Paul Mollenhauer: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 21: | Linia 21: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | '''Mollenhauer | + | '''Paul Mollenhauer''' – Niemiec, pochodził z [[Prusy Wschodnie|Prus Wschodnich]]. W chwili wyjazdu z [[Olsztyn|Olsztyna]] miał 62 lata. |
<br/> <br/> | <br/> <br/> | ||
==Życiorys== | ==Życiorys== | ||
=== Wykształcenie, praca i życie === | === Wykształcenie, praca i życie === | ||
Był specjalistą ortopedii. Studia medyczne ukończył w Berlinie. Szpital w Olsztynie objął w 1920r. Dzięki jego staraniom szpital który liczył przed 1920r. 25 łóżek został powiększony do 80 i otrzymał nowoczesną aparaturę i sprzęt. Specjalizował się w leczeniu chorych na gruźlicę kostno-stawową. Żona była Żydówką. Ponieważ był jedynym specjalistą ortopedą na południu Prus Wschodnich, którego nie udało się zastąpić, jego żonie pozwolono żyć. Był wraz z żoną i synami szykanowany. W chwili wkroczenia Armii Czerwonej do Olsztyna 22 stycznia 1945r. ratował rannych i chorych, w tym również Polaków. Wraz z rodziną cierpiał biedę. Był aresztowany. W połowie lipca 1946r. sąd uwolnił go od zarzutów (m.in. przynależności do siatki szpiegowskiej) i 3 sierpnia 1946r. opuścił areszt. 10 sierpnia został wezwany do UB, gdzie proponowano mu pozostanie w Olsztynie, gdyż uważano, że jako lekarz będzie tu potrzebny. Zapewniano również, że synowie, którzy przebywali w Niemczech będą mogli wrócić do Olsztyna. Z propozycji tych nie skorzystał i jako Niemiec został wysiedlony. Przed wyjazdem aby zdobyć pieniądze, sprzedawał sprzęt lekarski stanowiący jego własność ( negatoskop kupił [[Wojewódzki Szpital Specjalistyczny w Olsztynie|Szpital Wojewódzki w Olsztynie]]). Odjechał wraz z żoną pociągiem z Olsztyna 14 sierpnia (pierwszym transportem Niemców) przez Szczecin do Lubeki, skąd odebrał go starszy syn Walter zamieszkały w Minden. | Był specjalistą ortopedii. Studia medyczne ukończył w Berlinie. Szpital w Olsztynie objął w 1920r. Dzięki jego staraniom szpital który liczył przed 1920r. 25 łóżek został powiększony do 80 i otrzymał nowoczesną aparaturę i sprzęt. Specjalizował się w leczeniu chorych na gruźlicę kostno-stawową. Żona była Żydówką. Ponieważ był jedynym specjalistą ortopedą na południu Prus Wschodnich, którego nie udało się zastąpić, jego żonie pozwolono żyć. Był wraz z żoną i synami szykanowany. W chwili wkroczenia Armii Czerwonej do Olsztyna 22 stycznia 1945r. ratował rannych i chorych, w tym również Polaków. Wraz z rodziną cierpiał biedę. Był aresztowany. W połowie lipca 1946r. sąd uwolnił go od zarzutów (m.in. przynależności do siatki szpiegowskiej) i 3 sierpnia 1946r. opuścił areszt. 10 sierpnia został wezwany do UB, gdzie proponowano mu pozostanie w Olsztynie, gdyż uważano, że jako lekarz będzie tu potrzebny. Zapewniano również, że synowie, którzy przebywali w Niemczech będą mogli wrócić do Olsztyna. Z propozycji tych nie skorzystał i jako Niemiec został wysiedlony. Przed wyjazdem aby zdobyć pieniądze, sprzedawał sprzęt lekarski stanowiący jego własność ( negatoskop kupił [[Wojewódzki Szpital Specjalistyczny w Olsztynie|Szpital Wojewódzki w Olsztynie]]). Odjechał wraz z żoną pociągiem z Olsztyna 14 sierpnia (pierwszym transportem Niemców) przez Szczecin do Lubeki, skąd odebrał go starszy syn Walter zamieszkały w Minden. | ||
| − | |||
== Bibliografia biograficzna == | == Bibliografia biograficzna == | ||
Bednarski Z. Rocznik Medyczny Tom V Volumen I s. 111, Olsztyn 1997. | Bednarski Z. Rocznik Medyczny Tom V Volumen I s. 111, Olsztyn 1997. | ||
| − | [[Kategoria: Zdrowie]] | + | [[Kategoria: Zdrowie|Mollenhauer Paul]] |
Wersja z 01:22, 18 lis 2014
| Paul Mollenhauer | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 1884r. Prusy Wschodnie |
| Data śmierci | nieznana |
| Zawód | lekarz |
Paul Mollenhauer – Niemiec, pochodził z Prus Wschodnich. W chwili wyjazdu z Olsztyna miał 62 lata.
Życiorys
Wykształcenie, praca i życie
Był specjalistą ortopedii. Studia medyczne ukończył w Berlinie. Szpital w Olsztynie objął w 1920r. Dzięki jego staraniom szpital który liczył przed 1920r. 25 łóżek został powiększony do 80 i otrzymał nowoczesną aparaturę i sprzęt. Specjalizował się w leczeniu chorych na gruźlicę kostno-stawową. Żona była Żydówką. Ponieważ był jedynym specjalistą ortopedą na południu Prus Wschodnich, którego nie udało się zastąpić, jego żonie pozwolono żyć. Był wraz z żoną i synami szykanowany. W chwili wkroczenia Armii Czerwonej do Olsztyna 22 stycznia 1945r. ratował rannych i chorych, w tym również Polaków. Wraz z rodziną cierpiał biedę. Był aresztowany. W połowie lipca 1946r. sąd uwolnił go od zarzutów (m.in. przynależności do siatki szpiegowskiej) i 3 sierpnia 1946r. opuścił areszt. 10 sierpnia został wezwany do UB, gdzie proponowano mu pozostanie w Olsztynie, gdyż uważano, że jako lekarz będzie tu potrzebny. Zapewniano również, że synowie, którzy przebywali w Niemczech będą mogli wrócić do Olsztyna. Z propozycji tych nie skorzystał i jako Niemiec został wysiedlony. Przed wyjazdem aby zdobyć pieniądze, sprzedawał sprzęt lekarski stanowiący jego własność ( negatoskop kupił Szpital Wojewódzki w Olsztynie). Odjechał wraz z żoną pociągiem z Olsztyna 14 sierpnia (pierwszym transportem Niemców) przez Szczecin do Lubeki, skąd odebrał go starszy syn Walter zamieszkały w Minden.
Bibliografia biograficzna
Bednarski Z. Rocznik Medyczny Tom V Volumen I s. 111, Olsztyn 1997.
