Szlak Kopernikowski: Frombork - Kępki

Szlak Kopernikowski cz.3
Dane szlaku
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Początek	Frombork
Koniec	Kępki
Numer	WM-2006
Kolor znakowania	czerwony
Długość	61 km
Typ	szlak pieszy

Szlak pieszy – piesza trasa wycieczkowa oznaczona specjalnymi symbolami wyznaczającymi jej przebieg i ułatwiającymi odnalezienie właściwej drogi. Szlaki lądowe wykorzystują biegnące w terenie drogi i ścieżki. W Polsce ustalone jest oznaczanie szlaku pieszego za pomocą trzech przylegających do siebie poziomych pasków, umieszczanych na drzewach, murach, skałach itp. Dwa zewnętrzne paski są barwy białej, natomiast środkowy jest wypełniony dowolną inną niż biała (np. czarną, czerwoną, niebieską, zieloną czy żółtą farbą).

Nazwa szlaku

Szlak Kopernikowski cz. 3

Trasa

Frombork - Tolkmicko - Kadyny - Elbląg - Kępki

Opis

Tablica informacyjna ze szlakiem napoleońskim, Barkweda

Kapliczka w Gutkowie

Drewniana chałupa w Jonkowie

Jest to trzecia ostatnia część szlaku Kopernikowskiego, biegnącego głównie przez miejsca związane z pobytem i pracą Mikołaja Kopernika. Rozpoczyna się on we Fromborkuzwanym Klejnotem Warmii, miejscu wieloletniego pobytu, śmierci i pochówku Kopernika, w którym ten wielki polski uczony spędził 33 lata swojego życia. To tutaj napisał swoje dzieło „O obrotach ciał niebieskich". Od XIV w. Frombork był jednym z ważniejszych miast Warmii, siedzibą Kapituły Warmińskiej. Z całą pewnością wart zobaczenia jest m. in. zaliczany do najwyższej, zerowej klasy światowych dóbr architektonicznych kompleks zabudowy Wzgórza Katedralnego, w którego skład wchodzi m. in.: średniowieczna, gotycka katedra - Bazylika Archikatedralna pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny i św. Andrzeja Apostoła zbudowana w latach 1329-1388, dawny pałac biskupi obecnie Muzeum Mikołaja Kopernika, dzwonnica zwana Wieżą Radziejowskiego - najwyższa budowla Wzgórza Katedralnego, gotycko - barokowa (XVI - XVII w.), Wieża Kopernika, najstarszy element fortyfikacji Wzgórza Katedralnego - budowana przed 1400 r.Poza Wzgórzem Katedralnym warte zobaczenia są:były szpital św. Ducha - zespół poszpitalny z kaplicą św. Anny, istnieje od końca XV w.

Kolejny punkt szlaku to wieś Mątki została założona przez Kapitułę Warmińską w 1348 r. Tutaj 1 lutego 1887 roku urodził się ks. Jan Hanowski, kanonik honorowy Kapituły Warmińskiej. Dalej szlak biegnie do Jonkowa. Znajduje się tu kościół p.w. św. Jana Chrzciciela, cmentarz z zabytkowymi nagrobkami, kilka kapliczek. Kolejny punkt to malowniczo położona nad Jez. Łomy wieś Łomy z zachowaną, typową zabudową warmińską. Znajduje się tu wiele ciekawych obiektów architektury z końca XIX i poczatków XX w., zbudowanych najczęściej z czerwonej cegły. Należą do nich: budynek dawnej szkoły, świetlicy, zabytkowa remiza strażacka oraz elementy sakralne, kapliczki przydrożne (cztery) pochodzące z XVIII, XIX, XX w.), niektóre budynki mieszkalne.
Rezerwat przyrody Kamienna Góra − utworzony został w 1995 roku Kudypy dla zachowania drzewostanu bukowego ze stanowiskami licznych gatunków rzadkich i chronionych. Najwyższe wzniesienie na terenie rezerwatu to Kamienna Góra 179 m n.p.m. Dalej sokolity z zabytkowym kościołem pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny. Jest to długa budowla jednonawowa z pseudogotyckim chórem i [transept|transeptem (1907). Szlak kończy się w Konradowie, gdzie znajduje się kapliczka z dzwonkiem.

Bibliografia

1. Darmochwał T., Rumiński M. J., 1996. Warmia Mazury, przewodnik. Agencja TD, Białystok 2. Lewicka D., Ryszard Tomkiewicz, 1994. „Gmina Dywity. Teraźniejszość i przeszłość”, Wyd. OBN w Olsztynie, Olsztyn 3. Słownik Języka Polskiego (1995): Wyd. Nauk. PWN. Warszawa. 4. Styperek, J., www.studiaperiegetica.pl/pub/1_2_2008.pdf 5. Syrwid R., Kościoły parafialne gminy Jonkowo. Wyd. Littera, Olsztyn 2005 6. www.szlaki.mazury.pl