Zaklika Korzekwicki: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Życiorys) |
(→Życiorys) |
||
Linia 26: | Linia 26: | ||
Udało mu się zatrzymać wojska krzyżackie w bitwie pod Koronowem w 1410 r. 10 października 1410 r. zwycięskie wojsko królewskie liczyło łupy po wygranej. Długosz napisał: "postarało się też powiadomić, za pośrednictwem rycerza Zakliki z Korzkwi, króla polskiego Władysława o swoim znakomitym i pełnym chwały triumfie". | Udało mu się zatrzymać wojska krzyżackie w bitwie pod Koronowem w 1410 r. 10 października 1410 r. zwycięskie wojsko królewskie liczyło łupy po wygranej. Długosz napisał: "postarało się też powiadomić, za pośrednictwem rycerza Zakliki z Korzkwi, króla polskiego Władysława o swoim znakomitym i pełnym chwały triumfie". | ||
− | Król był niezmiernie wdzięczny Zaklice z Korzkwi za wieści, obdarował Zaklikę i wynagrodził | + | Król był niezmiernie wdzięczny Zaklice z Korzkwi za wieści, obdarował Zaklikę i wynagrodził "pięciuset grzywnami" (wówczas równowartość wsi). |
Według Karola Szajnochy dzięki takiej hojności króla fortuna rodu Korzekwickich mogła się znacznie powiększyć. | Według Karola Szajnochy dzięki takiej hojności króla fortuna rodu Korzekwickich mogła się znacznie powiększyć. | ||
<br/> | <br/> |
Wersja z 15:26, 13 sty 2015
Zaklika Korzekwicki | |
|
Zaklika Korzekwicki – uczestnik bitwy grunwaldzkiej, rycerz herbu Syrokomla z Korzkwi koło Krakowa.
Życiorys
Był kasztelanem wiślickim. Na wyprawę wojenną do Prus wystawił własną chorągiew.
Udało mu się zatrzymać wojska krzyżackie w bitwie pod Koronowem w 1410 r. 10 października 1410 r. zwycięskie wojsko królewskie liczyło łupy po wygranej. Długosz napisał: "postarało się też powiadomić, za pośrednictwem rycerza Zakliki z Korzkwi, króla polskiego Władysława o swoim znakomitym i pełnym chwały triumfie".
Król był niezmiernie wdzięczny Zaklice z Korzkwi za wieści, obdarował Zaklikę i wynagrodził "pięciuset grzywnami" (wówczas równowartość wsi).
Według Karola Szajnochy dzięki takiej hojności króla fortuna rodu Korzekwickich mogła się znacznie powiększyć.
Bibliografia
J. Sikorski, Bohaterowie Grunwaldu, Olsztyn 2010.