Jan z Miśni: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Krzysztofk (dyskusja | edycje) |
|||
Linia 5: | Linia 5: | ||
|pseudonim = | |pseudonim = | ||
|grafika = Jan.jpg | |grafika = Jan.jpg | ||
− | |opis grafiki = Jan z Miśni | + | |opis grafiki = Jan z Miśni |
|podpis = | |podpis = | ||
− | |data urodzenia = ok. 1300 | + | |data urodzenia = ok. 1300 r. |
|miejsce urodzenia = Miśń nad Elbą | |miejsce urodzenia = Miśń nad Elbą | ||
|imię przy narodzeniu = | |imię przy narodzeniu = | ||
− | |data śmierci = 30 | + | |data śmierci = 30 VII 1355 r. |
|miejsce śmierci = Lidzbark Warmiński | |miejsce śmierci = Lidzbark Warmiński | ||
|przyczyna śmierci = | |przyczyna śmierci = | ||
|miejsce spoczynku = | |miejsce spoczynku = | ||
− | | | + | |urząd = Biskup warmiński |
|odznaczenia = | |odznaczenia = | ||
|commons = | |commons = | ||
Linia 22: | Linia 22: | ||
}} | }} | ||
− | ''' Jan z Miśni (Jan Franko)''' (ur. ok. 1300 r. w Miśni nad Elbą, zm. 30 | + | ''' Jan z Miśni (Jan Franko)''' (ur. ok. 1300 r. w Miśni nad Elbą, zm. 30 VII w 1355 r. w [[Lidzbark Warmiński| Lidzbarku Warmińskim]]) – [[biskup warmiński]] w latach 1350–1355. |
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
Linia 30: | Linia 30: | ||
<br/> | <br/> | ||
=== Działalność === | === Działalność === | ||
− | Jan był klerykiem diecezji miśnieńskiej, a od 1326 r. notariuszem publicznym na Dolnym Śląsku. Pełnił także służbę notarialną u wielkiego mistrza Ludera z Brunszwiku. 6 lipca 1334 r. wszedł w skład [[ | + | Jan był klerykiem diecezji miśnieńskiej, a od 1326 r. notariuszem publicznym na Dolnym Śląsku. Pełnił także służbę notarialną u wielkiego mistrza Ludera z Brunszwiku. 6 lipca 1334 r. wszedł w skład [[Kapituła warmińska |kapituły warmińskiej]] oraz został plebanem we [[Frombork|Fromborku]]. W 1337 r. mianowano go proboszczem w Chełmie. Ok. 1346 r. otrzymał tytuł dziekana we [[Frombork|Fromborku]]. |
<br/> | <br/> | ||
− | Przed 29 kwietnia 1350 r. kardynał Bernard z Porto | + | Przed 29 kwietnia 1350 r. kardynał Bernard z Porto w Awinionie, z polecenia papieskiego, konsekrował Jana na ordynariusza warmińskiego. |
<br/> | <br/> | ||
− | Jan z Miśni utrzymywał dobre stosunki z [[Zakon | + | Jan z Miśni utrzymywał dobre stosunki z [[Zakon krzyżacki| zakonem krzyżackim]], do którego prawdopodobnie należał jako [[tercjarz]]. |
<br/> | <br/> | ||
− | Rozpoczął budowę [[lkwim: Zamek w Lidzbarku Warmiński| zamku lidzbarskiego]], położył podwaliny pod budowę zamków w | + | Rozpoczął budowę [[lkwim: Zamek w Lidzbarku Warmiński| zamku lidzbarskiego]], położył podwaliny pod budowę zamków w [[lkwim: Zamek w Reszlu|Reszlu]] i [[Zamek w Jezioranach|Jezioranach]] oraz murowanej sylwetki [[lkwim: Bazylika Archikatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja we Fromborku| katedry fromborskiej]]. |
<br/> | <br/> | ||
