Władysław Leonhard: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Utworzono nową stronę "{{Ludzie sportu infobox |nazwa = Władysław Leonhard |grafika = Władysław Leonhard.jpg |podpis grafiki = |Imię i Nazw...")
 
 
(Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 2: Linia 2:
 
  |nazwa                  = Władysław Leonhard
 
  |nazwa                  = Władysław Leonhard
 
  |grafika                = Władysław Leonhard.jpg
 
  |grafika                = Władysław Leonhard.jpg
−
  |podpis grafiki          =  
+
  |podpis grafiki          = Fot. z archiwum Janusza Poryckiego.
 
  |Imię i Nazwisko        = Władysław Leonhard
 
  |Imię i Nazwisko        = Władysław Leonhard
−
  |Data i miejsce urodzenia =  11 listopada 1923 roku we Lwowie
+
  |Data i miejsce urodzenia =  11 listopada 1923 r. we Lwowie
−
|Data śmierci = 25 grudnia 1979 roku w Mikołajkach
+
|Data śmierci = 25 grudnia 1979 r. w Mikołajkach
−
  |Dyscyplina              = Działacz sportowy
+
  |Dyscyplina              = działacz sportowy
−
  |Największy sukces        = Twórca potęgi Stomilu
+
  |Największy sukces        = twórca potęgi Stomilu
 
}}
 
}}
−
'''Władysław Leonhard''' (ur. 11 listopada 1923 roku we Lwowie, zm. 25 grudnia 1979 roku w Mikołajkach) – Pierwszy dyrektor Olsztyńskich Zakładów Opon Samochodowych, twórca potęgi Stomilu Olsztyn
+
[[image:acleonhard.jpg|thumb|right|290px|Rzeźba ku pamięci Władysława Leonharda.<br>Źródło: Archiwum [[lkwim:Andrzej Cieślak|Andrzeja Cieślaka]]]]
−
=Działacz sportowy=
+
'''Władysław Leonhard''' (ur. 11 listopada 1923 r. we Lwowie, zm. 25 grudnia 1979 r. w [[Mikołajki|Mikołajkach]]) – pierwszy dyrektor [[Olsztyńskie Zakłady Opon Samochodowych|Olsztyńskich Zakładów Opon Samochodowych]], twórca potęgi [[OKS Stomil Olsztyn|Stomilu Olsztyn]]. <br/><br/>
−
Urodził się w rodzinie hołdującej polskiej tradycji , ale z domieszką krwi węgierskiej i austriackiej. Ambitne plany związane ze studiami przerwała wojna i zamknięcie przez okupanta Politechniki Lwowskiej. Ukończył za to konspiracyjną szkołę podchorążych piechoty Armii Krajowej i działał w wywiadzie. Potem wstąpił do III Dywizji WP im. Romualda Traugutta, skąd skierowano go do Oficerskiej Szkoły Broni Pancernej w Modlinie. W następnych latach wykładał w szkołach oficerskich we wspomnianym Modlinie, Chełmie i Poznaniu.
+
==Życiorys==
−
Zdemobilizowany w 1949 roku podjął pracę w Zakładach Przemysłu Gumowego „Stomil” w Poznaniu, kontynuując przerwane przed wojną studia na Wydziale Mechanicznym Wieczorowej Szkoły Inżynierskiej. W poznańskim Stomilu zaczął od stanowiska zwyczajnego majstra, a w 1957 roku został naczelnym dyrektorem, mając zaledwie 34 lata.  
+
Urodził się w rodzinie hołdującej polskim tradycjom, ale mającej również korzenie węgierskie i austriackie. Ambitne plany związane ze studiami przerwała wojna i zamknięcie przez okupanta Politechniki Lwowskiej. Ukończył za to konspiracyjną szkołę podchorążych piechoty Armii Krajowej i działał w wywiadzie. Potem wstąpił do III Dywizji WP im. Romualda Traugutta, skąd skierowano go do Oficerskiej Szkoły Broni Pancernej w Modlinie. W następnych latach wykładał w szkołach oficerskich we wspomnianym Modlinie, Chełmie i Poznaniu.
−
Kochał wyzwania więc zgłosił się do kierowania powstającej fabryki opon w Olsztynie.
+
===Przebieg kariery i działalność sportowa===
−
16 sierpnia 1967 roku z taśm produkcyjnych zeszła pierwsza, z symbolem kormorana, opona. 28 października odbyła się, z udziałem najwyższych władz państwowych, uroczystość otwarcia zakładu.
+
Został zdemobilizowany w 1949 roku i podjął pracę w Zakładach Przemysłu Gumowego "Stomil" w Poznaniu, jednocześnie kontynuując przerwane przed wojną studia na Wydziale Mechanicznym Wieczorowej Szkoły Inżynierskiej. W poznańskim Stomilu zaczął od stanowiska zwyczajnego majstra, a w 1957 roku został naczelnym dyrektorem, mając zaledwie 34 lata.  
−
Od pierwszych dni budowy olsztyńskiej fabryki dbał o realizację obietnic. Fabryka wspierała miasto, także w inwestycjach sportowych. Współfinansowała budowę hali sportowo-widowiskowej, nazwaną później Uranią. Wybudowała salę specjalistyczną dla gimnastyczek z zapleczem socjalnym przy ul. Gietkowskiej i basen kajakowy; przeprowadzono kapitalny remont pawilonu klubowego dobudowując skrzydło będące 38-miejscowym hotelem, przeznaczonego później na Poradnię Sportowo-Lekarską. Dzisiaj ma w nich swoją siedzibę Szkoła Mistrzostwa Sportowego im. Mariana Bublewicza.  
+
 
