojcem Zbigniewa. Jako pierworodny odziedziczył po ojcu, łowczym krakowskim, rodową Oleśnicę w ziemi sandomierskiej. Kariera Jaśka i jego braci była pokłosiem korzystnie zawartego małżeństwu ich ojca, który ożenił się z Małgorzatą z domu Kurozwęcką.
Jagiełło od początku swojej obecności na Wawelu miał kłopoty ze swym litewskim dziedzictwem. Na swego namiestnika wybrał Jaśka z Oleśnicy. Ten osiadł w Wilnie w 1390 roku na górnym zamku. Tego roku na Litwę wtargnął Witold z Krzyżakami i obległ Wilno. W czasie szturmu niższej części zamku jego załoga przedostała się do zamku górnego. Krzyżacy wówczas ujęli dowodzącego tam brata Jagiełły, Korygiełłę. Na oczach Witolda ścięto mu głowę. Zamek górny, którego bronił Jaśko z Oleśnicy, wyszedł z opresji zwycięsko. W 1391 roku wyprawę prowadził w towarzystwie Witolda wielki mistrz Konrad von Wallenrode. Kiedy Krzyżacy byli blisko Litwy, Jagiełło wkroczył zbrojnie na ich tereny, siejąc spustoszenie. Zaskoczeni Krzyżacy zarządzili odwrót. Witold zajął z częścią wojska Neręcz, Grodno i Nowogródek. Odzyskiwał swoją ojcowiznę. Jagiełło nawiązał poufne rozmowy z kuzynem Witoldem. Przyobiecał zwrot wszystkiego – łącznie z Trokami. Do ugody doszło 4 sierpnia 1392 roku. Witold otrzymał zarząd nad całym państwem litewskim. Tym samym misja Jaśka z Oleśnicy zakończyła się, a władzę przejął Witold.
Jaśko z Oleśnicy pełnił funkcję starosty łęczyckiego, w 1404 roku sprawował urząd wojskiego w Lublinie. Wystawił kościół wielski murowany. Zmarł 21 stycznia 1413 roku. Pochowali go synowie Zbigniew i Jan w kościele świętego Krzyża na Łysej Górze.
Bibliografia
J. Sikorski, Bohaterowie Grunwaldu, Olsztyn 2010.
