Ireneusz Kluczek: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
 
(Nie pokazano 62 wersji utworzonych przez 7 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[Kategoria: Sport]]
 
[[Katalog: Sportowcy]]
 
 
{{Ludzie sportu infobox
 
{{Ludzie sportu infobox
 
|nazwa = Ireneusz Kluczek
 
|nazwa = Ireneusz Kluczek
|grafika =   
+
|grafika =  Kluczek_Ireneusz.jpeg
|podpis grafiki = [[Plik:kluczek_50.jpg]]  
+
|podpis grafiki =  z archiwum Janusza Poryckiego
 
|Imię i Nazwisko = Ireneusz Kluczek
 
|Imię i Nazwisko = Ireneusz Kluczek
|Data i miejsce urodzenia =
+
|Data i miejsce urodzenia = 5 maja 1940 r., Krasnosielsk (Białoruś)
|Dyscyplina =  
+
|Data śmierci =
|Największy sukces =  
+
|Dyscyplina = lekkoatletyka
 +
|Największy sukces = udział w Igrzyskach Olimpijskich w Tokio w 1964 r.
 
}}
 
}}
==Olimpijczycy==
+
'''Ireneusz Kluczek''' (ur. 5 maja 1940 r. w Krasnosielsku na Białorusi - zm. 29 czerwca 2019 r.) – lekkoatleta, pierwszy w historii olimpijczyk z [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazur]], propagator idei odbudowy [[Stadion Leśny|Stadionu Leśnego]] w [[Olsztyn|Olsztynie]]. Trzykrotny medalista mistrzostw Polski w biegu indywidualnym na 400 m, dwukrotny rekordzista Polski w sztafecie 4x400 m.
Ireneusz Kluczek
+
<br/><br/>
=Osiągnięcia sportowe=
+
==Przebieg kariery sportowej==
Pierwszy olsztyński olimpijczyk. Wystąpił w Igrzyskach Olimpijskich w Tokio w 1964 roku. W biegu indywidualnym awansował do ćwierćfinału, w którym jednak nie uczestniczył, skupiając wszystkie siły na sztafetę 4 razy 400 metrów, gdzie zespół miał większe szanse. Awansował z partnerami do finału tej konkurencji, zajmując 6 miejsce. Już wcześniej w 1960 roku był w ścisłej czołówce polskich 400-metrowców, ale na Igrzyska do Rzymu (1960 rok) nie pojechał, uzyskał status zawodnika rezerwowego. Był 11-krotnym reprezentantem Polski w prestiżowych meczach międzypaństwowych. Startował także w Mistrzostwach Europy w Belgradzie (1960 rok). Sztafeta 4 razy 400 metrów z jego udziałem odpadła w eliminacjach. W kraju był trzykrotnym medalista Mistrzostw Polski w biegu indywidualnym na 400 metrów. Srebro zdobył w 1961 i 1962 roku, brąz w 1960 roku. Był dwukrotnym rekordzistą Polski w sztafecie 4 razy 400 metrów. Dzięki sukcesom krajowym i międzynarodowym został zwycięzcą plebiscytu na Najpopularniejszego Sportowca Warmii i Mazur.
+
Karierę rozpoczął w 1957 r. w sekcji MKS Olsztyn. Od 1959 r. był zawodnikiem olsztyńskiej [[TS Gwardia Olsztyn|Gwardii Olsztyn]]. Już w 1960 r. należał do ścisłej czołówki polskich lekkoatletów specjalizujących się w biegu na 400 m, lecz na igrzyska olimpijskie w Rzymie nie pojechał. Uzyskał status zawodnika rezerwowego. Wystartował natomiast w Mistrzostwach Europy w Belgradzie w 1960 r. Sztafeta 4x400 m z jego udziałem odpadła w eliminacjach.  
=Przebieg kariery sportowej=
+
 
Karierę rozpoczął w 1957 w sekcji MKS Olsztyn, od roku 1959 był zawodnikiem olsztyńskiej Gwardii. Po zakończeniu kariery sportowej
+
W 1964 r. wystąpił na XVIII Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Tokio. W biegu indywidualnym awansował do ćwierćfinału, w którym ostatecznie nie uczestniczył, skupiając wszystkie siły na sztafecie 4x400 m, w której to drużyna pokładała nadzieje na sukces. Zawodnicy awansowali do finału tej konkurencji, zajmując 6. miejsce.
studiował na AWF w Poznaniu, gdzie w 1974 roku otrzymał tytuł mgr wf (specjalność sport). Mieszka w Warszawie, ale stale odwiedza Olsztyn, uczestnicząc w wielu spotkaniach popularyzujących lekkoatletykę w stolicy Warmii i Mazur. Jest gorącym propagatorem idei odbudowy Stadionu Leśnego.
+
 
=Przypisy/bibliografia=
+
Był trzykrotnym medalistą mistrzostw Polski w biegu indywidualnym na 400 m (srebro w 1961 i 1962, brąz w 1960 r.), dwukrotnym rekordzistą Polski w sztafecie 4x400 m, a także jedenastokrotnym reprezentantem Polski w prestiżowych meczach międzypaństwowych. Dzięki sukcesom krajowym i zagranicznym został trzykrotnym zwycięzcą [[Plebiscyt Gazety Olsztyńskiej|Plebiscytu na Najpopularniejszego Sportowca Warmii i Mazur]] (1960, 1961, 1964).  
Bogdan Tuszyński Polscy olimpijczycy XX wieku. T. 1: A-M. Wrocław: Wydawnictwo Europa, 2004, s. 360-361.  
+
 