−
Od początku wykazywał zainteresowanie olsztyńskim sportem, a o jego względy zabiegały wszystkie kluby, bowiem fabryka mogła być wymarzonym sponsorem. Z wielu propozycji – wybrał [[OKS Stomil Olsztyn|OKS]] i od tego momentu rozpoczął się nowy rozdział w historii tego stowarzyszenia. Po doinwestowaniu kajakarzy i gimnastyczek wprowadził do klubu przedstawicieli sportów motorowych, wreszcie zaczął budować piłkarska drużynę z prawdziwego zdarzenia. Ta wkrótce stała się jedną z najsilniejszych w województwie. I chociaż nie doczekał ich awansu do I ligi, za to marzenia szybko spełniły koszykarki kwalifikując się do ekstraklasy. Klub stał się trzynastym wydziałem zakładów, a piłkarze i wybitni przedstawiciele innych dyscyplin jego etatowymi pracownikami oddelegowanymi do sportu.
+
Lubił podejmować nowe wyzwania, więc zgłosił się do kierowania powstającej fabryki opon w [[Olsztyn|Olsztynie]].
−
Odznaczony: krzyżami Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Orderem Sztandaru Pracy II klasy. Za swoje zasługi dla miasta wpisany został do Księgi Zasłużonych dla Olsztyna. Ulica przy fabryce nosi jego nazwisko.
+
16 sierpnia 1967 roku z taśm produkcyjnych zeszła pierwsza opona z symbolem kormorana. 28 października odbyła się oficjalna uroczystość otwarcia zakładu z udziałem najwyższych władz państwowych.
−
=Bibliografia=
+
 
−
*Archiwum Janusza Poryckiego
+
Fabryka wspierała miasto także w inwestycjach sportowych. Współfinansowała budowę hali sportowo-widowiskowej, nazwaną później [[Hala widowiskowo-sportowa "Urania"|Uranią]]. Wybudowała salę specjalistyczną dla gimnastyczek z zapleczem socjalnym przy ul. Gietkowskiej i basen kajakowy. Dzięki niej przeprowadzono kapitalny remont pawilonu klubowego i dobudowano skrzydło będące 38-miejscowym hotelem, przeznaczonym później na Poradnię Sportowo-Lekarską. Dzisiaj ma w nich swoją siedzibę Szkoła Mistrzostwa Sportowego im. Mariana Bublewicza.  
 +
 
 +
Od początku wykazywał zainteresowanie olsztyńskim sportem, a o jego względy zabiegały wszystkie kluby, bowiem fabryka mogła być ich sponsorem. Z wielu propozycji wybrał [[OKS Stomil Olsztyn|OKS]] i od tego momentu rozpoczął się nowy rozdział w historii tego stowarzyszenia. Po doinwestowaniu kajakarzy i gimnastyczek wprowadził do klubu przedstawicieli sportów motorowych, wreszcie zaczął budować piłkarską drużynę z prawdziwego zdarzenia. Ta wkrótce stała się jedną z najsilniejszych w województwie. I chociaż nie doczekał ich awansu do I ligi, za to sukcesy szybko osiągnęły koszykarki, kwalifikując się do ekstraklasy.  
 +
Klub stał się trzynastym wydziałem zakładów, a piłkarze i wybitni przedstawiciele innych dyscyplin – jego etatowymi pracownikami oddelegowanymi do sportu.
 +
 
 +
 
 +
Leonhard został odznaczony krzyżami: Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Orderem Sztandaru Pracy II klasy. Za swoje zasługi dla miasta wpisany został do Księgi Zasłużonych dla Olsztyna.  
 +
 
 +
Ulica przy fabryce nosi jego nazwisko.
 +
 
 +
==Galeria zdjęć z archiwum Janusza Poryckiego==
 +
<gallery mode=packed widths=200px heights=200px class="left">
 +
Plik:Leonhard1.jpg|
 +
Plik:Leonhard2.jpg|
 +
</gallery>
 +
==Bibliografia==
 +
#Archiwum Janusza Poryckiego.
 
