Adam Ludwik Czartoryski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Utworzono nową stronę "{{Biogram infobox |imię i nazwisko = Adam Ludwik Czartorski |imię i nazwisko org = |pseudonim = |grafika = Adam Ludwik Czartoryski.jp...")
 
Linia 51: Linia 51:
  
  
[[Kategoria: Osoba]]
+
[[Kategoria: Osoba|Czartoryski, Adam Ludwik]][[Kategoria: Książę|Czartoryski, Adam Ludwik]][[Kategoria: Polski arystokrata|Czartoryski, Adam Ludwik]][[Kategoria: Mecenas sztuki|Czartoryski, Adam Ludwik]][[Kategoria: Prezes Komitetu Plebiscytowego na Warmii i Mazurach|Czartoryski, Adam Ludwik]]

Wersja z 13:23, 2 lut 2014

Adam Ludwik Czartorski

Adam Ludwik Czartoryski - zdjęcie wykonane ok. 1915 roku, źródło: wikimedia.org dostęp 28 grudnia 2013
Adam Ludwik Czartoryski - zdjęcie wykonane ok. 1915 roku,
źródło: wikimedia.org dostęp 28 grudnia 2013
Data i miejsce urodzenia 5 listopad 1872
Paryż
Data i miejsce śmierci 26 czerwiec 1937
Warszawa

Adam Ludwik Czartoryski (ur. 5 listopada 1872 roku w Paryżu, zm. 26 czerwca 1937 roku w Warszawie) – książę, polski arystokrata, mecenas sztuki, I Ordynat na Sieniawie, II ordynat na Gołuchowie.

Życiorys


Szkoła i wykształcenie

Adam był starannie i wszechstronnie wychowany. Gimnazjum kończył w Kalksburgu. Następnie studiował w Krakowie i Fryburgu. Posiadał liczne zdolności i umiejętności. Był humanistą, znawcą i miłośnikiem sztuki, znał dużo języków. Był człowiekiem głęboko wierzącym i praktykującym. Upowszechniał zasady życia chrześcijańskiego w życiu osobistym, społecznym i emigracyjnym.


Praca

Przed I wojną pełnił funkcję prezesa Biblioteki Polskiej i Towarzystwa Historyczno–Literackiego w Paryżu. W latach 1919–1920 był prezesem Komitetu Plebiscytowego na Warmii i Mazurach. Przez krótki czas pracował w konsulacie RP w Olsztynie oraz jako oficer łącznikowy przy Komisji Międzysojuszniczej, która miała na celu wyznaczanie granic Polski.


Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna

Po śmierci ojca w 1894 roku, Adam Ludwik odziedziczył majątek i został głową rodu Czartoryskich. Po trzech latach objął w posiadanie ordynację sieniawską. Pięć lat później razem z bratem, Witoldem odziedziczyli majątek w Gołuchowie po zmarłej ciotce. Izabelli Działyńskiej.

Plik:Herb Czartoryskich.jpg
Herb rodu Czartoryskich,
źródło: wikipedia.org dostęp 28 grudnia 2013

W 1911 roku Adam Ludwik był już jedynym właścicielem Gołuchowa (w tym roku nastąpiła śmierć Witolda).

W 1914 roku Czartoryski odbywał służbę wojskową w armii cesarskiej Austro-Węgier, a jego żona w tym czasie opiekowała się zbiorami Muzeum Czartoryskich w Krakowie. W czasie działań zbrojnych w Małopolsce, Maria Ludwika Krasińska wywiozła najcenniejsze zbiory do Drezna. Większość wywiezionych zbiorów powróciło do Polski dopiero po podpisaniu Traktatu Ryskiego w 1921 roku.


Bibliografia

Oracki Tadeusz, Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla od połowy XV wieku do 1945 roku, Warszawa 1963.
Kukiel Marian, Czartoryski Adam Ludwik, w: Polski Słownik Biograficzny, t. 4, Kraków 1938.


Zobacz też