− | Jan w testamencie ufundował dwie [[wikaria| wikarie]] w [[lkwim: Bazylika Archikatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja we Fromborku| katedrze fromborskiej]] dla swoich siostrzeńców, Wilhelma i Jana. | + | Jan w testamencie ufundował dwie [[wikaria| wikarie]] w [[lkwim: Bazylika Archikatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja we Fromborku| katedrze fromborskiej]] dla swoich siostrzeńców, Wilhelma i Jana. Po śmierci Jana dochody z wolnych od czynszu 8 [[łan |łanów]] folwarku Ronina miały być przeznaczone na założenie trzeciej [[wikaria| wikarii]] w [[lkwim: Bazylika Archikatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja we Fromborku| katedrze fromborskiej]]. |
<br/> | <br/> | ||
Za rządów Jana przywilej lokacyjny otrzymał [[Olsztyn]]. | Za rządów Jana przywilej lokacyjny otrzymał [[Olsztyn]]. | ||
Linia 46: | Linia 46: | ||
<br/> | <br/> | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
− | Obłąk Jan, Kopiczko Andrzej,''Historia Diecezji i Archidiecezji Warmińskiej'', Olsztyn 2010, 261 ss. | + | Obłąk Jan, Kopiczko Andrzej, ''Historia Diecezji i Archidiecezji Warmińskiej'', Olsztyn 2010, 261 ss. |
''Poczet biskupów warmińskich'', pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss. | ''Poczet biskupów warmińskich'', pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss. |
Wersja z 23:35, 28 mar 2014
Jan z Miśni | |
| |
Jan z Miśni
| |
Data i miejsce urodzenia | ok. 1300 r. Miśń nad Elbą |
Data i miejsce śmierci | 30 VII 1355 r. Lidzbark Warmiński |
Jan z Miśni (Jan Franko) (ur. ok. 1300 r. w Miśni nad Elbą, zm. 30 VII w 1355 r. w Lidzbarku Warmińskim) – biskup warmiński w latach 1350–1355.
Życiorys
Szkoła i wykształcenie
Jan kształcił się na Uniwersytecie w Bolonii, gdzie ok. 1324 r. uzyskał tytuł magistra w zakresie sztuk wyzwolonych.
Działalność
Jan był klerykiem diecezji miśnieńskiej, a od 1326 r. notariuszem publicznym na Dolnym Śląsku. Pełnił także służbę notarialną u wielkiego mistrza Ludera z Brunszwiku. 6 lipca 1334 r. wszedł w skład kapituły warmińskiej oraz został plebanem we Fromborku. W 1337 r. mianowano go proboszczem w Chełmie. Ok. 1346 r. otrzymał tytuł dziekana we Fromborku.
Przed 29 kwietnia 1350 r. kardynał Bernard z Porto w Awinionie, z polecenia papieskiego, konsekrował Jana na ordynariusza warmińskiego.
Jan z Miśni utrzymywał dobre stosunki z zakonem krzyżackim, do którego prawdopodobnie należał jako tercjarz.
Rozpoczął budowę zamku lidzbarskiego, położył podwaliny pod budowę zamków w Reszlu i Jezioranach oraz murowanej sylwetki katedry fromborskiej.
Jan w testamencie ufundował dwie wikarie w katedrze fromborskiej dla swoich siostrzeńców, Wilhelma i Jana. Po śmierci Jana dochody z wolnych od czynszu 8 łanów folwarku Ronina miały być przeznaczone na założenie trzeciej wikarii w katedrze fromborskiej.
Za rządów Jana przywilej lokacyjny otrzymał Olsztyn.
Ciekawostki
Jan pochodził z mieszczańskiej rodziny z Belgern, miasteczka w Miśni nad Elbą. Jan miał brata Henryka oraz dwie siostry: Gertrudę i Zofię. Jego siostrzeńcami byli: Wilhelm i Jan, synowie Wilhelma von Stela.
Bibliografia
Obłąk Jan, Kopiczko Andrzej, Historia Diecezji i Archidiecezji Warmińskiej, Olsztyn 2010, 261 ss.
Poczet biskupów warmińskich, pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss.