Jan z Miśni: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 29: | Linia 29: | ||
Jan kształcił się na Uniwersytecie w Bolonii, gdzie ok. 1324 r. uzyskał tytuł magistra w zakresie sztuk wyzwolonych. | Jan kształcił się na Uniwersytecie w Bolonii, gdzie ok. 1324 r. uzyskał tytuł magistra w zakresie sztuk wyzwolonych. | ||
<br/> | <br/> | ||
− | === | + | === Działalność === |
Jan był klerykiem diecezji miśnieńskiej, a od 1326 r. notariuszem publicznym na Dolnym Śląsku. Pełnił także służbę notarialną u wielkiego mistrza Ludera z Brunszwiku. 6 lipca 1334 r. wszedł w skład [[kapituła warmińska |kapituły warmińskiej]] oraz został plebanem we [[Frombork|Fromborku]]. W 1337 r. mianowano go proboszczem w Chełmie. Ok. 1346 r. otrzymał tytuł dziekana we [[Frombork|Fromborku]]. | Jan był klerykiem diecezji miśnieńskiej, a od 1326 r. notariuszem publicznym na Dolnym Śląsku. Pełnił także służbę notarialną u wielkiego mistrza Ludera z Brunszwiku. 6 lipca 1334 r. wszedł w skład [[kapituła warmińska |kapituły warmińskiej]] oraz został plebanem we [[Frombork|Fromborku]]. W 1337 r. mianowano go proboszczem w Chełmie. Ok. 1346 r. otrzymał tytuł dziekana we [[Frombork|Fromborku]]. | ||
<br/> | <br/> | ||
Przed 29 kwietnia 1350 r. kardynał Bernard z Porto konsekrował Jana w Awinionie z polecenia papieskiego na ordynariusza warmińskiego. | Przed 29 kwietnia 1350 r. kardynał Bernard z Porto konsekrował Jana w Awinionie z polecenia papieskiego na ordynariusza warmińskiego. | ||
<br/> | <br/> | ||
− | |||
Jan z Miśni utrzymywał dobre stosunki z [[Zakon Krzyżacki| Zakonem Krzyżackim]], do którego prawdopodobnie należał jako [[tercjarz]]. | Jan z Miśni utrzymywał dobre stosunki z [[Zakon Krzyżacki| Zakonem Krzyżackim]], do którego prawdopodobnie należał jako [[tercjarz]]. | ||
<br/> | <br/> |
Wersja z 17:07, 22 lut 2014
Jan z Miśni (Jan Franko) (ur. ok. 1300 r. w Miśni nad Elbą, zm. 30 lipca w 1355 r. w Lidzbarku Warmińskim) – biskup warmiński w latach 1350–1355.
Życiorys
Szkoła i wykształcenie
Jan kształcił się na Uniwersytecie w Bolonii, gdzie ok. 1324 r. uzyskał tytuł magistra w zakresie sztuk wyzwolonych.
Działalność
Jan był klerykiem diecezji miśnieńskiej, a od 1326 r. notariuszem publicznym na Dolnym Śląsku. Pełnił także służbę notarialną u wielkiego mistrza Ludera z Brunszwiku. 6 lipca 1334 r. wszedł w skład kapituły warmińskiej oraz został plebanem we Fromborku. W 1337 r. mianowano go proboszczem w Chełmie. Ok. 1346 r. otrzymał tytuł dziekana we Fromborku.
Przed 29 kwietnia 1350 r. kardynał Bernard z Porto konsekrował Jana w Awinionie z polecenia papieskiego na ordynariusza warmińskiego.
Jan z Miśni utrzymywał dobre stosunki z Zakonem Krzyżackim, do którego prawdopodobnie należał jako tercjarz.
Rozpoczął budowę zamku lidzbarskiego, położył podwaliny pod budowę zamków w: Reszlu i Jezioranach oraz murowanej sylwetki katedry fromborskiej.
Jan w testamencie ufundował dwie wikarie w katedrze fromborskiej dla swoich siostrzeńców, Wilhelma i Jana. Natomiast po śmierci Jana dochody z wolnych od czynszu 8 łanów folwarku Ronina miały być przeznaczone na założenie trzeciej wikarii w katedrze fromborskiej.
Za rządów Jana przywilej lokacyjny otrzymał Olsztyn.
Ciekawostki
Jan pochodził z mieszczańskiej rodziny z Belgern, miasteczka w Miśni nad Elbą. Jan miał brata Henryka oraz dwie siostry: Gertrudę i Zofię. Jego siostrzeńcami byli: Wilhelm i Jan, synowie Wilhelma von Stela.
Bibliografia
Obłąk Jan, Kopiczko Andrzej,Historia Diecezji i Archidiecezji Warmińskiej, Olsztyn 2010, 261 ss.
Poczet biskupów warmińskich, pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss.