Mieczyk dachówkowaty: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Utworzono nową stronę "{{Roślina infobox |Nazwa rośliny = Mieczyk dachówkowaty |Nazwa łacińska = Gladiolus imbricatus |L = L. |Pusta linia = <br/> |grafika = |podpis grafiki = |...")
 
Linia 25: Linia 25:
 
=== Morfologia ===
 
=== Morfologia ===
  
Roślina o łodydze pojedynczej, nierozgałęziona, sztywnej, dorastającej do 1 m wysokości(wraz z kwiatostanem). Liście od 2 do 4, całobrzegie, długie i sztywne, długość 20-25 cm, szerokości ok. 2 cm. Mają mieczowaty kształt i obejmują pochwiasto dolną część łodygi. Duże kwiaty na szczycie łodygi zebrane są w jednostronne, gęste grono złożone z kilku do kilkunastu kwiatów. Kwiaty grzbieciste, lejkowate, o długości ok. 2,5 cm. Okwiat jest niezróżnicowany na kielich i koronę, składający się z 6 purpurowoczerwonych działek, które są u nasady zrośnięte w krótki kieliszek. Najwyższa działka jest nieco szersza, najniższa dłuższa od pozostałych. Trzy dolne działki o nieco podgiętych brzegach mają ciemnoczerwone smugi z białym środkiem. Nitki trzech pręcików są dwukrotnie dłuższe od zielonych pylników. Słupek ma nitkowatą szyjkę i trzema znamionami. Owocem jest trójkanciasta torebka z licznymi, oskrzydlonymi nasionami. Część podziemna ma podziemną bulwocebulkę. Dolna to ubiegłoroczna cebulka, z której roślina czerpie substancje zapasowe, górna to młodsza, tegoroczna bulwocebulka, w której roślina gromadzi substancje zapasowe na przyszły rok. Obydwie mają kulisty kształt i otoczone są błoniasta osłonką.
+
Roślina o łodydze pojedynczej, nierozgałęziona, sztywnej, dorastającej do 1 m wysokości(wraz z kwiatostanem). Liście od 2 do 4, całobrzegie, długie i sztywne, długość 20-25 cm, szerokości ok. 2 cm. Mają mieczowaty kształt i obejmują pochwiasto dolną część łodygi. Duże kwiaty na szczycie łodygi zebrane są w jednostronne, gęste grono złożone z kilku do kilkunastu kwiatów. Kwiaty grzbieciste, lejkowate, o długości ok. 2,5 cm. Okwiat jest niezróżnicowany na kielich i koronę, składający się z 6 purpurowoczerwonych działek, które są u nasady zrośnięte w krótki kieliszek. Najwyższa działka jest nieco szersza, najniższa dłuższa od pozostałych. Trzy dolne działki o nieco podgiętych brzegach mają ciemnoczerwone smugi z białym środkiem. Nitki trzech pręcików są dwukrotnie dłuższe od zielonych pylników. Słupek ma nitkowatą szyjkę i trzema znamionami. Owocem jest trójkanciasta torebka z licznymi, oskrzydlonymi nasionami.  
 +
Część podziemna ma podziemne bulwocebulki. Dolna (ubiegłorocznacebulka dostarcza roślinie substancje zapasowe, górna (młodsza, tegoroczna bulwocebulka) - gromadzi substancje zapasowe na przyszły rok. Obydwie mają kulisty kształt i otoczone są błoniasta osłonką.
 
<br/>
 
<br/>
  
Linia 31: Linia 32:
  
 
W Polsce występuje na całym terytorium, ale w górach dużo częściej. Roślina dawniej pospolita, obecnie rzadka, szczególnie na niżu.
 
W Polsce występuje na całym terytorium, ale w górach dużo częściej. Roślina dawniej pospolita, obecnie rzadka, szczególnie na niżu.
 +
 +
Siedliskiem tego gatunku są wilgotne łąki, ugory, polany, zarośla, dąbrowy. Dawniej rósł również w uprawach owsa i jęczmienia jako chwast.
 
<br/>
 
<br/>
  
 
=== Wartość użytkowa ===
 
=== Wartość użytkowa ===
  
 
+
Roślina objęta w Polsce ochroną gatunkową. Coraz rzadsza w kraju. Często zbierana dla swych pięknych kwiatów. Łatwa do wyniszczenia, ponieważ podczas zbierania przeważnie wyrywa się z ziemi wraz z bulwami. Przyczyną wyraźnego zanikania tego gatunku jest również zmiana sposobu użytkowania łąk - osuszanie i zaorywanie.
 