[[Kategoria: Sport|Leonhard, Władysław]] [[Kategoria: Działacze sportowi|Leonhard, Władysław]] [[Kategoria: Olsztyn|Leonhard, Władysław]] [[Kategoria: 1945-1989|Leonhard, Władysław]]
 
[[Kategoria: Sport|Leonhard, Władysław]] [[Kategoria: Działacze sportowi|Leonhard, Władysław]] [[Kategoria: Olsztyn|Leonhard, Władysław]] [[Kategoria: 1945-1989|Leonhard, Władysław]]

Aktualna wersja na dzień 11:58, 30 sie 2016

Władysław Leonhard
Fot. z archiwum Janusza Poryckiego.
Fot. z archiwum Janusza Poryckiego.
Imię i nazwisko Władysław Leonhard
Data i miejsce urodzenia 11 listopada 1923 r. we Lwowie
Data śmierci 25 grudnia 1979 r. w Mikołajkach
Dyscyplina działacz sportowy
Największy sukces twórca potęgi Stomilu
Rzeźba ku pamięci Władysława Leonharda.
Źródło: Archiwum Andrzeja Cieślaka

Władysław Leonhard (ur. 11 listopada 1923 r. we Lwowie, zm. 25 grudnia 1979 r. w Mikołajkach) – pierwszy dyrektor Olsztyńskich Zakładów Opon Samochodowych, twórca potęgi Stomilu Olsztyn.

Życiorys

Urodził się w rodzinie hołdującej polskim tradycjom, ale mającej również korzenie węgierskie i austriackie. Ambitne plany związane ze studiami przerwała wojna i zamknięcie przez okupanta Politechniki Lwowskiej. Ukończył za to konspiracyjną szkołę podchorążych piechoty Armii Krajowej i działał w wywiadzie. Potem wstąpił do III Dywizji WP im. Romualda Traugutta, skąd skierowano go do Oficerskiej Szkoły Broni Pancernej w Modlinie. W następnych latach wykładał w szkołach oficerskich we wspomnianym Modlinie, Chełmie i Poznaniu.

Przebieg kariery i działalność sportowa

Został zdemobilizowany w 1949 roku i podjął pracę w Zakładach Przemysłu Gumowego "Stomil" w Poznaniu, jednocześnie kontynuując przerwane przed wojną studia na Wydziale Mechanicznym Wieczorowej Szkoły Inżynierskiej. W poznańskim Stomilu zaczął od stanowiska zwyczajnego majstra, a w 1957 roku został naczelnym dyrektorem, mając zaledwie 34 lata.

Lubił podejmować nowe wyzwania, więc zgłosił się do kierowania powstającej fabryki opon w Olsztynie. 16 sierpnia 1967 roku z taśm produkcyjnych zeszła pierwsza opona z symbolem kormorana. 28 października odbyła się oficjalna uroczystość otwarcia zakładu z udziałem najwyższych władz państwowych.

Fabryka wspierała miasto także w inwestycjach sportowych. Współfinansowała budowę hali sportowo-widowiskowej, nazwaną później Uranią. Wybudowała salę specjalistyczną dla gimnastyczek z zapleczem socjalnym przy ul. Gietkowskiej i basen kajakowy. Dzięki niej przeprowadzono kapitalny remont pawilonu klubowego i dobudowano skrzydło będące 38-miejscowym hotelem, przeznaczonym później na Poradnię Sportowo-Lekarską. Dzisiaj ma w nich swoją siedzibę Szkoła Mistrzostwa Sportowego im. Mariana Bublewicza.

Od początku wykazywał zainteresowanie olsztyńskim sportem, a o jego względy zabiegały wszystkie kluby, bowiem fabryka mogła być ich sponsorem. Z wielu propozycji wybrał OKS i od tego momentu rozpoczął się nowy rozdział w historii tego stowarzyszenia. Po doinwestowaniu kajakarzy i gimnastyczek wprowadził do klubu przedstawicieli sportów motorowych, wreszcie zaczął budować piłkarską drużynę z prawdziwego zdarzenia. Ta wkrótce stała się jedną z najsilniejszych w województwie. I chociaż nie doczekał ich awansu do I ligi, za to sukcesy szybko osiągnęły koszykarki, kwalifikując się do ekstraklasy. Klub stał się trzynastym wydziałem zakładów, a piłkarze i wybitni przedstawiciele innych dyscyplin – jego etatowymi pracownikami oddelegowanymi do sportu.


Leonhard został odznaczony krzyżami: Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Orderem Sztandaru Pracy II klasy. Za swoje zasługi dla miasta wpisany został do Księgi Zasłużonych dla Olsztyna.

Ulica przy fabryce nosi jego nazwisko.

Galeria zdjęć z archiwum Janusza Poryckiego

  • Leonhard1.jpg
  • Leonhard2.jpg

Bibliografia

  1. Archiwum Janusza Poryckiego.
Źródło: „http://encyklopedia.warmia.mazury.pl/index.php?title=Władysław_Leonhard&oldid=155342”