Małgorzata Wiewiorra: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
Krzysztofk (dyskusja | edycje) |
|||
| (Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
}} | }} | ||
| − | '''Małgorzata Wiewiorra''' (ur. 15 października 1928 r., zm. 9 marca 1945 r.) – włączona w poczet warmińskich męczenników, którzy zginęli śmiercią męczeńską podczas II wojny światowej. | + | '''Małgorzata Wiewiorra''' (ur. 15 października 1928 r. w [[Stanclewo|Stanclewie]], zm. 9 marca 1945 r.) – włączona w poczet warmińskich męczenników, którzy zginęli śmiercią męczeńską podczas II wojny światowej. |
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
===Sylwetka=== | ===Sylwetka=== | ||
| − | Była córką Pawła Wiewiorry i Róży z d. Grabosch, | + | Była córką Pawła Wiewiorry i Róży z d. Grabosch, katolickiego małżeństwa. Urodziła się 15 października 1928 roku w ''Sternsee'' (pol. Stanclewo), jako druga z dziesięciorga dzieci. Miała pięciu braci i cztery siostry. 21 października 1928 roku została ochrzczona w kościele parafialnym w Stanclewie i tam też w 1938 roku przystąpiła do Pierwszej Komunii Świętej, do której przygotował ją ksiądz proboszcz Feliks Wieczorek. |
| − | Od rodziców otrzymała staranne wychowanie religijne. Była głęboko wierząca. Chętnie i wiernie spełniała praktyki religijne. Codzienny różaniec i niedzielna | + | |
| + | Od rodziców otrzymała staranne wychowanie religijne. Była głęboko wierząca. Chętnie i wiernie spełniała praktyki religijne. Codzienny różaniec i niedzielna msza święta były starannie praktykowane. Przystępowała też często do sakramentów świętych. Brała udział w nabożeństwach majowych i różańcowych, a w Wielkim Poście w Drodze Krzyżowej i Gorzkich Żalach. Była osobą bardzo życzliwą, grzeczną i serdeczną wobec bliźnich. Chętnie służyła innym pomocą. Bardzo ceniła cnotę czystości.<br/> | ||
Była podobna do ojca: szczupła, jasnowłosa. Uczyła się bardzo dobrze, dużo wymagała od siebie. Gdy ojciec poszedł na wojnę, pomagała matce w domu i na polu. Ich gospodarstwo znajdowało się na kolonii, pod lasem, oddalone od wioski około 3 km.<br/> | Była podobna do ojca: szczupła, jasnowłosa. Uczyła się bardzo dobrze, dużo wymagała od siebie. Gdy ojciec poszedł na wojnę, pomagała matce w domu i na polu. Ich gospodarstwo znajdowało się na kolonii, pod lasem, oddalone od wioski około 3 km.<br/> | ||
| + | |||
===Śmierć męczeńska=== | ===Śmierć męczeńska=== | ||
30 stycznia 1945 roku do Stanclewa wkroczyli żołnierze Armii Czerwonej. Podobnie jak wszędzie, poszukiwali młodych kobiet i dziewcząt. Pewnego dnia przybyli również do rodziny Wiewiorrów. Małgorzata leżała w łóżku ciężko chora. Matka obroniła ją tego dnia przed żołnierzami i nic złego jej nie uczynili. Jednakże odchodząc z ich domu, odgrażali się mówiąc, że jeszcze przyjadą. Odtąd młodsze rodzeństwo Małgorzaty czuwało w dzień i w nocy, aby uprzedzić ją przed jadącymi żołnierzami.<br/> | 30 stycznia 1945 roku do Stanclewa wkroczyli żołnierze Armii Czerwonej. Podobnie jak wszędzie, poszukiwali młodych kobiet i dziewcząt. Pewnego dnia przybyli również do rodziny Wiewiorrów. Małgorzata leżała w łóżku ciężko chora. Matka obroniła ją tego dnia przed żołnierzami i nic złego jej nie uczynili. Jednakże odchodząc z ich domu, odgrażali się mówiąc, że jeszcze przyjadą. Odtąd młodsze rodzeństwo Małgorzaty czuwało w dzień i w nocy, aby uprzedzić ją przed jadącymi żołnierzami.<br/> | ||
| − | 9 marca 1945 roku żołnierze radzieccy rzeczywiście przyjechali do domu Wiewiorrów. Małgorzata, uciekając przed nimi w obronie czystości | + | 9 marca 1945 roku żołnierze radzieccy rzeczywiście przyjechali do domu Wiewiorrów. Małgorzata, uciekając przed nimi w obronie czystości przez las do sąsiada, została śmiertelnie zraniona kulami i zbiorowo zgwałcona. Rodzina początkowo nie wiedziała, co się z nią stało, lecz gdy długo nie wracała do domu, rozpoczęto poszukiwania. Po pewnym czasie młodsze rodzeństwo znalazło ją w lesie nieżywą. Stwierdzono ślady od dwóch kul. Została pochowana przy rodzinnym domu. |
| + | |||
| + | Uważana jest za męczennicę w obronie cnoty czystości. Istnieje przekonanie, że prośby zanoszone do Boga za jej wstawiennictwem, są wysłuchiwane. | ||
<br> | <br> | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| − | + | B. Schwark, ''Ihr Name lebt. Ermländische Priester in Leben, Leid und Tod'', Osnabrück 1958.<br/> | |
