Stanisław Żurawski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Bibliografia) |
|||
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 29: | Linia 29: | ||
Chłosta Jan, ''Ludzie godni pamięci. Warmińsko-mazurscy patroni olsztyńskich ulic'', Olsztyn 1997. | Chłosta Jan, ''Ludzie godni pamięci. Warmińsko-mazurscy patroni olsztyńskich ulic'', Olsztyn 1997. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | [[Kategoria: | + | [[Kategoria:Osoby|Żurawski, Stanisław]][[Kategoria:Ludzie kultury|Żurawski, Stanisław]][[Kategoria:Działacze społeczni|Żurawski, Stanisław]] [[kategoria: 1801-1918|Żurawski, Stanisław]] [[Kategoria: 1919-1944|Żurawski, Stanisław]] [[Kategoria: Olsztyn|Żurawski, Stanisław]] |
Aktualna wersja na dzień 09:28, 27 sie 2015
| Stanisław Żurawski | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 14 grudnia 1865 r. Kajny |
| Data śmierci | 17 stycznia 1943 r. |
| Miejsce spoczynku | cmentarz parafialny w Brąswałdzie |
Stanisław Żurawski (ur. 14 grudnia 1865 r. w Kajnach, zm. 17 stycznia 1943 r.) – działacz ruchu polskiego południowej Warmii.
Życiorys
Stanisław Żurawski urodzi się 14 grudnia 1865 roku w Kajnach w rodzinie zamożnego rolnika Piotra i Eufrozyny z d. von Bogien. Po ojcu przejął gospodarstwo o powierzchni 80 hektarów. W 1931 roku wartość gospodarstwa wyceniono na 80 tysięcy marek. Był członkiem zarządu olsztyńskiego Banku Ludowego. Wchodził w skład utworzonej w 1921 roku Rady Nadzorczej Spółdzielni Rolniczo-Handlowej "Rolnik" w Olsztynie. Do 1933 roku wraz z ks. Wacławem Osińskim reprezentował polskich Warmiaków w sejmiku powiatowym i był wysuwany jako kandydat na posła do parlamentu Rzeszy i sejmu pruskiego. Był członkiem Polsko-Katolickiego Towarzystwa Szkolnego na Warmię.
Jego najmłodsze dzieci: Urszula, Władysława i Zofia uczyły się w szkole polskiej w Brąswałdzie. Jego syn Alfons był studentem filozofii na uniwersytecie w Królewcu. Został wcielony do Wehrmachtu i 20 sierpnia 1942 roku skazany na karę śmierci za zdradę stanu. Wyrok wykonano 7 października tego samego roku. Jan Boenigk w książce Wyroki napisał, że na pogrążoną w smutku rodzinę Żurawskich spadł jeszcze jeden atak ze strony gestapo olsztyńskiego. Gestapo pobiło Stanisława Żurawskiego tak dotkliwie, że wkrótce zmarł. Dwaj gestapowcy napadli 78-letniego Stanisława podczas pracy w stodole, po pobiciu nie mógł już on o własnych siłach wrócić do domu. Zmarł 17 stycznia 1943 roku i został pochowany na cmentarzu parafialnym w Brąswałdzie.
Bibliografia
Chłosta Jan, Ludzie godni pamięci. Warmińsko-mazurscy patroni olsztyńskich ulic, Olsztyn 1997.