<br/>
 
<br/>
  
Linia 41: Linia 44:
  
  
W [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]] na stanowiskach naturalnych gatunek ten występuje w [[Mazurski Park Krajobrazowy|Mazurskim Parku Krajobrazowym]] i [[Park Krajobrazowy Wzgórz Dylewskich|Parku Krajobrazowym Wzgórz Dylewskich]].
+
W [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]] na stanowiskach naturalnych gatunek ten występuje w [[Mazurski Park Krajobrazowy|Mazurskim Parku Krajobrazowym]].
 
<br/>
 
<br/>
  

Wersja z 22:22, 23 cze 2014

Mieczyk dachówkowaty

Gladiolus imbricatus
L.
Systematyka
Królestwo rośliny
Gromada rośliny naczyniowe
Klasa okrytonasienne
Rząd szparagowce
Rodzina kosaćcowate
Rodzaj mieczyk
Gatunek mieczyk dachówkowaty
Synonimy


Mieczyk dachówkowaty (Gladiolus imbricatus L.) – gatunek rośliny jednoliściennej z rodziny kosaćcowatych (Iridaceae).


Morfologia

Roślina o łodydze pojedynczej, nierozgałęziona, sztywnej, dorastającej do 1 m wysokości(wraz z kwiatostanem). Liście od 2 do 4, całobrzegie, długie i sztywne, długość 20-25 cm, szerokości ok. 2 cm. Mają mieczowaty kształt i obejmują pochwiasto dolną część łodygi. Duże kwiaty na szczycie łodygi zebrane są w jednostronne, gęste grono złożone z kilku do kilkunastu kwiatów. Kwiaty grzbieciste, lejkowate, o długości ok. 2,5 cm. Okwiat jest niezróżnicowany na kielich i koronę, składający się z 6 purpurowoczerwonych działek, które są u nasady zrośnięte w krótki kieliszek. Najwyższa działka jest nieco szersza, najniższa dłuższa od pozostałych. Trzy dolne działki o nieco podgiętych brzegach mają ciemnoczerwone smugi z białym środkiem. Nitki trzech pręcików są dwukrotnie dłuższe od zielonych pylników. Słupek ma nitkowatą szyjkę i trzema znamionami. Owocem jest trójkanciasta torebka z licznymi, oskrzydlonymi nasionami. Część podziemna ma podziemne bulwocebulki. Dolna (ubiegłoroczna) cebulka dostarcza roślinie substancje zapasowe, górna (młodsza, tegoroczna bulwocebulka) - gromadzi substancje zapasowe na przyszły rok. Obydwie mają kulisty kształt i otoczone są błoniasta osłonką.

Rozmieszczenie i ekologia

W Polsce występuje na całym terytorium, ale w górach dużo częściej. Roślina dawniej pospolita, obecnie rzadka, szczególnie na niżu.

Siedliskiem tego gatunku są wilgotne łąki, ugory, polany, zarośla, dąbrowy. Dawniej rósł również w uprawach owsa i jęczmienia jako chwast.

Wartość użytkowa

Roślina objęta w Polsce ochroną gatunkową. Coraz rzadsza w kraju. Często zbierana dla swych pięknych kwiatów. Łatwa do wyniszczenia, ponieważ podczas zbierania przeważnie wyrywa się z ziemi wraz z bulwami. Przyczyną wyraźnego zanikania tego gatunku jest również zmiana sposobu użytkowania łąk - osuszanie i zaorywanie.

Ciekawostki

W województwie warmińsko-mazurskim na stanowiskach naturalnych gatunek ten występuje w Mazurskim Parku Krajobrazowym.

Bibliografia

Zarzycki Kazimierz, Szeląg Zbigniew: Red list of the vascular plants in Poland. W: Mirek Zbigniew, Zarzycki Kazimierz, Wojewoda Władysław, Szelag Zbigniew (red.), Red lists of plants and fungi in Poland. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2006, 11-20.

Linki zewnętrzne

Kosaciec syberyjski [1] 23.06.2014

Lista gatunków roślin objętych ścisłą ochroną w Polsce[2] 23.06.2014