Głaz narzutowy "Kamień Cesarski": Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 17: | Linia 17: | ||
| sekundE= 37 | | sekundE= 37 | ||
}} | }} | ||
− | '''Kamień Cesarski''' ‒ głaz narzutowy położony w | + | '''Kamień Cesarski''' ‒ głaz narzutowy położony w [[powiat elbląski|powiecie elbląskim]], w [[Tolkmicko (gmina miejsko-wiejska)|gminie Tolkmicko]], w pobliżu wsi [[Pagórki|Pagórki]]. |
<br><br> | <br><br> | ||
== Opis głazu == | == Opis głazu == | ||
Linia 34: | Linia 34: | ||
Kozłowska Justyna, ''Opowieści o głazach narzutowych okolic Elbląga'', "Jantarowe Szlaki", nr 4, s. 38-43. | Kozłowska Justyna, ''Opowieści o głazach narzutowych okolic Elbląga'', "Jantarowe Szlaki", nr 4, s. 38-43. | ||
<br/> | <br/> | ||
− | [[Kategoria: Przyroda]][[Kategoria: Głazy]] | + | [[Kategoria: Przyroda]] |
+ | |||
+ | [[Kategoria: Głazy]] | ||
+ | [[Kategoria: Powiat elbląski]] | ||
+ | [[Kategoria: Tolkmicko (gmina miejsko-wiejska)]] |
Aktualna wersja na dzień 10:53, 22 wrz 2014
Kamień Cesarski ‒ głaz narzutowy położony w powiecie elbląskim, w gminie Tolkmicko, w pobliżu wsi Pagórki.
Opis głazu
"Kamień Cesarski" spoczywa na podmurówce z głazów narzutowych różnej wielkości. Usytuowany jest na wzniesieniu, na początku Szlaku Pięknych Widoków prowadzącego do Kadyn.
Głaz upamiętniał pierwszy wjazd cesarza Wilhelma II do jego rezydencji w majątku kadyńskim. Wyryta na nim w języku niemieckim inskrypcja głosi: "Hier betrat / Seine Majestät / unser allergebenster Herr / zum ersten Mal / Cadinen / 2.6.1899", co w tłumaczeniu na język polski oznacza: "W tym miejscu / Jego Majestat / nasz Najjaśniejszy Pan / po raz pierwszy wkroczył do Kadyn / 2.6.1899".
Kiedyś ze wzniesienia, na którym znajduje się głaz, roztaczał się widok na kadyńskie lasy. Dziś "Kamień Cesarski" zasłaniają zarośla. Jest całkowicie niewidoczny z drogi.
Zobacz też
wikipedia.org, Pagórki [20.03.2014]
Bibliografia
Kozłowska Justyna, Opowieści o głazach narzutowych okolic Elbląga, "Jantarowe Szlaki", nr 4, s. 38-43.