Widłak jałowcowaty: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Ciekawostki) |
|||
Linia 3: | Linia 3: | ||
|Nazwa łacińska = Lycopodium annotinum L. | |Nazwa łacińska = Lycopodium annotinum L. | ||
|Pusta linia = <br/> | |Pusta linia = <br/> | ||
− | |grafika = | + | |grafika = lycann.jpg |
− | |podpis grafiki = | + | |podpis grafiki = '''Widłak jałowcowaty (''Lycopodium annotinum'')''' |
+ | Fot. http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Lycopodium_annotinum_1127100195.jpg | ||
|Systematyka = Systematyka | |Systematyka = Systematyka | ||
|Domena = eukarionty | |Domena = eukarionty |
Wersja z 23:09, 30 cze 2014
Widłak jałowcowaty | |
| |
Lycopodium annotinum L. | |
{{{L}}} | |
Widłak jałowcowaty (Lycopodium annotinum) Fot. http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Lycopodium_annotinum_1127100195.jpg | |
Systematyka | |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | rośliny naczyniowe |
Gromada | widłaki |
Klasa | widłaki jednakozarodnikowe |
Rząd | widłakowce |
Rodzina | widłakowate |
Rodzaj | widłak |
Gatunek | Widłak jałowcowaty |
Synonimy | |
widłak gajowy |
Rosiczka długolistna ( Lycopodium annotinum L. ) – gatunek rośliny należący do rodziny widłakowatych (Lycopodiaceae).
Spis treści
Morfologia
Widlak jałowcowaty wykształca długie, czołgające się pędy z prosto wzniesionymi, widlastymi gałązkami. Osiągają długość do 1m.Liście równowąskolancetowate, małe, całobrzegie, lub drobno piłkowane, bez włosków, spiczasto zakończone. Na dolnej stronie widoczny pojedynczy nerw. Ustawione skrętolegle na pędach, w górnej części pędu gęściej, niż w dolnej. Rzadko są przystające do pędu, przeważnie poziomo odstają od pędów. Liście zarodniowe, różniące się od płonnych, są żółtawe, jajowate, z błoniastymi brzegami, zaostrzone zebrane w pojedyncze kłosy. Kłosy złożone są z liści zarodniowych i wyrastają pojedynczo na szczytach pędów, siedzące, o długości 8-13 mm i średnicy 3-4 mm. Liście zarodniowe mają szerokojajowaty kształt, są. Zarodniki dojrzewają od lipca do września. Zawierają łatwopalne olejki eteryczne.
Rozmieszczenie i ekologia
Występuje na terenie całej Polski, jednak jest rośliną dość rzadką. Częściej występuje w górach i na pogórzu, niż na niżu. Gatunek rosnący na siedliskach zacienionych, w lasach na niżu i w górach. Roślina kwasolubna, unika podłoża wapiennego. Rośnie przede wszystkim na wilgotnych miejscach porośniętych mchami. Czasami tworzy całe łany na obrzeżach torfowisk, zwłaszcza w sąsiedztwie bagna zwyczajnego.Gatunek charakterystyczny dla O. Vaccinio-Piceetalia, Ass. Vaccinio-uliginosi-Betuletum pubescentis i Ass. Abietetum polonicum. Jest rośliną wskaźnikową gleb o małej ilości próchnicy.
Na Warmii i Mazurach widłak jałowcowaty notowany w rezerwatach:Rezerwat Uroczysko Kramnik oraz w Rezerwat Dolina rzeki Wałszy.
Wartość użytkowa
Ziele tego gatunku zawiera znaczne ilości trujących alkaloidów: anotynę, likopodynę, obskurynę i nikotynę
Widlak jałowcowaty jest rośliną objętą w Polsce ścisłą ochroną gatunkową. W ostatnich latach zmniejsza się liczba stanowisk, na których występuje.
Ciekawostki
Ze względu na bardzo łatwopalne zarodniki, dawniej używano ich do wywoływania efektów specjalnych w teatrach, a także do czyszczenia kominów. Zarodników widłaka używano też do produkcji zasypki dla niemowląt, zasypki na rany, otaczania pigułek z lekarstwem a także w odlewnictwie do wysypywania form odlewniczych dzwonów.
Bibliografia
Polakowski B. Rośliny chronione. Atlas. PWN Warszawa, 1995.