Rezerwat Zielony Mechacz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 62: Linia 62:
  
 
http://pl.wikipedia.org/wiki/Rezerwat_przyrody_Zielony_Mechacz
 
http://pl.wikipedia.org/wiki/Rezerwat_przyrody_Zielony_Mechacz
 +
 +
http://olsztyn.gazeta.pl/olsztyn/1,35189,12293637,Miliony_na_ratowanie_reliktu_epoki_lodowcowej.html
 
<br/>
 
<br/>
  
  
 
[[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Ochrona przyrody]] [[Kategoria: Rezerwaty przyrody]] [[Kategoria: gmina Małdyty]]
 
[[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Ochrona przyrody]] [[Kategoria: Rezerwaty przyrody]] [[Kategoria: gmina Małdyty]]

Wersja z 20:06, 16 kwi 2014

Rezerwat przyrody Zielony Mechacz

Rodzaj rezerwatu florystyczny
Państwo  Polska
Data utworzenia 1962
Powierzchnia 94,3 ha
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Rezerwat przyrody Zielony Mechacz
Rezerwat przyrody Zielony Mechacz
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Rezerwat przyrody Zielony Mechacz
Rezerwat przyrody Zielony Mechacz
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Rezerwat przyrody Mszar

O rezerwacie

Rezerwat przyrody "Zielony Mechacz" utworzono na podstawie zarządzenia nr 84 Ministerstwa Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 15 maja 1962 r. Rezerwat o powierzchni 94,3 ha położony jest w województwie warmińsko mazurskim, w gminie Małdyty. Celem jego powołania jest ochrona stanowisko bardzo rzadkiego w kraju reliktu glacjalnego - maliny moroszki.


Fizjogeografia terenu i szata roślinna

Torfowisko którego część stanowi rezerwat powstało w wyniku zlądowacenia istniejącego tu kiedyś Jeziora Czarnego, które utworzyło się po ustąpieniu z tych ziem lądolodu skandynawskiego.

Obecną roślinność rezerwatu tworzy 9 zbiorowisk roślinnych. Przeważają zbiorowiska leśne. Wśród nich dominuje sosnowy bór bagienny (Vaccinio uliginosi-Pinetum). Mniejszy udział ma brzezina bagienna (Betuletum pubescentis) i ols torfowcowy (Sphagno squarrosi-Alnetum). Pozostałe zbiorowiska to m.in.: kontynentalne torfowisko wysokie (Ledo-Sphagnetum magellanici), zespół wełnianki pochwowatej i torfowca kończystego (Eriophoro vaginati-Sphagnetum recurvi), zespół wełnianki wąskolistnej i torfowca kończystego (Eriophoro angustifolii-Sphagnetum recurvi), Caricetum limosi oraz szuwar turzycy błotnej (Caricetum acutiformis).


Rośliny

W rezerwacie stwierdzono 11 gatunków wątrobowców, 58 mchów, i 96 gatunków roślin naczyniowych. Wśród nich znajduje się kilka interesujących taksonów. Z roślin naczyniowych, oprócz Rubus chamaemorus, odnotowano: Empetrum nigrum, Scheuchzeria palustris, Carex limosa, Drosera rotundifolia, Lycopodium annotinum. Wśród mszaków na uwagę zasługują: Sphagnum fuscum, Dicranodontium denudatum, Plagiothecium latebricola.


Ciekawostki

Położone w rezerwacie stanowisko maliny moroszki zostało odkryte przez Kalmusa w 1896 r.

Rezerwat zajmuje południową część torfowiska Budwity o powierzchni 333 ha. Część torfowiska nie objęta ochroną rezerwatową jest eksploatowana na skalę przemysłową. W latach 1962-1996 Zakład Torfowy w Budwitach wydobył z tego torfowiska 1 815 500 m3 torfu.


Bibliografia

S. Dąbrowski, B. Polakowski, L. Wołos: Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego. Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999.

W. Pisarek, B. Polakowski: Szata roślinna rezerwatu Zielony Mechacz i problemy związane z jego ochroną. Acta Botanica Warmiae et Masuriae 1: 71-101, 2001.


Linki zewnętrzne

http://pl.wikipedia.org/wiki/Rezerwat_przyrody_Zielony_Mechacz

http://olsztyn.gazeta.pl/olsztyn/1,35189,12293637,Miliony_na_ratowanie_reliktu_epoki_lodowcowej.html