Karol Ripa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Krzysztofk (dyskusja | edycje) |
Krzysztofk (dyskusja | edycje) |
||
| Linia 6: | Linia 6: | ||
|opis grafiki = | |opis grafiki = | ||
|podpis = | |podpis = | ||
| − | |data urodzenia = 21 | + | |data urodzenia = 21.03.1895 r. |
|miejsce urodzenia = Lisk | |miejsce urodzenia = Lisk | ||
|imię przy narodzeniu = | |imię przy narodzeniu = | ||
| − | |data śmierci = 1 | + | |data śmierci = 1.03.1983 r. |
|miejsce śmierci = Rockville | |miejsce śmierci = Rockville | ||
|przyczyna śmierci = | |przyczyna śmierci = | ||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
}} | }} | ||
| − | '''Karol Ripa''' (ur. 21 | + | '''Karol Ripa''' (ur. 21.03.1895 r. w Lisku, zm. 1.03.1983 r. w Rockville) – doktor nauk politycznych i ekonomicznych, działacz społeczno-narodowym, dyplomata. |
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
Wersja z 16:10, 24 kwi 2014
| Karol Ripa | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 21.03.1895 r. Lisk |
| Data i miejsce śmierci | 1.03.1983 r. Rockville |
| Zawód | Dyplomata, konsul |
| Odznaczenia | |
| Krzyż Oficerski Polonia Restituta, Krzyż Niepodległości, Krzyż Kawalerski Francuskiej Legii Honorowej, Złoty Krzyż Zasługi | |
Karol Ripa (ur. 21.03.1895 r. w Lisku, zm. 1.03.1983 r. w Rockville) – doktor nauk politycznych i ekonomicznych, działacz społeczno-narodowym, dyplomata.
Spis treści
Życiorys
Szkoła i wykształcenie
Karol studiował w Wiedniu, gdzie ukończył Akademię Eksportową. Następnie podjął naukę na Uniwersytecie Poznańskim. Ukończył tam Wydział Ekonomiczno-Politechniczny.
Praca
Karol Ripa był polskim dyplomatą. Podjął pracę w placówkach w Olsztynie i w Królewcu. W latach 1922-1945 pracował na różnych stanowiskach dyplomatycznych, m. in. w roli sekretarza konsulatu w Królewcu. Pracował też w Agencji Konsularnej w Olsztynie w charakterze sekretarza. Od 24 października 1922 r. do 15 września 1924 r. był wicekonsulem i kierownikiem konsulatu.
W 1924 r. dokonano próbę zamachu na Karola Ripę. Dwaj zamachowcy wdarli się w nocy z 17 na 18 marca do domu Karola i oddali strzały.
Ripa wykazywał zainteresowanie sprawami ludności polskiej na Warmii i Mazurach. W Olsztynie w latach 1922-1924 powołał polskie organizacje kobiece. Ripa, jako sekretarz delegacji polskiej, brał udział w polsko-niemieckich negocjacjach w Berlinie w sprawie polityki emigracyjnej. Zwalczany był przez nacjonalistyczną prasę niemiecką. Po odwołaniu z Olsztyna pracował w latach 1924-1926 w departamencie konsularnym w Ministerstwie Spraw Zagranicznych w Warszawie.
W 1926 r. zostaje mianowany konsulem Rzeczypospolitej w Morawskiej Ostrawie, zaś w 1934 r. Konsulem Generalnym w amerykańskim Pittsburgu. Po zakończeniu misji, Ripa wrócił do kraju, ale na krótko. W 1939 r. mianowano go komisarzem ds. ewakuacji rządu.
Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna
Został mianowany przez Władysława Sikorskiego i ministra Augusta Zaleskiego Konsulem Generalnym w Chicago. Karol Ripa wielokrotnie przebywał w europejskich stolicach. W Brukseli, Paryżu, Londynie i Rzymie upominał się o wolna Polskę.
Nawiązywał również kontakty w krajach arabskich. W Chicago współpracował z emigrantami z Węgier i innych krajów Europy Wschodniej.
Karol poświęcał się działalności publicystycznej i społeczno-oświatowej. W 1950 r. w Chicago został redaktorem naczelnym "American Press Service". Przez długi czas przewodniczył Federacji Polsko-Węgierskiej i uczestniczył w życiu Polonii. Z krajem utrzymywał bliski kontakt, przekazując miedzy innymi pieniądze na cele oświatowe, w tym na zakup książek do Biblioteki Miejskiej w Szczytnie.
Ciekawostki
Ripa odznaczony został Krzyżem Oficerskim Polonia Restituta, Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Kawalerskim Francuskiej Legii Honorowej i Złotym Krzyżem Zasługi.
Bibliografia
Oracki Tadeusz, Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla od połowy XV wieku do 1945 roku, Warszawa 1963.
Olsztyn 1353–2003, red. Stanisława Achremczyk, Władysław Ogrodziński, Olsztyn 2003.
Oracki Tadeusz, Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku (do 1945 roku), Warszawa 1983.
