Grzebiuszka ziemna: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
 
(Nie pokazano 15 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
'' Pelobates fuscus, Grzebiuszka ziemna'' - (Laurenti, 1768)
+
{{Zwierzę infobox
 +
|nazwa zwyczajowa      = Grzebiuszka ziemna
 +
|nazwa łacińska        = ''Pelobates fuscus''
 +
|TSN                    =
 +
|zoolog                = Laurenti, 1768
 +
|okres istnienia        =
 +
|grafika                = Grzebiuszka ziemna.jpg|300px||thumb|left|Grzebiuszka ziemna (zdj. A.Roux)
 +
|opis grafiki          = Grzebiuszka ziemna.<br>Fot. Alexandre Roux. Źródło: [http://fieldherping.eu/Forum/viewtopic.php?f=13&t=1539 fieldherping.eu]
 +
|typ                    = strunowce
 +
|podtyp                = kręgowce
 +
|gromada                = płazy
 +
|rząd                  = płazy bezogonowe
 +
|rodzina                = grzebiuszkowate
 +
|rodzaj                = Pelobates
 +
|gatunek                =
 +
|synonimy              =
 +
|wikispecies            =
 +
|commons                =
 +
}}
 +
'''Grzebiuszka ziemna''' (huczka) – gatunek płaza bezogoniastego.
 +
<br/><br/>
 +
==Charakterystyka==
 +
Wielkość ok. 5–8 cm. Ciało krępe, wyglądem nieco przypomina ropuchę. Ma gładką skórę z równomiernie rozmieszczonymi gruczołami, które po potarciu wydzielają substancję o zapachu czosnku. Zapada w sen zimowy.
 +
 +
Ubarwienie ciała dość zróżnicowane, w zależności od osobnika: od jasnopopielatego, żółtawopopielatego do oliwkowego, pokryte jest charakterystycznymi jaskrawymi plamkami. Powierzchnia brzuszna jasnokremowa i prawie bezplamista.
  
Wielkość ok. 5–8 cm. Ciało ma krępe, wyglądem nieco przypomina ropuchę. Ma gładką skórę z równomiernie rozmieszczonymi gruczołami, które po potarciu wydzielają substancję o zapachu czosnku.
 
Ubarwienie ciała dość zróżnicowane, w zależności od osobnika: od jasnopopielatego, żółtawopopielatego do oliwkowego, pokryte jest charakterystycznymi jaskrawymi plamkami. Powierzchnia brzuszna jasnokremowa i prawie bezplamista.
 
Charakterystyczne są kijanki (formy młodociane) grzebiuszki – ich długość dochodzi nawet do 17 cm. Są bardzo drapieżne: polują na larwy owadów, skorupiaki, a nawet kijanki innych żab.
 
 
U nasady pierwszego palca tylnych nóg występuje bardzo duża, sierpowata, rogowa narośl służąca do zagrzebywania się w ziemi.
 
U nasady pierwszego palca tylnych nóg występuje bardzo duża, sierpowata, rogowa narośl służąca do zagrzebywania się w ziemi.
Dorosłe, poza okresem godowym żyją wyłącznie na lądzie; aktywne głównie w nocy. Zaskoczona nie ucieka, ale zagrzebuje się w ziemi. Zapada w sen zimowy.
 
  
[[Grafika:Grzebiuszka ziemna.jpg|500px|]]
+
Dorosłe, poza okresem godowym żyją wyłącznie na lądzie; aktywne są głównie w nocy. Zaskoczona grzebiuszka nie ucieka, ale zagrzebuje się w ziemi.  
  
Grzebiuszka ziemna (zdj. A.Roux)
+
Widywane są głównie w okolicach niewielkich jezior, stawów oraz rowów melioracyjnych. W czasie pory godowej na ich grzbiecie wyrastają charakterystyczne chrostki, które łatwo wyczuć palcami.
 +
Co ciekawe, mają pionową źrenice. Ciekawostką jest również ich zachowanie po złączeniu się w parę: nie pływają jak większość płazów na powierzchni wody, ale pełzają po dnie, wynurzając się tylko co jakiś czas, by zaczerpnąć powietrza.  
  