Bogdan Tuszyński , Henryk Kurzyński: Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2006. Warszawa: Fundacja Dobrej Książki, 2007, s. 441.
+
Po zakończeniu kariery sportowej podjął studia na Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu, które ukończył w 1974 r. Mieszkał w Warszawie, ale stale odwiedzał Olsztyn, uczestnicząc w spotkaniach popularyzujących lekkoatletykę.
 +
 
 +
Zmarł 29 czerwca 2019 r.<ref>http://gazetaolsztynska.pl/593450,Nie-zyje-Ireneusz-Kluczek-pierwszy-olimpijczyk-z-Warmii-i-Mazur.html</ref>
 +
 
 +
==Osiągnięcia sportowe==
 +
* trzykrotny medalista mistrzostw Polski w biegu indywidualnym na 400 m
 +
* dwukrotny rekordzista Polski w sztafecie 4x400 m
 +
* uczestnik Mistrzostw Europy w Belgradzie (1960)
 +
* uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Tokio (1964)
 +
==Bibliografia==
 +
Tuszyński Bogdan, ''Polscy olimpijczycy XX wieku'', T. 1 (A-M), Wrocław 2004, s. 360–361.<br/>
 +
Kurzyński Henryk, Tuszyński Bogdan, ''Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2006'', Warszawa 2007, s. 441.<br/>
 +
 
 +
==Przypisy==
 +
<references/>
 +
 
 +
[[Kategoria:Sport|Kluczek, Ireneusz]] [[Kategoria: Zawodnicy|Kluczek, Ireneusz]][[Kategoria: Mistrzowie sportu|Kluczek, Ireneusz]] [[Kategoria: Olimpijczycy|Kluczek, Ireneusz]][[Kategoria: Olsztyn|Kluczek, Ireneusz]] [[Kategoria:1945-1989|Kluczek, Ireneusz]]

Aktualna wersja na dzień 07:04, 8 lip 2019

Ireneusz Kluczek

z archiwum Janusza Poryckiego
z archiwum Janusza Poryckiego
Imię i nazwisko Ireneusz Kluczek
Data i miejsce urodzenia 5 maja 1940 r., Krasnosielsk (Białoruś)
Dyscyplina lekkoatletyka
Największy sukces udział w Igrzyskach Olimpijskich w Tokio w 1964 r.

Ireneusz Kluczek (ur. 5 maja 1940 r. w Krasnosielsku na Białorusi - zm. 29 czerwca 2019 r.) – lekkoatleta, pierwszy w historii olimpijczyk z Warmii i Mazur, propagator idei odbudowy Stadionu Leśnego w Olsztynie. Trzykrotny medalista mistrzostw Polski w biegu indywidualnym na 400 m, dwukrotny rekordzista Polski w sztafecie 4x400 m.

Przebieg kariery sportowej

Karierę rozpoczął w 1957 r. w sekcji MKS Olsztyn. Od 1959 r. był zawodnikiem olsztyńskiej Gwardii Olsztyn. Już w 1960 r. należał do ścisłej czołówki polskich lekkoatletów specjalizujących się w biegu na 400 m, lecz na igrzyska olimpijskie w Rzymie nie pojechał. Uzyskał status zawodnika rezerwowego. Wystartował natomiast w Mistrzostwach Europy w Belgradzie w 1960 r. Sztafeta 4x400 m z jego udziałem odpadła w eliminacjach.

W 1964 r. wystąpił na XVIII Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Tokio. W biegu indywidualnym awansował do ćwierćfinału, w którym ostatecznie nie uczestniczył, skupiając wszystkie siły na sztafecie 4x400 m, w której to drużyna pokładała nadzieje na sukces. Zawodnicy awansowali do finału tej konkurencji, zajmując 6. miejsce.

Był trzykrotnym medalistą mistrzostw Polski w biegu indywidualnym na 400 m (srebro w 1961 i 1962, brąz w 1960 r.), dwukrotnym rekordzistą Polski w sztafecie 4x400 m, a także jedenastokrotnym reprezentantem Polski w prestiżowych meczach międzypaństwowych. Dzięki sukcesom krajowym i zagranicznym został trzykrotnym zwycięzcą Plebiscytu na Najpopularniejszego Sportowca Warmii i Mazur (1960, 1961, 1964).

Po zakończeniu kariery sportowej podjął studia na Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu, które ukończył w 1974 r. Mieszkał w Warszawie, ale stale odwiedzał Olsztyn, uczestnicząc w spotkaniach popularyzujących lekkoatletykę.

Zmarł 29 czerwca 2019 r.[1]

Osiągnięcia sportowe

  • trzykrotny medalista mistrzostw Polski w biegu indywidualnym na 400 m
  • dwukrotny rekordzista Polski w sztafecie 4x400 m
  • uczestnik Mistrzostw Europy w Belgradzie (1960)
  • uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Tokio (1964)

Bibliografia

Tuszyński Bogdan, Polscy olimpijczycy XX wieku, T. 1 (A-M), Wrocław 2004, s. 360–361.
Kurzyński Henryk, Tuszyński Bogdan, Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2006, Warszawa 2007, s. 441.

Przypisy