Padalec zwyczajny: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(UWAGA! Usunięcie treści (strona pozostała pusta)!) |
|||
(Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 5 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
+ | {{Zwierzę infobox | ||
+ | |nazwa zwyczajowa = Padalec zwyczajny | ||
+ | |nazwa łacińska = ''Lacerta agilis'' | ||
+ | |TSN = | ||
+ | |zoolog = Linnaeus, 1758 | ||
+ | |okres istnienia = | ||
+ | |grafika = Padalec zwyczajny L.Lebois.jpg | ||
+ | |opis grafiki = Głowa padalca. Fot. L. Lebois. Źródło: [http://flickrhivemind.net/Tags/laurent,lizard/Interesting www.flickrhivemind.net] | ||
+ | |typ = strunowce | ||
+ | |podtyp = kręgowce | ||
+ | |gromada = [zauropsydy | ||
+ | |rząd = łuskonośne | ||
+ | |rodzina = padalcowate | ||
+ | |rodzaj = Angius | ||
+ | |gatunek = | ||
+ | |synonimy = | ||
+ | |wikispecies = | ||
+ | |commons = | ||
+ | }} | ||
+ | '''Padalec zwyczajny''' – jedyna polska jaszczurka beznoga. Kształtem przypomina węża. Może mieć długość do 50 cm. Ma brunatno-brązowe zabarwienie, pokryte łuskami, które dają szklisty połysk. Dwie trzecie długości ciała stanowi ogon, który odpada, gdy tylko zostanie zaatakowana przez drapieżnika, ale po czasie się regeneruje. | ||
+ | <br/><br/> | ||
+ | [[Grafika:Padalec zwyczajny_3.jpg|290px|thumb|right|Padalec zwyczajny. Fot. T. Brown. Źródło: [http://flickrhivemind.net/Tags/laurent,lizard/Interesting www.flickrhivemind.net] ]] | ||
+ | ==Charakterystyka i występowanie== | ||
+ | Jaszczurka jest aktywna o zmierzchu i w nocy. Jej pokarm stanowią głównie dżdżownice i nagie ślimaki. | ||
+ | Nie kąsa ludzi. Jest nieszkodliwa, ale bardzo często zabijana przez człowieka. Jak wszystkie polskie jaszczurki jest pod ścisłą ochroną. | ||
+ | Padalca można spotkać w terenach obfitujących w naturalne zakamarki stanowiące kryjówkę dla jaszczurki. Poza kryjówkami równie ważna jest ekspozycja na promienie słoneczne, w których ten gad się wygrzewa. | ||
+ | Najłatwiej spotkać ją w maju, gdy rozpoczyna gody. Jej zimowy sen trwa od października do lutego/marca. Zdarza się, że wpada w letarg z innymi jaszczurkami, wężami lub żmijami, a nawet płazami. | ||
+ | |||
+ | Na [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazurach]] występuje powszechnie, m.in. w [[Welski Park Krajobrazowy|Welskim Parku Krajobrazowym]]. | ||
+ | ==Bibliografia== | ||
+ | Krzysztof Główczyński, Krzysztof Wittbrodt, ''Płazy i gady Welskiego Parku Krajobrazowego'', Kwidzyn 2011, s. 34. | ||
+ | <br/> | ||
+ | [https://przygodyprzyrody.pl/padalec-zwyczajny/ przygodyprzyrody.pl/padalec-zwyczajny] [24.11.2020] | ||
+ | |||
+ | [[Kategoria:Przyroda]] | ||
+ | [[Kategoria:Zwierzęta Warmii i Mazur]] |
Aktualna wersja na dzień 12:59, 24 lis 2020
Padalec zwyczajny | |
| |
Lacerta agilis` | |
Linnaeus, 1758 | |
Lacerta agilis Linnaeus, 1758 | |
Głowa padalca. Fot. L. Lebois. Źródło: www.flickrhivemind.net | |
Systematyka | |
Domena | eukarionty |
Królestwo | zwierzęta |
Typ | strunowce |
Podtyp | kręgowce |
Gromada | [zauropsydy |
Rząd | łuskonośne |
Rodzina | padalcowate |
Rodzaj | Angius |
Padalec zwyczajny – jedyna polska jaszczurka beznoga. Kształtem przypomina węża. Może mieć długość do 50 cm. Ma brunatno-brązowe zabarwienie, pokryte łuskami, które dają szklisty połysk. Dwie trzecie długości ciała stanowi ogon, który odpada, gdy tylko zostanie zaatakowana przez drapieżnika, ale po czasie się regeneruje.
Charakterystyka i występowanie
Jaszczurka jest aktywna o zmierzchu i w nocy. Jej pokarm stanowią głównie dżdżownice i nagie ślimaki. Nie kąsa ludzi. Jest nieszkodliwa, ale bardzo często zabijana przez człowieka. Jak wszystkie polskie jaszczurki jest pod ścisłą ochroną.
Padalca można spotkać w terenach obfitujących w naturalne zakamarki stanowiące kryjówkę dla jaszczurki. Poza kryjówkami równie ważna jest ekspozycja na promienie słoneczne, w których ten gad się wygrzewa. Najłatwiej spotkać ją w maju, gdy rozpoczyna gody. Jej zimowy sen trwa od października do lutego/marca. Zdarza się, że wpada w letarg z innymi jaszczurkami, wężami lub żmijami, a nawet płazami.
Na Warmii i Mazurach występuje powszechnie, m.in. w Welskim Parku Krajobrazowym.
Bibliografia
Krzysztof Główczyński, Krzysztof Wittbrodt, Płazy i gady Welskiego Parku Krajobrazowego, Kwidzyn 2011, s. 34.
przygodyprzyrody.pl/padalec-zwyczajny [24.11.2020]