{{Zwierzę infobox
+
Samice składają skrzek w formie osobliwych metrowych rulonów. Ich kijanki są najdłuższymi osobnikami młodocianymi wśród płazów Europy. Ich długość dochodzi nawet do 17 cm. Są bardzo drapieżne: polują na larwy owadów, skorupiaki, a nawet kijanki innych żab.
|nazwa polska      = ‘’Grzebiuszka ziemna’’
+
 
|nazwa łacińska        = ‘’Pelobates fuscus’’
+
Na terenie [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazur]] występuje tylko jeden gatunek grzebiuszki - grzebiuszka ziemna.
|zoolog                = Laurenti, 1768
+
==Bibliografia==  
|typ                    = [[strunowce]]
+
Krzysztof Główczyński, Krzysztof Wittbrodt, ''Płazy i gady Welskiego Parku Krajobrazowego'', Wydawnictwo VEGA, Kwidzyn 2011, s. 17.<br/>
|podtyp                = [[kręgowce]]
 
|gromada                = [[płazy]]
 
|rząd                  = [[płazy bezogonowe]]
 
|rodzina                = [[grzebiuszkowate]]
 
|rodzaj                = ''[[Pelobates]]''
 
}}
 
  
=='''Źródło:'''==
 
*[[Główczyński Krzysztof|Główczyński K.]]/ [[Wittbrodt Krzysztof|Wittbrodt K.]] 2011, Płazy i gady Welskiego Parku Krajobrazowego, Wydawnictwo VEGA, Kwidzyn 2011, 17 str.
 
*WikiMedia
 
  
JustJask
+
[[Kategoria:Przyroda]]
 +
[[Kategoria:Zwierzęta Warmii i Mazur]]

Aktualna wersja na dzień 15:27, 11 lut 2015

Grzebiuszka ziemna

Pelobates fuscus`
Laurenti, 1768
Pelobates fuscus Laurenti, 1768
Grzebiuszka ziemna.Fot. Alexandre Roux. Źródło: fieldherping.eu
Grzebiuszka ziemna.
Fot. Alexandre Roux. Źródło: fieldherping.eu
Systematyka
Domena eukarionty
Królestwo zwierzęta
Typ strunowce
Podtyp kręgowce
Gromada płazy
Rząd płazy bezogonowe
Rodzina grzebiuszkowate
Rodzaj Pelobates

Grzebiuszka ziemna (huczka) – gatunek płaza bezogoniastego.

Charakterystyka

Wielkość ok. 5–8 cm. Ciało krępe, wyglądem nieco przypomina ropuchę. Ma gładką skórę z równomiernie rozmieszczonymi gruczołami, które po potarciu wydzielają substancję o zapachu czosnku. Zapada w sen zimowy.

Ubarwienie ciała dość zróżnicowane, w zależności od osobnika: od jasnopopielatego, żółtawopopielatego do oliwkowego, pokryte jest charakterystycznymi jaskrawymi plamkami. Powierzchnia brzuszna jasnokremowa i prawie bezplamista.

U nasady pierwszego palca tylnych nóg występuje bardzo duża, sierpowata, rogowa narośl służąca do zagrzebywania się w ziemi.

Dorosłe, poza okresem godowym żyją wyłącznie na lądzie; aktywne są głównie w nocy. Zaskoczona grzebiuszka nie ucieka, ale zagrzebuje się w ziemi.

Widywane są głównie w okolicach niewielkich jezior, stawów oraz rowów melioracyjnych. W czasie pory godowej na ich grzbiecie wyrastają charakterystyczne chrostki, które łatwo wyczuć palcami. Co ciekawe, mają pionową źrenice. Ciekawostką jest również ich zachowanie po złączeniu się w parę: nie pływają jak większość płazów na powierzchni wody, ale pełzają po dnie, wynurzając się tylko co jakiś czas, by zaczerpnąć powietrza.

Samice składają skrzek w formie osobliwych metrowych rulonów. Ich kijanki są najdłuższymi osobnikami młodocianymi wśród płazów Europy. Ich długość dochodzi nawet do 17 cm. Są bardzo drapieżne: polują na larwy owadów, skorupiaki, a nawet kijanki innych żab.

Na terenie Warmii i Mazur występuje tylko jeden gatunek grzebiuszki - grzebiuszka ziemna.

Bibliografia

Krzysztof Główczyński, Krzysztof Wittbrodt, Płazy i gady Welskiego Parku Krajobrazowego, Wydawnictwo VEGA, Kwidzyn 2011, s. 17.