| + | ''Zeugen für Christus. Das deutsche Martyrologium des 20. Jahrhunderts'', t. 1–2, (red.) H. Moll, Paderborn 1999.<br/> | ||
| + | A. Kopiczko, ''Duchowieństwo katolickie diecezji warmińskiej w latach 1821–1945'', cz. 1, Studium prozopograficzne, Olsztyn 2004.<br/> | ||
| + | ''Męczennicy Kościoła warmińskiego XX wieku'', (red.) J. Guzowski, Olsztyn 2004.<br/> | ||
| + | ''Sowieci jednak wrócili...'', "Gość Niedzielny. Posłaniec Warmiński", nr 44/2012, 4 listopada 2012.<br/> | ||
| − | [[Kategoria: | + | [[Kategoria:Osoby|Wiewiorra, Małgorzata]] |
[[Kategoria: Powiat olsztyński|Wiewiorra, Małgorzata]] | [[Kategoria: Powiat olsztyński|Wiewiorra, Małgorzata]] | ||
[[Kategoria: Biskupiec (gmina miejsko-wiejska)|Wiewiorra, Małgorzata]] | [[Kategoria: Biskupiec (gmina miejsko-wiejska)|Wiewiorra, Małgorzata]] | ||
[[Kategoria: Warmińscy męczennicy|Wiewiorra, Małgorzata]] | [[Kategoria: Warmińscy męczennicy|Wiewiorra, Małgorzata]] | ||
| − | [[Kategoria: | + | [[Kategoria: 1919-1944|Wiewiorra, Małgorzata]] |
| + | [[kategoria: 1945-1989|Wiewiorra, Małgorzata]] | ||
Aktualna wersja na dzień 17:51, 29 cze 2015
| Małgorzata Wiewiorra | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 15 października 1928 r. Stanclewo |
| Data śmierci | 9 marca 1945 r. |
| Przyczyna śmierci | śmierć męczeńska |
Małgorzata Wiewiorra (ur. 15 października 1928 r. w Stanclewie, zm. 9 marca 1945 r.) – włączona w poczet warmińskich męczenników, którzy zginęli śmiercią męczeńską podczas II wojny światowej.
Spis treści
Życiorys
Sylwetka
Była córką Pawła Wiewiorry i Róży z d. Grabosch, katolickiego małżeństwa. Urodziła się 15 października 1928 roku w Sternsee (pol. Stanclewo), jako druga z dziesięciorga dzieci. Miała pięciu braci i cztery siostry. 21 października 1928 roku została ochrzczona w kościele parafialnym w Stanclewie i tam też w 1938 roku przystąpiła do Pierwszej Komunii Świętej, do której przygotował ją ksiądz proboszcz Feliks Wieczorek.
Od rodziców otrzymała staranne wychowanie religijne. Była głęboko wierząca. Chętnie i wiernie spełniała praktyki religijne. Codzienny różaniec i niedzielna msza święta były starannie praktykowane. Przystępowała też często do sakramentów świętych. Brała udział w nabożeństwach majowych i różańcowych, a w Wielkim Poście w Drodze Krzyżowej i Gorzkich Żalach. Była osobą bardzo życzliwą, grzeczną i serdeczną wobec bliźnich. Chętnie służyła innym pomocą. Bardzo ceniła cnotę czystości.
Była podobna do ojca: szczupła, jasnowłosa. Uczyła się bardzo dobrze, dużo wymagała od siebie. Gdy ojciec poszedł na wojnę, pomagała matce w domu i na polu. Ich gospodarstwo znajdowało się na kolonii, pod lasem, oddalone od wioski około 3 km.
Śmierć męczeńska
30 stycznia 1945 roku do Stanclewa wkroczyli żołnierze Armii Czerwonej. Podobnie jak wszędzie, poszukiwali młodych kobiet i dziewcząt. Pewnego dnia przybyli również do rodziny Wiewiorrów. Małgorzata leżała w łóżku ciężko chora. Matka obroniła ją tego dnia przed żołnierzami i nic złego jej nie uczynili. Jednakże odchodząc z ich domu, odgrażali się mówiąc, że jeszcze przyjadą. Odtąd młodsze rodzeństwo Małgorzaty czuwało w dzień i w nocy, aby uprzedzić ją przed jadącymi żołnierzami.
9 marca 1945 roku żołnierze radzieccy rzeczywiście przyjechali do domu Wiewiorrów. Małgorzata, uciekając przed nimi w obronie czystości przez las do sąsiada, została śmiertelnie zraniona kulami i zbiorowo zgwałcona. Rodzina początkowo nie wiedziała, co się z nią stało, lecz gdy długo nie wracała do domu, rozpoczęto poszukiwania. Po pewnym czasie młodsze rodzeństwo znalazło ją w lesie nieżywą. Stwierdzono ślady od dwóch kul. Została pochowana przy rodzinnym domu.
Uważana jest za męczennicę w obronie cnoty czystości. Istnieje przekonanie, że prośby zanoszone do Boga za jej wstawiennictwem, są wysłuchiwane.
Bibliografia
B. Schwark, Ihr Name lebt. Ermländische Priester in Leben, Leid und Tod, Osnabrück 1958.
Zeugen für Christus. Das deutsche Martyrologium des 20. Jahrhunderts, t. 1–2, (red.) H. Moll, Paderborn 1999.
A. Kopiczko, Duchowieństwo katolickie diecezji warmińskiej w latach 1821–1945, cz. 1, Studium prozopograficzne, Olsztyn 2004.
Męczennicy Kościoła warmińskiego XX wieku, (red.) J. Guzowski, Olsztyn 2004.
Sowieci jednak wrócili..., "Gość Niedzielny. Posłaniec Warmiński", nr 44/2012, 4 listopada 2012.
