Tojad dzióbaty: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Rozmieszczenie i ekologia) |
(→Morfologia) |
||
| Linia 24: | Linia 24: | ||
=== Morfologia === | === Morfologia === | ||
| − | Łodyga | + | Łodyga wysokości do 1,5 m, wzniesiona, naga i zwykle rozgałęziona. Jest gruba, sztywna, naga i pusta w środku.Liście dłoniastodzielne,głęboko podzielone na kilka odcinków, 5-7 sieczne, głęboko ząbkowane. ułożone skrętolegle. Kwiaty zebrane w groniasty kwiatostan w górnej części łodygi. Grona mają fioletowo-granatową barwę (wyjątkowo zdarzają się białe kwiaty lub pstre). Kwiaty grzbieciste, o opadającym okwiecie, do 5 cm długości i do 2 cm szerokości. Posiadają wąskopłatkowe podkwiatki. Hełm kwiatów ma owłosione brzegi, jest otwarty, wydłużony i pochylony do przodu, a nad samym dzióbkiem jest silnie wklęsły. Wewnątrz znajdują się miodniki o zgrubiałej i odgiętej do tyłu ostrodze. Nitki pręcików są nagie. Roślina zakwita od czerwca do września, zapylana jest przez trzmiele. |
| − | |||
| − | |||
Owocem jest mieszek zwierający liczne drobne nasiona o gładkich ścianach oraz oskrzydlone krawędzie. Owoce dojrzewają od września Korzeń bulwiasty, o barwie czarnobrunatnej. Długie oraz silne korzenie umacniają w górach osypujące się zbocza. | Owocem jest mieszek zwierający liczne drobne nasiona o gładkich ścianach oraz oskrzydlone krawędzie. Owoce dojrzewają od września Korzeń bulwiasty, o barwie czarnobrunatnej. Długie oraz silne korzenie umacniają w górach osypujące się zbocza. | ||
<br/> | <br/> | ||
| + | |||
=== Rozmieszczenie i ekologia === | === Rozmieszczenie i ekologia === | ||
Gatunek występujący w środkowej, południowej i wschodniej Europie oraz w Turcji. W Polsce występuje głównie w Karpatach i Sudetach, poza nimi jeszcze na przedgórzu Sudetów, na Wyżynie Małopolskiej i Lubelskiej, na Pojezierzu Kaszubskim i Pobrzeżu Gdańskim. Na Warmii i Mazurach notowany w rezerwatach: [[Rezerwat Dolina rzeki Wałszy]] i [[ Rezerwat Dolina Stradanki]]. | Gatunek występujący w środkowej, południowej i wschodniej Europie oraz w Turcji. W Polsce występuje głównie w Karpatach i Sudetach, poza nimi jeszcze na przedgórzu Sudetów, na Wyżynie Małopolskiej i Lubelskiej, na Pojezierzu Kaszubskim i Pobrzeżu Gdańskim. Na Warmii i Mazurach notowany w rezerwatach: [[Rezerwat Dolina rzeki Wałszy]] i [[ Rezerwat Dolina Stradanki]]. | ||
Wersja z 21:30, 30 cze 2014
| Tojad dzióbaty | |
| | |
| Aconitum variegatum L. | |
| {{{L}}} | |
| Systematyka | |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | rośliny naczyniowe |
| Gromada | okrytonasienne |
| Klasa | dwuliścienne |
| Rząd | jaskrowce |
| Rodzina | jaskrowate |
| Rodzaj | tojad |
| Gatunek | tojad dzióbaty |
| tojad pstry | |
Tojad dzióbaty ( Aconitum variegatum L.) – gatunek rośliny należący do rodziny jaskrowatych(Ranunculaceae).
Spis treści
Morfologia
Łodyga wysokości do 1,5 m, wzniesiona, naga i zwykle rozgałęziona. Jest gruba, sztywna, naga i pusta w środku.Liście dłoniastodzielne,głęboko podzielone na kilka odcinków, 5-7 sieczne, głęboko ząbkowane. ułożone skrętolegle. Kwiaty zebrane w groniasty kwiatostan w górnej części łodygi. Grona mają fioletowo-granatową barwę (wyjątkowo zdarzają się białe kwiaty lub pstre). Kwiaty grzbieciste, o opadającym okwiecie, do 5 cm długości i do 2 cm szerokości. Posiadają wąskopłatkowe podkwiatki. Hełm kwiatów ma owłosione brzegi, jest otwarty, wydłużony i pochylony do przodu, a nad samym dzióbkiem jest silnie wklęsły. Wewnątrz znajdują się miodniki o zgrubiałej i odgiętej do tyłu ostrodze. Nitki pręcików są nagie. Roślina zakwita od czerwca do września, zapylana jest przez trzmiele.
Owocem jest mieszek zwierający liczne drobne nasiona o gładkich ścianach oraz oskrzydlone krawędzie. Owoce dojrzewają od września Korzeń bulwiasty, o barwie czarnobrunatnej. Długie oraz silne korzenie umacniają w górach osypujące się zbocza.
Rozmieszczenie i ekologia
Gatunek występujący w środkowej, południowej i wschodniej Europie oraz w Turcji. W Polsce występuje głównie w Karpatach i Sudetach, poza nimi jeszcze na przedgórzu Sudetów, na Wyżynie Małopolskiej i Lubelskiej, na Pojezierzu Kaszubskim i Pobrzeżu Gdańskim. Na Warmii i Mazurach notowany w rezerwatach: Rezerwat Dolina rzeki Wałszy i Rezerwat Dolina Stradanki.
Roślina wieloletnia. Gatunek charakterystyczny dla zespołu Arunco-Doronicetum austriaci. Występuje w zespołach ziołorośli i w lasach, szczególnie nad potokami, na obrzeżach lasów, na polanach, upłazach i ustalonych piargach.
Wartość użytkowa
W Polsce gatunek ten objęty jest prawną ochroną gatunkową. Znaczna część jego stanowisk jest chroniona w parkach narodowych i rezerwatach, zagrożone są tylko niektóre stanowiska nadrzeczna wskutek regulacji rzek i potoków, sporadycznie bywa też niszczony przez zrywanie lub przesadzanie do ogródków.
Ciekawostki
Gatunek o dużej zmienności. W Polsce występuje tylko podgatunek typowy Aconitum variegatum subsp. Variegatum.Tworzy mieszańce z tojadem mocnym, wiechowatym i wschodniokarpackim.
Tojad dzióbaty można hodować. Rośnie na żyznych i wilgotnych glebach w lekkim półcieniu. Roślina nie wymaga zabezpieczenia na zimę - w warunkach środowoweuropejskich jest w pełni mrozoodporna
Linki zewnętrzne
http://pl.wikipedia.org/wiki/Tojad_dzi%C3%B3baty
Paweł Romanowski: Tojad dzióbaty - tojad pstry
http://pl.wikipedia.org/wiki/Tojad_dzi%C3%B3baty
