Adam Ludwik Czartoryski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Bibliografia) |
(→Bibliografia) |
||
Linia 50: | Linia 50: | ||
[[Kategoria: Arystokraci|Czartoryski, Adam Ludwik]] | [[Kategoria: Arystokraci|Czartoryski, Adam Ludwik]] | ||
[[Kategoria: Pracownicy innych służb|Czartoryski, Adam Ludwik]] | [[Kategoria: Pracownicy innych służb|Czartoryski, Adam Ludwik]] | ||
− | |||
[[Kategoria: Olsztyn|Czartoryski, Adam Ludwik]] | [[Kategoria: Olsztyn|Czartoryski, Adam Ludwik]] | ||
[[Kategoria: 1801-1918|Czartoryski, Adam Ludwik]] | [[Kategoria: 1801-1918|Czartoryski, Adam Ludwik]] | ||
[[Kategoria: 1919-1944|Czartoryski, Adam Ludwik]] | [[Kategoria: 1919-1944|Czartoryski, Adam Ludwik]] |
Wersja z 07:54, 16 wrz 2014
Adam Ludwik Czartoryski | |
| |
Adam Ludwik Czartoryski - zdjęcie wykonane ok. 1915 r.[2]
| |
Data i miejsce urodzenia | 5 listopada 1872 r. Paryż |
Data i miejsce śmierci | 26 czerwca 1937 r. Warszawa |
Adam Ludwik Czartoryski (ur. 5 listopada 1872 r. w Paryżu, zm. 26 czerwca 1937 r. w Warszawie) – książę, polski arystokrata, mecenas sztuki, I ordynat na Sieniawie, II ordynat na Gołuchowie.
Spis treści
Życiorys
Szkoła i wykształcenie
Adam był starannie i wszechstronnie wychowany. Gimnazjum kończył w Kalksburgu. Następnie studiował w Krakowie i Fryburgu. Posiadał liczne zdolności i umiejętności. Był humanistą, znawcą i miłośnikiem sztuki, znał wiele języków. Był człowiekiem głęboko wierzącym i praktykującym. Upowszechniał zasady życia chrześcijańskiego w życiu osobistym, społecznym i emigracyjnym.
Praca
Przed I wojną światową pełnił funkcję prezesa Biblioteki Polskiej i Towarzystwa Historyczno-Literackiego w Paryżu. W latach 1919-1920 był prezesem Komitetu Plebiscytowego na Warmii i Mazurach. Przez krótki czas pracował w konsulacie RP w Olsztynie oraz jako oficer łącznikowy przy Komisji Międzysojuszniczej, która miała na celu wyznaczanie granic Polski.
Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna
Po śmierci ojca, w 1894 r., Adam Ludwik odziedziczył majątek i został głową rodu Czartoryskich. Po trzech latach objął w posiadanie ordynację sieniawską. Pięć lat później, razem z bratem Witoldem, odziedziczyli majątek w Gołuchowie po zmarłej ciotce. Izabelli Działyńskiej. W 1911 r. Adam Ludwik był już jedynym właścicielem Gołuchowa (w tym roku zmarł Witold).
W 1914 r. Czartoryski odbywał służbę wojskową w armii cesarskiej Austro-Węgier, a jego żona w tym czasie opiekowała się zbiorami Muzeum Czartoryskich w Krakowie. W czasie działań zbrojnych w Małopolsce, Maria Ludwika Krasińska wywiozła najcenniejsze zbiory do Drezna. Większość wywiezionych zbiorów powróciło do Polski dopiero po podpisaniu Traktatu Ryskiego w 1921 r.
Bibliografia
Oracki Tadeusz, Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla od połowy XV wieku do 1945 roku, Warszawa 1963.
Kukiel Marian, Czartoryski Adam Ludwik, w: Polski Słownik Biograficzny, t. 4, Kraków 1938.